ทำไงได้ ผมหลงรักยัยเพื่อนสนิท

ความเดิมจากตอนที่แล้ว

"ฉันไม่หนีเธอไปไหนหรอก ฉันจะอยู่ข้างๆเธอเอง" นายทำไมดีกับฉันอย่างนี้นะ

"ขอบใจนายมากเลยนะ ฮือๆ"

******************************************************

เช้าวันรุ่งขึ้น

"ฟางลูกแม่ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมลูก ลูกรู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงลูกมากแค่ไหน" หนูไม่เคยรู้เลย...ว่าแม่เคยเป็นห่วงหนู

"พ่อรักลูกนะ เดี๋ยวพ่อจะรีบโทร.ตามเฟย์มาอยู่กับลูกนะ ตามสัญญาไง" พ่อพึ่งจะรู้เหรอ ว่าพ่อเคยสัญญาอะไรกับหนูไว้

"ต่อไปแม่จะให้เวลากับลูกมากขึ้นนะ แม่สัญญา"

"สัญญาเหรอ โกหกทั้งนั้นแหละ ทุกอย่างที่พ่อกับแม่เคยสัญญาหนูไว้ มันไม่เคยเป็นความจริงเลยสักครั้ง ถ้าเรื่องทุกอย่างไม่เกิดขึ้นในเมื่อวาน พ่อกับแม่ก็คงจะปล่อยให้หนูอยู่อย่างนี้เหมือนเดิมใช่ไหมค่ะ" ฟางพูดแล้วรีบเดินขึ้นไปบนห้องล็อกประตูอยู่ในห้องคนเดียว...

"ฟางลูก หนูจะไปไหน" แม่เรียกฟาง

"ลูกกลับมาฟังพ่อกับแม่ก่อนได้ไหม" พ่อเรียกฟางแต่ฟางไม่สนใจ

"หนูไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ฮือๆ" ฟางร้องตะโกนส่งเสียงดัง

"ป๊อปลูกช่วยทำอะไรให้พ่อกับแม่หน่อยจะได้ไหม" พ่อกับแม่ฟางเดินมาขอความช่วยเหลือจากป๊อปที่บ้าน

"เอ่อ...จะให้ผมช่วยยังไงครับ" ป๊อปปี้ถามแม่ฟาง

"คือ...ทำยังไงก็ได้ให้ฟางหายโกรธพ่อกับแม่ ได้ไหมจ๊ะ" แม่ฟางตอบ

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าวิธีของผมจะได้ผลหรือเปล่า"

"จ๊ะ หนูจะช่วยพ่อกับแม่ด้วยวิธีไหนก็ได้เพื่อที่จะให้ฟางหายโกรธพ่อกับแม่ได้นะลูก"

"ครับ คืออย่างนี้นะครับ บลาๆๆๆๆๆ" ป๊อปปี้พูดเรื่องแผนให้พ่อกับแม่ฟางฟัง

********************************************************

"ฟาง! ฟาง! แย่แล้ว" ป๊อปปี้ตะโกนเรียกฟางที่หน้าบ้าน

"มีอะไรเหรอป๊อป" ฟางถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย

"คือว่า...พ่อฟางเข้าโรงพยาบาลน่ะ!"

"ว่าไงนะ! พ่อเข้าโรงพยาบาล" ทันทีที่ฟางได้ยินที่ป๊อปปี้พูดอย่างนั้นก็รีบขึ้นรถไปโรงพยาบาลกับป๊อปปี้

 ที่โรงพยาบาล

"พ่อเป็นอะไรอ่ะป๊อป" ฟางถามป๊อปปี้หน้าตาตื่น

"คือพ่อเธอช็อก! เรื่องที่เธอโกรธไม่ยอมยกโทษให้พ่อกับแม่น่ะ" ป๊อปปี้ตอบ

"เอาไงดีป๊อป ฉันควรทำอย่างไงอ่ะ"

"เธอควรจะยกโทษให้พ่อกับแม่เธอ ที่ไม่สามารถดูแลให้เธอมีความสุขได้นะ พ่อกับแม่เธอรู้สึกผิดที่ทำให้เธอ..."

"นายไม่ต้องพูดแล้ว พ่อฉันอยู่ห้องไหน"

"ห้อง 301 "

อืม....

"พ่อค่ะ ฮือๆ หนูขอโทษค่ะพ่อ" ฟางเดินเข้าไปกอดพ่อที่กำลังนอนซมอยู่บนเตียง พร้อมกับร้องไห้โห่ออกมา

"แม่เสียใจมากนะลูก ฮือๆ" แม่ทำทีร้องไห้ออกมา T^T สมบทบาทจริงๆ ละครตัวแม่

"หนู...หนู...ฮือๆ หนูขอโทษค่ะ หนูไม่เคยโกรธพ่อกับแม่เลยสักครั้ง จริงๆแล้วหนูแค่อยากได้ครอบครัวหนูกลับคืนมาเป็นเหมือนเดิม ครอบครัวที่มีทั้ง พ่อ แม่ หนูและก็เฟย์ หนูขอแค่นี้...ก็เพียงพอแล้วค่ะ ฮือๆๆ"

"ดะ...ได้สิ คะ...ใครบอกว่าหนูจะไม่ได้" พ่อฟางพูดกระอึกกระอักแล้วหันมาตีคิ้วใส่ป๊อปปี้ - - - พระเอกตัวพ่อ

"หนูรักพ่อกับแม่ที่สุดเลยค่ะ" ฟางเข้ากอดพ่อกับแม่ - - - ช่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆเล้ย

"เอ่อ...ใช้ห้องเสร็จหรือยังค่ะ คนป่วยจะเข้าห้องแล้วค่ะ" พยาบาลเดินเข้ามาบอกเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจเลย ฟางกับเฟย์ทำหน้างงเต๊ก เอ๋อรับประทานครับท่าน

"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณพยาบาล นี่มันเรื่องอะไรกันค่ะ พ่อหนูป่วยอยู่นะค่ะจะให้ออกไปได้ยังไง" ฟางถามคุณพยาบาล

"คือว่า..." คุณพยาบาลยังพูดไม่จบป๊อปปี้ก็พูดแทรกขึ้น

"อย่าพูดนะครับคุณพยาบาล อย่า..." ป๊อปปี้พูดขัดทำไมอ่ะ

"คุณพยาบาลค่ะ พูดมาเลยค่ะ" ฟางบอกให้คุณพยาบาลพูดต่อ

"เรื่องมัน..." คุณพยาบาลยังพูดไม่จบป๊อปปี้ก็พูดแทรกขึ้นอีก ที่บ้านไม่เคยสอนสมบัติผู้ดีเลยหรือไงกัน

"อย่านะครับ คุณพยาบาล อย่า!" ป๊อปจะห้ามทำไม มีอะไรป่าวเนี้ย

"ถ้าคุณไม่พูดนะ ฉันจะแจ้งผอ.โรงพยาบาลให้ไล่คุณออก รีบบอกมาเถอะนะค่ะ ขอร้องล่ะ" ฟางพูดพร้อมกับขู่คุณพยาบาลให้พูด

"อย่านะครับ อย่า..." ฉันไม่ไหวจะเคลียร์กับนายแล้วนะ

"ป๊อปเป็นอะไรอ่ะ มีเรื่องอะไรที่ปิดปังฟางใช่ไหม บอกฟางมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" ฟางถามป๊อปปี้ขึ้น

"เอ่อ…มะ...ไม่อะไร" ป๊อปปี้ตอบฟาง

"คือว่าพ่อกับแม่คุณขอเช่าห้องพยาบาล จะทำอะไรบางอย่างเนี้ยล่ะค่ะ คือเรื่องที่จะทำอะไรกันเนี้ย ดิฉันไม่รู้เรื่องหรอกนะค่ะ" คุณพยาบาลตอบ

"ขอบคุณ คุณพยาบาลมากๆเลยนะค่ะ" ฟางตอบ

"นี่นาย! รวมหัวกันกับพ่อแม่หลอกฉันงั้นเหรอ" ฟางลุกขึ้นเดินไปดึงคอเสื้อป๊อปปี้ นายตายแน่

"ฉันปะ...เปล่าหลอกเธอนะฟาง"

"นายไม่ต้องมาพูดเลย พ่อกับแม่ก็เหมือนกันทำไมต้องหลอกฟางด้วยอ่ะ ฟางเหมือนเด็กอมมือหลอกง่ายขนาดนั้นเชียวเหรอ"

"เอ่อ...ลูกฟาง แม่ไม่ได้คิดจะหลอกลูกนะ"

"ป๊อป...นายมานี่เลย" ฟางดึงคอเสื้อป๊อปปี้พาป๊อปปี้เดินออกไปข้างนอกโรงพยาบาล

"ฟาง ฟังเราก่อนนะ" นายเห็นไหมเส้นเลือดในสมองฉันมันกำลังฉูบฉีดอยู่น่ะห่ะ

"นี่นายทำอย่างงี้กับฉันได้ยังไงกัน ตุบ!ตับ! ฮือๆ" ฟางเอามือทุบตัวป๊อปปี้แล้วฟางก็ร้องไห้โห่ออกมา

"ฟางฟังฉันก่อนสิ!" ป๊อปปี้เผลอพูดขึ้นเสียงใส่ฟาง มันยิ่งทำให้ฟางโกรธมากยิ่งขึ้น

"ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้น นายมันบ้าที่สุดเลย!ฮือๆ" ฟางผลักตัวป๊อปปี้ออกแล้วก็รีบวิ่งออกไปที่ถนนโดยที่ไม่ได้มองว่ากำลังมีรถขับสวนทางมา...ก็เลยเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น...ปังงงงงง! ฟางถูกรถชน

"ฟาง!" ป๊อปปี้รีบวิ่งไปหาฟางด้วยความตกใจ >O<!