ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)
38)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเอ่อ.... ขอแก้ตอนที่แล้วนิดนึงนะ...
หึๆ รักษาสัญญาด้วยนะ ไม่งั้นโดนอีกแน่
ผม ใส่กางเกงหยิบเสื้อมาพาดที่ไหล่ แล้วเดินออกจากห้องไป
เอิ๊กๆ โทษที ตอนนั้นไรเตอร์กำลังรีบๆ เลยพิมพ์ตกไปนิดนึง Sorry
ปัง!!!! เสียงปิดประตูห้อง
ผมเดินเหงื่อตกออกมาจากห้องน้องแก้ว จะมีใครเห็นมั๊ยเนี่ยะ!!!
แกเข้าไปทำอะไรในห้อง
โทโมะ-เฮ๊ย!!! แกมาตอนไหนเนี่ยะ
ป๊อปปี้-ชั้นถามว่า "แกเข้าไปทำอะไรในห้อง" ชั้นได้ยินนะ
โทโมะ-เอ่อ... เปล่า... ไม่ได้ทำไร
ฟาง-แน่ใจนะ
โทโมะ-อื้ม...
ฟาง-งั้นฟางขอเข้าไปหาแก้วนะ
โทโมะ-เฮ๊ย! อย่านะน้องฟาง
ป๊อปปี้-ทำไมว่ะ กลัวว่าน้องฟางจะเข้าไปเห็นน้องแก้วแก้ผ้า นอนร้องไห้อยู่บนเตียงรึไง...
โทโมะ-แก้ผ้าไร กะ กะ... ก็น้องแก้วหลับอยู่ไง ก็...ก็เลยไม่อยากให้รบกวนอ่ะ
ป๊อป+ฟาง-หรอ.....
โทโมะ-คร๊าบบบบบ
ป๊อปปี้-แล้วแกจะถอดเสื้อหาอะไร
ฟาง-สงสัยอากาศมันร้อนมั้งค่ะ ดูดิ เหงื่อแตกเลย...
โทโมะ-เอ่อ... คือ....
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด เกิดอะไรขึ้นเนี๊ย !!!!!!
เสียงกรี๊ดดดด ดังออกมาจากห้องของแก้ว... ป๊อปปี้กับฟางวิ่งเข้าไปในห้อง
ฟาง-เกิดอะไรขึ้น โอ้ว.....
ป๊อปปี้-มีอะไรหรอ.... อั๊ยยะ... เกิดไรขึ้น
ภาพที่ทุกคนเห็นคือ...น้องแก้วนอนห่มผ้าแล้วร้องไห้อยู่บนเตียง... ซวยแล้วตรู
ป๊อปปี้-ไหนแกบอกว่าไม่ได้ทำอะไรไง
แก้ว-ไม่ได้ทำอะไรงั้นหรอ....
โทโมะ-แก้ว พี่ไม่ได้ตั้งใจนะครับ
แก้ว-แก้วไม่เชื่อ...!!!
ฟาง-นี่ อย่าเพิ่งเถียงกันเลย เกิดอะไรขึ้นเนี่ยะ
หวาย-จะเกิดอะไรล่ะ พี่โทโมะกับพี่แก้วมีอะไรกันน่ะสิ
ป๊อปปี้-แล้วจะเอาไงดีล่ะ ถ้าคุณอารู้ ซวยแน่ไอ้โมะ
โทโมะ-ชั้นจะรับผิดชอบเอง
แก้ว-หมายความว่าไง...
แต่งงานกับพี่นะครับ!!!!!!
จบตอนแล้ว...
ชอบมั๊ยคะ ชอบมั๊ย
เม้น+โหวตกันด้วยนะ ขอร้อง...
บ๊ายบายค่ะ รักทุกคนน้า..... จ๊วฟๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ