Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.49 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) คำสั่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เช้าวันใหม่
ฉันตื่นมาขึ้นมาด้วยความสดใส หันไปเจอพี่ป๊อปที่กอดฉันไว้ เค้าคงยังหลับอยู่ ฉันค่อยๆลุกให้เบาที่สุด
เพราะกลัวว่าเค้าจะตื่น แล้วฉันก็ไปอาบน้ำ
"อ่าว ตื่นแล้วเหรอค่ะ" ฉันออกจากห้องน้ำมาเห็นพี่ป๊อปที่นอนมองฉันอยู่
"ตื่นแล้วค่ะ แล้วเจอกันข้างล่างนะค่ะ baby" พี่ป๊อปจุ๊บหน้าผากฉัน ฉันได้แต่ยิ้มกับมุมน่ารักๆของเค้า ที่ค่อยๆเผยมาเรื่อยๆ
ณ.โต๊ะอาหาร
"อ่าว ตื่นกันแล้วเหรอลูก" แม่ที่ทักทั้งสองคนที่ลงมาพร้อมกัน
"ค่ะ/ครับ" ตอบแล้วนั่งลงทานข้าว
"ฟาง วันนี้หนูว่างไหม ไปส่งแม่ซื้อของหน่อยซิ"
"ค่ะ ฟางว่างค่ะ คุณแม่จะไปตอนไหนละค่ะ"
"ทานข้าวเสร็จนี่แหละจ้า ปะ รีบกินเถอะ" แม่บอกแล้วเราก็ทานอาหารต่อ
"ไปไหนกันอ่า ไม่ชวนป๊อปเลยนะ ไปด้วยซิ" พี่ป๊อปอ้วนคุณแม่
"ไปซื้อของผู้หญิงกัน ไม่เกี่ยวกับเรา" คุณแม่บอกพี่ป๊อป
"โหว ไปด้วยนะๆ แค่ขับรถให้ก็ได้นะๆๆๆ คุณแม่นะ ให้ป๊อปไปด้วยนะ" ยังอ้อนต่อไป
"ไ่ม่ได้ ไม่ใช่เรื่องของผู้ชาย ฟางกินให้อิ่มนะลูก เดี๋ยวแม่ไปรอที่รถ" คุณแม่บอกแล้วเดินลุกไป ฉันก็ยิ้มตอบ
"ฟาง รีบๆกลับนะ อย่าไปนานละ"
"ค่ะ จะรีบกลับให้เร็วที่สุดนะค่ะ ไปแล้วค่ะคุณแม่รอแล้ว" แล้วฉันก็เดินตามคุณแม่ไป
คุณแม่พาฉันมาที่ห้างสรรพสินค้า ใจกลางเมือง
"ฟาง อยากได้อะไรไหมลูก" คุณแม่ถามฉัน
"ไม่ละค่ะ คุณแม่จะมาซื้ออะไรเหรอค่ะ เดี๋ยวฟางไปช่วยเลือกค่ะ"
"อืม งั้นซื้ออันนี้ละกัน" แล้วคุณแม่ก็เลือก เสื้อผ้า รองเท้า ให้ฉันเต็มไปหมด
"พอเถอะค่ะคุณแม่ ฟางไม่ได้ใส่เยอะแยะอะไรขนาดนั้น"
"อืม งั้นเราจ่ายตังเสร็จไปนั่งร้านนั้นกันเถอะ"
"ออ อ่อ ค่ะ" ฉันที่รับงงๆ เพราะเราพึ่งทานอาหารเช้ามาเมื่อกี้นี้เอง
ในร้าน PF Cafe&coffee
"เอาอะไรดีละลูก" คุณแม่ที่ดูเมนูถามฉันขึ้น
"เอา สมูทตี้ละกันค่ะ" ฉันบอกไป
"งั้นเอาสมูทตี้ปั่นมาสอง เค้กสองชิ้น" คุณแม่สั่งแล้วนั่งมองหน้าฉัน
"เอ่อ คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าค่ะ หรือมีอะไรติดหน้าฟางหรือเปล่าค่ะ"
"เปล่าหรอก แม่แค่จะบอกว่าแม่รักหนูนะ" คุณแม่บอกฉัน ฉันควรจะดีใจ แต่ฉันทำไมรู้สึกแปลกๆนะ
"หนูก็รักคุณแม่ค่ะ" แล้วของที่เราสั่งก็มาเสริ์ฟ เรานั่งกันซักพักหนึ่ง โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรฉันเลยอึดอัดนิดหน่อย
"ฟาง " คุณแม่เรียกชื่อฉันก่อน ฉันเลยยิ้มตอบท่าน
"มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
"หนูรู้จักแฟนพี่ป๊อปหรือเปล่าลูก" คุณแม่ถามฉันขึ้น
"เอ่อ คือว่า เออ คือ คุณแม่ไปถามพี่ป๊อปเถอะค่ะ" ฉันก้มหน้าตอบท่านไป
"แล้วหนู เป็นอะไรกับตาป๊อป" คุณแม่ถามขึ้น ทำให้ฉันที่ก้มหน้าอยู่ เงยหน้ามามองตาท่าน
"............ คือ หนู"
"ฟาง หนูกับตาป๊อปเป็นพี่น้องกัน แม่ขอได้ไหม อย่าคบกันต่อเลย"
"คุณแม่ คุณแม่รู้" ฉันที่ตกใจถามออกไป
"ก็ ตอนแรกแม่ก็ไม่รู้หรอก แต่ เมื่อคืน...........
เอานมไปไหนเหรอป้าอิ่ม
เอาไปให้คุณหนูค่ะ
งั้นเดี๋ยวฉันเอาไปให้เอง
หน้าห้องป๊อปปี้
ตาป๊อป แม่เข้าไปนะ ตะโกนเรียกชื่อ แล้วเปิดประตูเข้าไป
อ่าว ไม่อยู่ไปไหนเนี่ย ห้องฟางแน่ๆเลย เฮ้อ ยอมรับน้องแล้วซินะตาป๊อป แม่ป๊อปพูดแล้วยิ้ม
อ่าว ประตูไม่ได้ล็อค
พี่ป๊อป อือ อ่าส์ พี่ป๊อป
เสียงอะไรนะ แม่ป๊อปแอบแง้มประตูดู ก็เลยเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดเมื่อคืน
" คุณแม่ " ฟางที่ตอนนี้ได้แต่อึ้ง ในสิ่งที่ผู้เป็นแม่เห็น แล้วไหนจะคำสั่งให้เลิกกันอีก ทุกอย่างไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิด
"แม่ขอร้องละฟาง เราสองคนเป็นพี่น้องกัน แล้วตาป๊อปก็ต้องหมั้นกับหนูแอนด้วย"
"มะ แม่จะให้ฟางทำยังไงค่ะ" ฉันถามท่านเสียงสั่น
"เลิกกับป๊อปซะ ฟางน่าจะรู้นิสัยป๊อป ถ้าฟางไม่บอกเลิก ป๊อปไม่มีทางเลิกแน่ๆ"
".........................." ฉันเงียบ น้ำตาค่อยๆไหล
"แม่รู้ว่าหนูเจ็บ แม่ไม่รู้ว่าเราสองคนจะ..."
"ค่ะ แล้วคุณแม่จะให้ฟางทำยังไงอีกค่ะ หลังจากที่เลิกกับพี่ป๊อปเสร็จ" ฉันปาดน้ำตาถามแม่
"แม่อยากให้หนูบอกเลิกกับตาป๊อป แล้วแม่จะส่งหนูไปอยู่บ้านพักเราที่ภูเก็ต เพราะแม่รู้ว่าหนูเจ็บ
แล้วอาทิตย์หน้า แม่จะให้ตาป๊อปหมั้นกับหนูแอน พอหนูเรียนจบแม่จะให้หนูหมั้นกับกวิน"
"แต่กวินกับหนุไม่ได้...."
"กวินตกลงแล้ว กวินเพิ่งเลิกกับแฟนเค้านะ" คุณแม่พูดตัดหน้าฉัน
"เย็นนี้แม่จะชวนหนูแอนมาบ้าน ฟางก็หาเรื่องเลิกกับตาป๊อปละกัน แล้วตีห้า แม่จะให้ลุงพรไปส่งที่ต่างจังหวัด"
"............................"
"อ่อ ระหว่างที่อยูต่างจังหวัดแม่จะโทรหาหนูทุกวันนะ แต่หวังว่าหนูคง....."
"ค่ะ หนูจะไม่คุยกับเค้า" ฉันบอกท่าน แล้วเช็ดน้ำตาของตัวเองที่ำไหลไม่หยุด
"แม่ขอโทษนะ แต่เราสองคนเป็นพี่น้องกัน"
"ค่ะ ฟางเข้าใจ คุณแม่ชุบเลี้ยงฟางมา คุณแม่มีบุญคุญกับฟาง เรื่องแค่นี้ฟางเข้าใจค่ะ" ปาดน้ำตา แล้วบอกท่าน
ปากบอกว่าเรื่องแค่นี้ แต่จริงๆแล้วนั่นมันสามารถสั่งเป็นสั่งตายเธอกับป๊อปปี้ได้เลย
ตอนเย็น ณ.บ้านจิระคุณ
"ฟาง กลับมาแล้วเหรอ ทำไมไม่บอกพี่ซักคำละ" พี่ป๊อปเข้ามาถามฉันในห้อง
"อ่อ พอดีพึ่งกลับมานะค่ะ แล้วฟางเหนียวๆตัวอยากอาบน้ำ เลยไม่ได้บอกพี่นะค่ะ"
"งอนแล้ว คิดถึงแทบตายแต่ไม่เข้าไปบอกกันซักคำ" พี่ป๊อปกอดฉันจากด้านหลัง ฉันที่พยายามข่มน้ำตาไว้
"ฟางอาบน้ำก่อนนะค่ะ วันนี้คุณแม่จะจัดปาร์ตี้เดี๋ยวไม่สวย" ฉันฝืนยิ้มหันไปตอบเค้า
"แหม๋ จะสวยไปอวดใครห๊ะ มีพี่แล้วยังจะมาพูดงี้อีก เดี๋ยวจะโดนลงโทษ" เค้ากระซิบหูฉันแล้วเดินออกไป
ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ฉันนั่งฟุ๊บกับพื้นร้องไห้แบบกลั้นไม่อยู่ ฉันรักเค้ามาก มากจนไม่รู้ว่าถ้าไม่มีเค้าฉันจะทนได้หรือเปล่า เหมือนชีวิตฉันกำลังนับถอยหลังสู่ความตาย
เวลาอาหารเย็น
"อ่าว ตาป๊อป ฟาง ลงมาซิลูก ดูซิว่าใครมาเที่ยวบ้านเรา" คุณแม่ทักเราสองคน
"น้องแอน เอ่อ คุณอาสวัสดีครับ" ผมที่ตกใจพอสมควรที่เจอแอน แ่ต่คนที่ผมห่วงคือฟางต่างหาก แม่นะแม่ ผมบอกว่ามีแฟนแล้วยังจะทำแบบนี้อีก ได้ ถ้าแม่ยังบังคับป๊อป ป๊ิอปจะอาละวาดเอง ผมคิดในใจ
"สวัสดี ตาป๊อปหล่อขึ้นเยอะเลย ใช่มั้ยลูกแอน" พ่อกับแม่แอนชมผม ผมได้แต่ยิ้มตอบ
"เอ่อ สวัสดีค่ะพี่ป๊อป สวัสดีฟาง" แล้วแอนก็กลับไปเหม่อเหมือนเดิม
"อืม สวัสดีจ้า" ฉันตอบแอนไป พร้อมฝืนยิ้ม อีกแปปเดียวฟาง อีกแปปเดียว ทนอีกนิดนะ ปลอบตัวเอง
"อืม ตาป๊อปเรียนจบแล้วนะ เรื่องที่พูดไว้ก็ตกลงตามนั้นเลย"
"เรื่องอะไรเหรอครับแม่" ผมถามกลางโต๊ะอาหาร
"แหม ก็ป๊อปกับลูกแอนหมั้นกันไง แม่ดีใจจริงๆ ที่ได้ป๊อปมาเป็นลูกเขย" แม่แอนพูด
"อะไรกันแม่ ป๊อปบอกว่าป๊อปมีแฟนแล้ว ป๊อปไม่หมั้น ป๊อปมีคนที่ป๊อปรักแล้ว" ป๊อปอาละวาดกลางโต๊ะ
"เอ่อ ฟางเราขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหม" แอนที่ขอคุยกับฉัน เดินออกไป โดยมีฉันตามไป
"ฟาง ไปไหน พี่ไม่ให้ไป แอนเธอจะแกล้งอะไรฟางอีก" พี่ป๊อปที่ตอนนี้โกรธจัดกระชากแขนฉันไว้
"ขอฟางคุยกับเธอหน่อยนะค่ะ" ฉันพูดแล้วน้ำตาไหล ทำให้พี่ป๊อปปล่อยฉันเดินตามแอนออกไป
"แอน มีอะไรจะคุยกับฉันเหรอ" ฉันถามแอน
"ป่าว แค่จะบอกว่าฉันเอ็งก็เจ็บเหมือนกัน" แอนบอกฉัน ฉันไม่พูดต่อ มีแต่น้ำใสๆไหลจากตา
"เธอ ต้องเข้มแข็งนะฟาง เพื่อคนที่เค้ารอเธอ ส่วนพี่ป๊อป ฉันขอดูแลเค้าเอง" แอนพูดเสร็จก็เดินเข้าบ้านไป
"ฟาง แอนทำอะไรฟาง แล้วร้องทำไม" ทันทีที่ผมเห็นแอนเดินเข้ามา ผมก็รีบวิ่งออกไปหาเธอทันที
"ป่าวค่ะ พะ พี่ป๊อป ลืมฟางเถอะนะค่ะ" ฉันบอกเค้าออกไปแล้ว ฉันเจ็บจังเลย
"ฟะ ฟาง เธอพูดอะไรนะ ฉันไม่ยอมหรอกนะ กว่าเราจะได้รักกัน ทำไมยอมง่ายๆแบบนี้ละ"
"ค่ะ ฟางรู้ แต่เราเลิกกันเถอะนะค่ะ ฟางไม่อยากนอนข้างถนน"
"ไม่พี่ไม่เลิก แล้วก็ไม่ให้ใครไล่ฟางด้วย" พี่ป๊อปกอดฉันแน่น
" พี่ป๊อปค่ะ ฟางมีเรื่องจะสารภาพ ฟางเคยจูบกับเควิน ฟางเคยแอบไปเที่ยวกับกวินแล้วตอนนี้ฟางก็รับรักกวินแล้ว"
"พี่ไม่เชื่อ ฟางอยู่กับพี่ตลอด พี่ไม่ได้โง่นะ"
"ตามใจพี่เถอะค่ะ ฟางจะหมั้นกับกวิน แล้วพรุ่งนี้ฟางจะไปอยูบ้านกวินค่ะ"
"ไม่จริง ฟางไม่ต้องมาหลอกพี่ แอนบังคับฟางใช่มั้ย" พี่ป๊อปร้องไห้ ทำให้ฉันตกใจมาก ฉันจะทำยังไงต่อไปดี
"ที่เหลือก็แล้วแต่จะคิด ฟางไปนะค่ะ" แล้วฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้น
"ง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ เธอทิ้งฉันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ" ผมทรุดตัวลง น้ำตาลุกผู้ชายไหลออกมาอีกครั้งนึง
ผมไม่มีทางยอมหมั้นกับแอนเด็ดขาด แล้วผมก็ไม่มีทางปล่อยฟางไปไหนด้วย ผมจะทำยังไงดี
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
