Ma SIS รักหมดใจ ยายน้องสาว
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.49 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) ต้องหาหลักฐาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผมที่ตอนนี้เจ็บสุดๆ ที่เห็นฟางเสียใจ ทั้งๆที่ผมตั้งใจไว้ตั้งแต่วันที่ผมบอกรักเธอว่าผมจะไม่ทำให้เธอเสียใจ
อีก ผมจะเติมเต็มความสุขให้เธอ ผมจะทำให้เธอรู้สึกว่ามีผมตลอดเวลา แต่กลับโดนกิ๊กเก่าผมแบล็คเมจนได้
ผมยอมรับ ว่าก่อนที่ผมจะคบกับฟางแบบจริงจัง ผมก็มีใครไปเรื่อย แต่สาบานได้ ตั้งแต่วันที่ผมบอกรักเธอ
ผมก็ไม่เคยคิดจะมีใครอีกเลย นอกจากเธอคนเดียว
"ไอ้โมะ พวกแกอยู่ไหนวะ" ผมโทรหาโทโมะทันทีที่ฟางหนีผมไป
"อยู่ ใกล้นี่แหละ มีะไร"
"พวกแกมาที่ห้องสภาเดี๋ยวนี้เลยนะ" ผมสั่งเสียงเข้ม
"อืม งานเข้าละซิ เดี๋ยวพวกฉันไป" โทโมะบอกแล้ววางไป
TOMO SAY
ตอนนี้พวกผม ที่เดินเข้ามาในห้อง เห็นหน้าไอ้ป๊อปบอกได้คำเดียว ว่าเรื่องคงไม่ใช่เล็กๆจริงๆ
"ฟางว่าไงบ้างวะ" ผมถามมันทันที เพราะดูจากหน้ามันผมก็พอจะเอาออก
"ฟางเข้าใจผิด ไม่ยอมฟังอะไรเลย"
"ก็รุปซะขนาดนี้ ใครฟังก็บ้าแล้วละ แล้วความจริงเป็นยังไงละ" เฟย์พูดขึ้น
"ก็เมื่อคืน...."
"ป๊อปค่ะ มากับใครค่ะ"
"มากับพวกโทโมะ แล้วก็เพื่อนๆนะ มีอะไร"
"ป่าวค่ะ แค่จะชวนดื่มซักแก้วนะ"
"หึหึ ไม่ดีกว่า ฉันไม่นิยมดื่มของเก่าๆนะ" แล้วผมก็เดินไปหาเพื่อนๆผม
"ป๊อป แล้วป๊อปจะเสียใจที่เลือกนางเด็กกำพร้านั่น" เนยตะโกนตามหลังผม
หลังจากนั้นผมก็ดื่มกับเพื่อนๆไป แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นก็มึนๆพอสมควร
"ป๊อปค่ะ เนยรู้ว่าป๊อปรักน้องฟาง แต่เนยรักป๊อปนะ"
"แล้วไง รู้แล้วก็หลีกซิ"
"ป๊อป เรามาดื่มลากันซักแก้วซิค่ะ แล้วเนยสัญญาจะไม่มากวนใจป๊อปอีก"
"หึ แน่ใจ" ผมยิ้มมุมปากถามเธอ
"ค่ะ แน่ใจ"
แล้วผมก็ยกแก้วนั้นดื่ม ตามที่เธอบอก แล้วจู่ๆ เธอก็วิ่งเข้ามาจูบผม โดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัว
"นี่เธอทำอะไรของเธอเนี่ย" ผมที่ผลักเนยออกถามเธอ
"แหม จูบส่งลานะค่ะ ไปนะค่ะ บาย"
............................
"แล้ว รูปนี้มันก็โผล่มา โธ่เว้ย!" ป๊อปปัดของกระจาย
"พี่ป๊อปใจเย็นๆก่อนค่ะ ให้เวลาฟางหน่อย ฟางคงยังอึ้งนะค่ะ" แก้วบอกผม
"แล้วถ้าไม่ฟังพี่ละแก้ว พี่จะทำยังไง"
"ถ้าฟางไม่ฟังพี่ พี่ก็หาคนที่ฟางฟังไปคุยกับฟางซิค่ะ" แก้วบอกผม
"แก้วหมายความว่ายังไง"
"ก็ใครก่อ คนนั้นก็ต้องแก้ค่ะ"
"ขอบใจมากนะแก้ว" แล้วผมก็วิ่งออกจากห้อนี้ไปทันที
เจอแล้วซินะ ผุ้หญิงที่ผมรักที่สุด แต่ผมกลับทำเธอเสียใจ เธอนั่งร้องไห้อยู่จริงๆด้วย
"ฟาง" ผมเรียกชื่อเธอเบาๆ
"..............." เธอหันกลับมาแล้วก็หันกลับไปทันที
"พี่รู้ ว่าพี่พูดไปฟางก็คงยังไม่อยากฟัง แต่พี่อยากจะบอก ว่าพี่ไม่มีอะไรกับเนยจริงๆ"
"......................................." เธอเงียบ แต่แววตาก็ยังไม่มองมาทางผมอยู่ดี
"ฟาง ให้โอกาศพี่เถอะนะ " ผมขอร้องเธออีกครั้ง
"ทำไมค่ะ ทำไมถึงอยากได้โอกาศ" เธอยอมพูดกับพร้อมน้ำตา แต่แววตาเธอมันบ่งบอกถึงความเจ็บปวด
"เพราะพี่รักฟาง รักฟางคนเดียว แล้วไม่เคยรักใคร"ผมจับมือเธอแล้วบอกไป
"..............................." ฟางที่ก้มหน้า บีบมือผมแรง แล้วร้องไห้
"นะฟาง พี่จะหาหลักฐานมายืนยัน ขอแค่ฟางให้โอกาศพี่"
"พี่ป๊อป พี่บอกว่าถ้าเจ็บให้บีบมือพี่ไว้แล้วจะหาย แล้วนี่มัน ทำไมกัน ทำไมมันไม่หายละ"
"........................................." เป็นผมที่เงียบ
"ตอนนี้ฟางเจ็บ เจ็บมาก ฟางจะทำยังไงดี" ฟางร้องไห้อีกแล้ว ผมทำเธออีกแล้ว
ตอนนี้ มีแต่คนมองเราสองคน ผมเลยตัดสินใจพาเธอกลับมาที่คอนโด ตลอดทางบนรถมีแต่ความเงียบ
"พาฟางมาทำไมค่ะ ตอนบ่ายฟางมีเรียน"
"ฟาง อย่างี่เง่าซิ ฟังพี่บ้าง" ผมเริ่มหงุดหงิดที่เธอไม่ยอมฟังผมเลย
"หึ ฟางก็งี่เง่าแบบนี้นี่แหละ" ฟางประชดผม
"ฟาง อย่าประชดพี่" ผมกดเสียงต่ำ พยายามข่มอารมณ์
"แล้วถ้าฟางไปเที่ยวแบบนั้น แล้วไปจูบกับคนอื่นพี่ป๊อปจะว่ายังไง" เธอขึ้นเสียงใส่ผม
"ฟาง อย่ามาประชดพี่" ผมตะคอกเธอกลับ
"นั่นไง พี่ไปได้ แต่ฟางไปไม่ได้ พี่จูบกับใครต่อใครได้ แต่ฟางก็ไม่ได้" เธอเถียงผม
"ฟาง ผุ้หญิงพวกนั้นไม่ได้มีค่าสำหรับพี่" ผมพูดออกไป
"แล้วใครละค่ะที่มีค่ากับพี่ ใครช่วยบอกฟางทีได้ไหม"
"ฟาง พี่บอกแล้ว ว่าอย่างี่เง่า ฟางก็รู้ว่า"
"ฟางไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น " ฟางเถียงกลับ
"ฟาง" ผมตะคอกเธอ แล้วลากเธอเข้ามาในห้องนอนผม เหวี่ยงเธอไปที่เตียง
"ไม่รู้อะไรใช่ไหม ดี พี่จะทำให้รู้" ผมบอกเธอก่อนจะตามลงไปทับตัวเธอ
"ไม่นะพี่ป๊อป ปล่อยฟางนะ ปล่อย" เธอร้องไห้ ร้องขอผม แต่ตอนนี้อารมณ์ผมมันหยุดไม่ได้แล้วละ
ผมกดปากลงจูปเธอ ก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าเธอ
"ฮือ พี่ป๊อป อย่า ฮึก ฮือๆ" เธอร้องไห้ห้ามผม แต่ผมก็ยังทำต่อไป
ผมทำรอยคิสมาร์คไว้ที่ซอกคอเธอ แล้วผมก็ทำกับหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองข้าง ตามลำตัวเธอ อย่างบอกบอกการเป็นเจ้าของ
ก่อนที่ผมจะสอดใส่แกนกายไปในตัวเธอ ผมไม่สนคำห้าของเธอ ผมยังทำต่อไปโดยไม่สนว่าเธอจะร้องไห้
เธอจะเจ็บปวดแค่ไหนเพราะผมทำรุนแรงกับเธอไม่เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา จนเราทั้งคู่ถึงขอบสวรรค์
"ทีนี้รู้หรือยัง ว่าใครที่พี่ต้องการ" ผมบอกกับร่างบาง ที่นอนบนเตียงผม หน้าตาเธอเปื้อนไปด้วยน้ำตา ทำให้ผมรู้สึกผิด ที่ทำรุนแรงกับเธอ
"ฟาง พี่ขอโทษ เจ็บมากไหม" ผมที่ตั้งสติได้ เข้าไปกอดร่างบางที่นอนอยู่ แต่เธอสะบัดหนีผม
"โอ้ย" ฟางที่พยายามลุกไปจากเตียงล้มลง ทำให้ผมรู้ว่าเธอเจ็บจากการรองรับอารมณ์โกรธผม
"ฟาง" ผมรีบวิ่งไปดูเธอ
"พอใจนายหรือยัง" ฟางที่นำตาไหลมองผมด้วยแววตาเจ็บปวด ฟางเปลี่ยนสรรพนามเรียกผม ทำให้ผมรุ้ว่าเธอโกรธผมมากแค่ไหน
"ฟาง พี่"
"นายพอได้แล้ว พอได้แล้ว ฮึกๆๆ ฮือ" ฟางร้องไห้โฮอีกครั้งหนึ่ง
"ฟางพี่ขอโทษ" ผมบอกฟางอีกครั้ง
"ขอบคุณสำหรับความรักที่นายให้กับฉัน " เธอพูด แล้วพยายามลุกไป
"จะไปไหน"
"................" ฟางไม่ตอบ
"พี่ถามว่าจะไปไหน"
"................" เธอยังเีฉย ผมตรงไปกระชากตัวเธอ ทำให้เธอเซล้มไป
"จะไปเรียน ตอนบ่ายมีเรียน" เธอตอบผมทั้งน้ำตา
"จะไปไหวได้ยังไง เดินยังไม่ไหวเลย พี่ลาให้แล้ว"
"ทำไม ทำไม ทำแบบนี้ทำไม"
"ฟางพี่รักฟาง ได้ยินมั้ย"
"ฟางก็รักพี่ป๊อป ได้ยินมั้ยว่าฟางรักพี่ พี่ได้ยินมั้ย ฮือๆ ฮึกๆ รักทั้งๆที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ รู้มั้ยว่าฟางไม่อยากให้พี่
โกรธเวลาฟางมีเพื่อนผู้ชายฟางก็เลือกจะคบแต่ผู้หญิง ฟางไม่ไปเที่ยวที่ไหน เพราะฟางอยากอยู่กับพี่ ฟางนั่งรอพี่
เมื่อคืน เพราะฟางเป็นห่วง กลัวพี่เป็นอะไรไป เพราะฟางรักพี่ ฟางเชื่อพี่ แต่พี่โกหกฟาง "
"................................" ฟางพูดรัวใส่หน้าผมทั้งน้ำตา
"ฟางเป็นแค่เด็กกำพร้า ไม่มีอะไรคู่ควร พี่เลยทำแบบนี้กับฟางใช่ไหม ฟางเจ็บพี่ป๊อป "
"......................................"
"ฟางขอเวลาหน่อยได้ไหมค่ะ ฟางจะเจียมตัว ฟางจะไม่ไปวุ่นเรื่องผุ้หญิงของพี่ แ่ต่พี่อย่าพึ่งทิ้งฟางไปนะ
พี่เคยสัญญแล้ว ว่าพี่จะเป็นห่วงฟางไง ฮือ ฮึกๆ"
"ฟาง มีสิทธิ ทำได้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับพี่" ผมเข้าไปกอดเธอ ที่ตอนนี้ตัวสั่นไปหมด ที่ผมทำรุนแรงกับเธอ
"พี่ป๊อป พี่อย่าทำแบบเมื่อกี้อีกได้ไหม ฮึก ฮือ อย่าทำมันอีก ฟางรู้ว่าฟางไม่มีค่า ฟางรู้ ฟางจะทำยังไงดี ฮึก"
"ฟาง ฟางมีค่ากับพี่เสมอนะ พี่รักฟาง พี่ขอโทษที่พี่โกรธ แล้วทำอะไรโง่ๆลงไป" ผมกอดเธอไว้
"แล้วผุ้หญิงคนนั้นละ ผู้หญิงในรูปนั้น" ฟางถามผม ผมรุ้ว่าเธอกำลังสับสน
"ฟาง พี่บอกแล้วไง ว่าพี่จะหาหลักฐานมายืนยัน เชื่อพี่นะคนดี" บอกคนในอ้อมกอดที่ดูเหมือนกำลังจะหมดแรงกับการร้องไห้อย่างหนัก จนหลับไป อุ้มเธอไปนอนบนเตียง ก่อนจะนำผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดร่างกายให้เธอ
เสียงโทรศัพท์ป๊อปดังขึ้น
"ฮัลโหล"
"ตาป๊อปเหรอลุก"
"ครับแม่ เดี๋ยวแม่จะกลับไปอยุ่บ้านถาวรแล้วนะ ดีใจมั้ย"
"ครับ แล้วแม่จะกลับมาเมื่อไหร่ครับ"
"ก็น่าจะ ป๊อปเรียนจบพอดีนะ แล้วฟางละ"
"อ่อ ไปเรียนนะครับ" โกหกแม่ออกไป
"อ่อ นี่ แม่กวินเค้าชอบฟางมากๆเลยนะ แม่ว่าน้องเราก็สเน่แรงใช่เล่นนะ"
"แม่ครับ อย่าทำแบบนี้เลย ให้ฟางเลือกเองเถอะครับ"
"เ๊อะ ตาป๊อปนี่ขัดแม่ตลอด อ่อ เราก็เหมือนกัน เมื่อไหร่จะจริงจังกับน้องแอนซักที เดี๋ยวก็โดนแย่งหรอก"
"แม่ ป๊อปมีแฟนแล้วครับ"
"ห๊ะ ทำไมแม่ไม่ร้ละ แม่กลับไป พามาแนะนำหน่อยนะลุก"
"ครับ แม่มาแล้วผมจะบอกว่าผมรักใคร"
"จ้า งั้นอีกสองอาทิตย์เจอกันนะลูก"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
