ผิดที่เธอ{NC+}

นิยายเรื่องนี้เป็นความจิ้นด้วยเฉพาะไม่ชอบขอโทษด้วย>__<!

-----------------------------------------------------------------------------------------

"โมะค่ะ นังแก้วเข้ามาืำไมในห้องคุณล่ะค่ะ"พิมเข้ามาออเซาะโทโมะ

"เอ่อ..โมะให้แก้วเข้ามาเอาเสื้อสูทไว้น่ะครับ"โทโมะเอ่ยพร้อมโอบเอวบางของพิมไว้

"จริงน่ะค่ะ ไม่ใช่ว่ามีอะไรมากกว่านั้น"พิมเอ่ยอย่างงอนเง้าโทโมะเชิดหน้าพิมขึ้นนิดก่อนจะประทับจูบอย่างอ่อน

โยน

"จริงสิครับพิมไม่เชื่อผมหรอ?"โทโมะสบตากับพิม

"โมะก็รู้ว่านังนั้นมันร่านแค่ไหนพิมก็กลัวนิค่ะว่ามันจะแย่งคุณไปจากพิมนิ"

"ผมจะไม่เข้าไปยุ่งกับเด็กคนนั้นอีกน่ะ ผมสัญญา"โทโมะเอ่ยพร้อมผลักพิมลงกับเตียงพร้อมทำกิจกรรมที่เร้าร้อน

แก้วได้ยินทุกคำพูดน้ำตาก็เริ่มไหลรินลงมาแก้ววิ่งลงไปชั้นล่างพร้อมกับเข้าห้องตัวเองไปเริ่มเข้าอ่อนล้มตัวนอนกับ

ฟูกเล็กที่เข้ากับตัวเองแก้วนอนร้องไห้จนหลับไป..

โทโมะที่พึ่งตื่นจากกิจกรรมกับพิมก็ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นรีบลงไปจ่ออยู่หน้าประตูของหญิงสาวโทโมะเปิดประตูก็เจอกับ

หญิงสาวร่างเล็กที่ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตาโทโมะแทรกเข้ามาในห้องอย่าถือวิสาสะแล้วล็อคกลอนโทโมะเดิน

เข้าไปใกล้แก้วพร้อมลูบหัวหญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนล้มตัวนั่งข้างๆแก้วแก้วรู้สึกเหมือนมีมือหนาของใครบางคน

ลูบจึงตื่นขึ้นมาพอลืมตาขึ้นมาเห็นเป็นโทโมะก็ตกใจรีบปัดมือหนาออกไป

"คุณโทโมะเข้ามาในห้องแก้วได้ยังไงค่ะ"แก้วมองอย่างหวาดๆ

"เดินมาไง"โทโมะเอ่ยพร้อมขยับตัวเข้าหาแก้ว

"คุ คุณโทโมะจะทำอะไรค่ะ"แก้วถดออกห่างจนติดกับผนังโทโมะก็เริ่มจะเข้ามาใกล้จนจมูกของแก้วกับโทโมะติด

กันโทโมะเอียงหน้าเข้าหาแก้วพร้อมกับจูบที่อนอนโยนจนแก้วอ้าปากให้ลิ้นหนาเข้าควานหาความหวานในนั้นมือ

หนาของโทโมะเอื้อมมาจับมือบางของแก้วเอาพร้อมบีบเอาไว้เบาๆ

"คุณ ทะโทโมะพะพอเถอะค่ะเดี๋ยวมีคะคนมาเห็น"แก้วเมื่อถูกเปิดปากออกก็เอ่ยแต่เหมือคนตัวสูงไม่สนยังไซร้

คอขาวอีกมือนึงก็ถอดเสื้อของแก้วออกเผยให้เห็นผิวขาวราวน้ำนมโทโมะเม้มรอยแดงไปทั่วตัวของคนตัวเล็ก

มือบางของแก้วจับที่ไหล่หนาเอาไว้พร้อมเม้มปากเอาไว้แก้วแ้าปากออกหน่อยหน่อยมันทำให้เธอน่ารักไม่เบาเลย

ล่ะโทโมะไล้ลิ้นร้อนถึงลำคอขาวโทโมะมองเห็นลิ้นเล็กที่ออกมานิดๆรู้สึกหมั่นเขี้ยวเลยกัดนิดๆ

"อ๊ะส์ เจ็บ"แก้วครางนิดโทโมะถอดผ้าขนหนูที่ตัวพันกายไว้ก่อนจะถอดกางเกงขาสั้นของคนเล็กออกเช่นกันพร้อม

กับใส่แก่นร้อยเข้าไปอย่างรวดเร็ว

"ฮึก เจ็บ"แก้วเริ่มจะมีอาการขึ้นมามือบางผลักไหล่ใหญ่ออก

"ไม่ต้องกลัวน่ะคนดี"แก้วฟังเสียงอ่อนโยนของโทโมะก็เริ่มบางใจถึงมันจะเป็นคำอ่อนโยนที่เวลาเขาอยากมีอะไร

เธอก็ดีใจมากแล้วล่ะ แก้วสั่นโยกไปตามแรงเคลื่อนไหวของคนตัวสูงตอนนี้หลังขอโทโมะเต็มไปด้วยรอยแดง

จากการขวนของคนตัวเล็กแก้วกับโทโมะลุล่วงจนถึงสวรรค์สวย..โทโมะฉีดน้ำรักเข้าหาแก้วคนตัวเล็กสั่นเล็กน้อย

แล้วสลบอยู่ในแขนแกร่งนั้น โทโมะจัดแจงแต่งตัวให้แก้วพร้อมล้มตัวนอนกอดคนตัวเล็กไว้อย่างนั้น

-----------------------------------------------------------------------------------------------

 เม้นเม้นหน่อยน่ะค่าบบบ'