ลงทัณฑ์อาญารัก
47) แม้รักมากก็ยอมเสียสละได้ ( 1 )
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้วกับหวายกำลังคุยกัน
แก้ว : คุณหวายค่ะ ถ้าคุณอยากได้สามีฉันขนาดนี้ ถึงกับต้องเอาเรื่องการถอนหุ้นของพ่อคุณมาขู่ดิฉันจะยอมให้สามีของฉันแต่งงานกับคุณก็ได้น่ะค่ะ แต่ถ้าแต่งกันแล้วก็ลามโซ่ผูกขาแขนไว้ ดี ๆ และกันน่ะค่ะ เพราะเมียกับลูกเขาอยู่นี่เสมอ ( ชีเลิศอ่ะ W_W )
หวาย : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด แกนังแก้ว แกมันนังอสรพิษ ฉันจะ
แก้ว : จะอะไรฉันค่ะ สมองคุณยังไม่มี เที่ยวมาขอร้องให้ฉันยกผัวให้อยู่เลย
( ตรงไปไหมแก้วใจ E_E )
หวาย : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ( โดนแก้วจิกหัวตบเลือดออกปาก X_X )
แก้ว : อย่าคิดน่ะค่ะว่าฉันจะยอมเป็นเมียหลวงที่คอยให้คุณกด บังเอิญฉันยอมให้คุณเพราะว่าฉันสังเวรและเห็นแก่ธุรกิจของครอบครัวสามีฉัน ( แรงอีกแล้ว C_c )
หวาย : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( ได้แต่กรี๊ด X_x )
แก้ว : ฉันจะไปเก็บข้าวของและปลุกโมะให้ ดูแลดี ๆ น่ะค่ะ เพราะถ้าไม่ดี ระวังผัวที่คุณไม่ได้หามาด้วยน้ำมือตัวเองเพราะใช้วิธีอ้อนว้อน เล่นลิ้น จะกลับมาซบอกเมียเขาเอา
หวาย : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นังแก้ว (โดนแก้วตบไปอีกสองที X_X )
แก้วใจด่าหวายเจ็บไหม ถ้าเจ็บและสะใจก็โหวตเม้นเลยค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ