แค้นรักนายมาเฟีย

  วันรุ่งขึ้นโทโมะขับรถไปที่บ้านของฟางและเบลล์เพื่อบอกเลิกกับทั้งสองคนตามที่ตกลงไว้กับเขื่อน

~ ณ บ้านฟาง ~

โทโมะ : น้องฟางครับพี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยครับ

ฟาง : เรื่องอะไรหรอค่ะ เข้ามาคุยกันข้างในสิ

โทโมะ : น้องฟางครับ เลิกกับพี่เถอน่ะครับ ตอนนี้พี่ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับน้องฟางมากไปกว่าพี่ชายน่ะครับ อีกอย่างพี่ไม่อยากเสียแก้วหรือทำร้ายแก้วเพราะความแค้นอีกแล้ว

ฟาง : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นังแก้ว แกทำไมถึงจองร้างจองพลางฉันอย่างนี้

โทโมะ : ตกลงน่ะครับน้องฟาง

ฟาง : ค่ะพี่โมะ แต่ฟางคงจะต้องมีข้อแลกเปลี่ยน

โทโมะ : อะไรครับ

ฟาง :  บริษัทที่พี่จะทำร่วมกับฟาง ฟางขอยกเลิกค่ะ 

โทโมะ : ได้ครับงั้นพี่ของไปบ้านน้องเบลล์ต่อเลยน่ะครับ

ฟาง : ตามสบายค่ะ อย่าคิดน่ะค่ะว่าพี่จะทิ้งฟางง่าย ๆ 

~  ทางด้านเบลล์ ~

โทโมะ : เบลล์ครับพี่มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วย

เบลล์ : เรื่องที่พี่จะเลิกกับเบลล์แล้วไปหายัยแก้วสิน่ะค่ะ

โทโมะ : น้องเบลล์ทราบ 

เบลล์ : ยัยฟางพึ่งจะโทรมาร้องไห้กับเบลล์น่ะค่ะ แต่ก้เอาเหอะค่ะถ้ามันทำให้พี่มีความสุข

โทโมะ : ขอบคุณที่เข้าใจพี่น่ะครับ

 เหลือฟางคนเดียวที่เป็นตัวร้ายค่ะ ตอนหน้าพบกับความหวานที่โมะจะมีให้แก้ว โหวตเม้น