แค้นรักนายมาเฟีย

    รอนเอาผ้าไปอุดปิดปากปิดจมุกของแก้ว หญิงสาวดิ้นขัดขืนและพยายามจะร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็สลบไปเพราะฤทธิ์ยา รอนอุ้มหญิงสาวขึ้นรถโดยมีเจคอปขับรถมุ่งหน้าไปยังเซฟเฮ้าท์เพื่อนำหญิงสาวไปส่งให้นายของตนเอง

โทโมะ : พวกนายกลับไปได้แล้วฉันจัดการเอง ( เหยื่อในการแก้แค้นของฉัน W_W )

      ชายหนุ่มอุ้มร่างหญิงสาวไปที่ห้องนอนของเขา เขาคิดในใจจะแก้แค้นอย่างไรให้สาสมและสร้างความเจ็บปวดใจให้กับหญิงสาวถึงขั้นอยากจะตายได้มากที่สุด

แก้วฟื้นแล้วจ้า 

แก้ว : นี่ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง (พึ่งฟื้นมาก็เลยงง W_W )

โทโมะ : ฟื้นแล้วหรอนังลูกคนที่ฆ่าพ่อฉัน

แก้ว : พ่อฉันไม่เคยฆ่าใคร ( ก็พ่อไม่เคยเล่าให้ฟังนิก๊ะ T_T )

โทโมะ : ไม่ต้องทำมาเป็นไรเดียงสาไม่รู้เรื่องหน่อยเลย ( บีบข้อมือของหญิงสาว)

แก้ว : ฉันเจ็บ !!!! ปล่อยฉันน่ะ 

โทโมะ : ปล่อยหรอฉันไม่ปล่อยเหยื่อที่จะใช้ในการแก้แค้นอย่างเธอไปง่าย ๆ หรอกมานี่

( ลากแก้วไปที่สระน้ำแล้วโยนลงไป พร้อมโดดตามลงไปพร้อมกดหัวแก้ว U_U )

แก้ว : ปุ้ม ๆ ( โดดกดหัวแถบไม่ได้ขึ้นมาหายใจ X_X )

โทโมะ : ไงรู้สึกถึงเวลาจะตายไหมล่ะ ( จิกผมแก้วขึ้นมา T_T )

แก้ว : นายมันเลวและนายโกหกพ่อฉันไม่เคยฆ่าใคร ฉันจะต้องหนีนายให้ได้ ปุ้ม ๆ 

( โดนจับกดน้ำอีกแล้ว T_T )

โทโมะ : หึหึ ฉันยังไม่ให้เธอตายตอนนี้หรอกน่ะ

( อุ้มคนที่โดนตัวเองจับกดน้ำจนสลบขึ้นมาริมสระ X_X )

 โทโมะโหดไปไหนอ่ะ ถ้ารักโมะแก้วเม้น ๆ โหวต ๆ