เชลยรักบำบัดแค้น

 " ไม่ต้องมาสำออย "

" ไม่มีใครช่วยเธอรอดไปจากฉันได้ "

" แม้กระทั่งพี่ชายเธอ จนกว่าเะอจะชดใช้ชีวิตเธอหมด "

" ฮึก ฮือ ๆ ฉันเกลียดนาย "

" เกลียดที่สุด จำไว้ "

" แต่ฉันจะทำให้เธอรักฉัน "

" ให้ได้คอยดู ก็แล้วกัน "

     ชายหนุ่มตรงไปที่เรือนร่างของหญิงสาวที่อยู่บนเตียงแล้วจับมือของหญิงสาวรวบไว้ด้วยแขนข้างเดียว พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางเพื่อหาความหวานจากโพรงปากของเธอ แต่เะอไม่ยอมจูบตอบเขา เขาเลยกัดริมฝีปากเธอจนเลือดไหลออกมาที่มุมปากสวยเธอถึงจะจูบตอบเขา

" หวาน ฉันจะชิมอีก "

" แต่ฉันขยะแขยง "

" แต่ฉันจะทำให้เธอชอบมัน "

   ชายหนุ่มบที้จุบริมฝีปากบางอยู่นาน เธอจูบตอบโต้เขา้างบางครั้ง แต่หญิงสาวมีอาการหายใจหอบชายหนุ่มจึงถอนริมฝีปากออก พร้อมกระชากเสื้อของหญิงสาวขาดกระจุย 

" คนป่าเถื่อน เลว "

" จำไว้น่ะคนป่าเถื่อนอย่างฉัน คือสามีเธอ "

" ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ "

   หญิงสาวสลบไปหลังจากพุดจบ ชายหนุ่มสังเกตเห็นน้ำตาที่อาบสองแก้มของหญิงสาวก่อนที่จะสลบไป แล้วขบเม้มแก้มใสและซอกคอของหญิงสาวต่อ พร้อมปลดตะขอบราเซียสีชมพูหวานออก ลิ้นของชายหนุ่มทำหน้าที่ขบเม้มทุกส่วนของร่างกายของหญิงสาวจนเป็นรอยแดงจ้ำ เขาปลดกางเกงขายาวของเธอและชั้นในตัวจิ๋วและจัดการปลดพันธนาการของตัวเอง แยกเรียวขาสวยของหญิงสาวและใส่แกนกลางของเขาลงที่กลีบกุหลาบของหญิงสาวขยับจากช้าไปเร็ว จนเมื่อเขาและเธอถึงสวรรค์คาลัยเขาก็ปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้าสู่กลีกุหลาบของเธอ และนอนลงข้าง ๆ กอดเธอไว้แน่น จนกลางดึกหญิงสาวลุกขึ้นนั่ง พร้อมมองชายหนุ่มตรงหน้า แล้วปล่อยน้ำตาไหลลงสองแก้มจนชายหนุ่มตื่น

" ฮึก ฮือ ๆ "

" แก้ว ผมขอโทษ "

" ไม่ต้องขอโทษฉันหรอกค่ะ "

"  เพราะว่าฉันมันก็เป้นแค่ของเล่นแก้แค้น "

" ของคุณเท่านั้น อีกไม่นานคุณก็ต้องเขี่ย "

" ฉันทิ้ง ฮึก ฮือ "

" แก้ว ไม่ใช่น่ะ "

" ผม ........ "

" ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ "