secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
34)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
"ffkเล่นอะไรกันขอเขื่อนเล่นด้วยสิ^^" อีตาเขื่อนแตกมองว่าพวกฉันกำลังเล่นกันอยู่...เล่นบ้าอะไรล่ะ!
"เล่นวางแผนกันเผาบ้านนายอยุ่อ่ะเขื่อน^^" ฉันตอบกลับไปแล้วส่งยิ้มกวนๆไปให้
"เหมือนกันเลยk-oticก็กำลังเล่นวางแผนง้อยัยห้อยอยู่หเมือนกัน^^" อะไรนะ...ยัยห้อย ปรี๊ดเลยค่ะ!!
"นายว่าฉันหรอเขื่อน...ตายยยยยยย" ฉันตรงเข้าหวังจะบีบคอไอ้เขื่อนแตกแต่...
"เขื่อนสุดหล่อยังไม่ได้พูดชื่อแก้วเลยนะครับT^T" เออว่ะ...เราร้อนตัวไปเองหรอว่ะเนี๊ย บรรลัยแล้ว-0-
"ก็ฉันเห็นนายมองหน้าฉันอ่ะ...แล้วจะให้ฉันคิดอย่างไงล่ะ" ฉันพยายามหาคำพูดบ่าายเบี่ยงเรื่องนั้น
"จริงหรอ~~" นายเขื่อนเอานิ้วมาเกลี่ยๆที่แก้มของฉัน
"จะ...จริงย่ะ...ฉันไม่คุยกับนายแล้ว!" ฉันกระแทกเสียงเบาๆก่อนจะรีบเดินหนีไปหาพวกเฟย์ฟางที่นั่งเล่นโทรศัพท์กันอย่างเมามันส์
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"เฮ้ยเคนตะ...แกเห็นคนร้อนตัวป่ะว่ะ5555" แต่ก็ไม่วายที่จะมีเสียงก่อกวนจากนายเขื่อน
"ไหนๆ...ใช่คนที่นั่งอยู่ทางนู้นป่ะ5555" ฉันแอบกรอกตามองเห็นเลยว่านายเคนตะกำลังชี้มาทางฉันอยู่!
"5555" แล้วพวกที่เหลือยกเว้นโทโมะก็พากันหัวเราะลั่นห้องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดด้วย!>////<
"เฟย์คนนี้หล่อมั้ย" ฉันยื่นโทรศัพท์ที่มีรูปผู้ชายคนนึงอยู๋ในนั้นเป็นรูปผู้ชายคนที่มาคุยกับฉันในไลน์เองล่ะเค้ามาหยอดฉันวันล่ะนิดๆหน่อยๆพอให้เขิน555
"หล่อดีนะ" ยัยเฟย์ละสายตามามองแปปนึงก่อนจะกลับไปเล่นโทรศัพท์ต่อ
"เฮ้ย!!ยัยแก้วแกคุยกับใครอ่ะ!!" เสียงยัยฟางตะโกนลั่นห้องทำให้ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบสนิทรวมทั้งเสียงหัวเราะของพวกk-oticเมื่อกี้ด้วย
"ไม่มีอะไรหรอก...^^;" ฉันรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ตัวเองทันที
"แล้วผู้ชายคนเมื่อกี้ใครกันล่ะ" ยัยฟางชี้หน้าฉันอย่างเอาเรื่อง
"ฟะ...แฟนคลับอ่ะ" ฉันไม่ได้โกหกนะก็เค้าบอกว่าเค้าเป็นแฟนคลับฉันอ่ะ
"เอามาดูชิ!" ว่าแล้วยัยฟางก็กระชากกระเป๋าฉันไปดู อ่าขอร้องคืนฉันมาเหอะน๊าT^T
"พี่ฟางอย่าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวแก้วมันดิ" ยัยเฟย์กระชากกระเป๋าของฉันกลับคืนมาแต่มีเรอะยัยฟางจะยอม
"แก้วเป็นเพื่อนเราเพราะฉะนั้นพี่มีสิทธิ์" นั่น...หรอย่ะชิทีเรื่องแกกับนายป็อปปี้ฉันยังไม่ยุ่งเลยยยยยยยยยย
"ไม่ใช่ล่ะพี่ฟาง...มันไม่มีอะไรหรอก" ยัยเฟย์เองก็ไม่ยอมแพ้โอ๊ยฉันล่ะปวดหัว!!
แควก!!
"ยัยฟางแกตายยยยยยยยยยย!!"
นั่นเป็นเสียงของกระเป๋าฉันเองและตามมาด้วยเสียงฉันที่กำลังจะตรงเข้าไปบีบคอยัยฟาง...แกนะแกบังอาจมาฉีกกระเป๋าใบโปรดของฉันซะได้!! ข้าวของก็กระจุยกระจายไปรอบห้องถึงห้องจะกว้างแต่ของฉันก็มีเยอะอยู่นะ!!
ฉันรีบก้มเก็บของที่หล่นตามพื้นอ่าจจะครบเหลือแต่โทรศัพท์!!...มันอยู่ใกล้ๆกับที่พวกk-oticนั่งเลยT^Tโอ๊ยตายใครจะกล้าเข้าไปเก็บกันฟะ!! แต่จะให้ฉํนทิ้งโทรศัพท์เรอะมันไม่ใช่ถูกๆเลยนะ ถ้าเครื่อง20บาทก็ดีน่ะสิฉันจะได้สะบัดตูดไปซื้อใหม่แต่นี่มัน...โอ๊ยเสียดายยยยT^T
"เฮ้ยๆนี่มันโทรศัพท์ยัยแก้วใช่มั้ยว่ะ" นายป็อปปี้ก้มหยิบโทรศัพท์ของฉันขึ้นพลิกไปพลิกมา...ขอร้องอย่าเปิดดดดดดT^T
"ใช่ๆเอามาค้นดูกันดีกว่ามีอะไรน่าสนใจ5555" ไม่พูดเปล่านายเขื่อนก็เปิดโทรศัพท์ของฉันเล่นทันที!!
"เฮ้ยนี่มันใครว่ะ!!" เสียงเคนตะอุทานซะดังเรียกความสนใจของฉันให้ทรมานขึ้นไปอีกอ่าจะตายแล้ววุ๊ย!!
"ยัยแก้วแอบมีกิ๊ก...ดูสิว่ะไอ้โมะ5555" ป็อปปี้ส่งโทรศัพท์ไปให้โทโมะซึ่งโทโมะก็ดูนิดนึงก่อนจะมองหน้าฉันแล้วหันกลับไปเล่นโทรศัพท์ต่อ!!...ไม่สนใจกันเลยใช่มั้ย
"เอามานี่...ทีหลังอ่ะหัดมีมมารยาทซะบ้าง!!เราก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นนะ!!จำไว้!!!อย่ามายุ่งกับของของฉันอีก!!!!" ฉันกระชากโทรศัพท์ของตัวเองคืนแล้วเดินกระแทกเท้าเดินออกไปนอกห้อง
ไอ้พวกk-oticบ้า พวกนายมันบ้า บ้าที่สุด!! กรี๊ดฉันอยากจะกรี๊ดให้เส้นเลือดฝอยแตกๆไปซะเลยยังจะดีกว่าอีก ฉันเดินออกมาหน้าตึกด้วยความหงุดหงิด ขอมานั่งสงบสติอารมณ์ก่อนแล้วกันนะ แล้วฉันค่อยกลับเข้าไปใหม่ก็ได้!!
"ขอโทษค่ะ" ด้วยความที่ว่าฉันรีบเกินไปเลยเดินชนผู้หญิงคนนึงเข้าอย่างเต็มที่
"ไม่เป็นไรค่ะ...อ้าวแก้ว^^"
"ฟ้า..." ฉันเอ่ยเรียกชื่อผู้หญิงที่ฉันเดินชนเมื่อกี้นี้...ทำไมโลกกลมจัง
"ดีใจจังที่ได่เจอกันอีกครั้งนึง^^" ฟ้าส่งรอยยิ้มที่เป็นมิตรมาให้ฉัน
"เอ่อ...ฉันขอตัวก่อนนะ" ฉันตัดบทสนทนาของฉันกับฟ้าลงแล้วเดินต่อ
"เดี๋ยวก่อนสิมีอะไรรึเปล่า" ฟ้าเดินตามมาจับข้อมือฉันไว้
"ไม่มีอะไรหรอก...โทโมะอยู่ข้างในน่ะ"
"แล้วใครบอกว่าฉันจะมาหาโทโมะ...."
ในที่สุดฉันก็มานั่งคุยกับฟ้าที่ร้านกาแฟไม่ไกลเท่าไร ตอนนี้ฉันมาว่าฟ้าเปลี่ยนไปมากไม่เหมือนเมื่อก่อน เธอดูเรียบร้อยขึ้น อ่อนโยนยิ่งขึ้น ผิดกันราวกับคนละคนแหนะ
"มีอะไรจะคุยกับฉันหรอ" ฉันเอ่ยถามฟ้าที่นั่งเงียบแล้วมองหน้าฉัน
"ฉันจะมาขอโทษเธอเรื่องวันนั้น"
"เธอไม่ได้ผิดอะไรนิ" ถึงปากจะบอกแบบนั้นแต่ในใจฉันกำลังลุกเป็นไฟเมื่อนึกถึงวันนั้น....
"ฉันเป็นคนเข้าใจผิดเองแหละ...แต่วันนี้ฉันเข้าใจเรื่องทุกอย่างหมดแล้วนะเธอจะให้อภัยฉันได้มั้ย" ฟ้าเอื้อมมือมากุมมือฉันไว้...ซึ่งขอบอกว่าฉันลังเลสุดๆไปเลย
"ได้สิ^^" หลังจากที่ฉันพูดจบเราทั้ง2ก็ระบายยิ้มออกมาแต่มันเป็นยิ้มที่มีแต่ความจริงใจให้กัน
"เธอกับโทโมะเป็นไงบ้าง" คำถามแทงใจดำ!!T^T
"เลิกกันแล้ว" ฉันตอบเพียงสั้นๆฟ้าอึ้งไปประมาณ2วิแล้วระบายยิ้มอ่อนๆ
"อย่ามาโกหกกันเลย...โทโมะรักเธอจะตาย" ฟ้าหัวเราะเบาๆราวกับว่าไม่เชื่อฉัน
"ไม่จริงหรอก" ฉันพุดแล้วหยิบน้ำขึ้นมาดื่มนิดๆ
"จริงโมะรักแก้วนะ!!" เสียงผู้ชายเอ่ยขึ้นจากข้างหลังฉันทำให้ฉันกับฟ้ารีบหันไปมอง
"โทโมะ!!" ฉันกับฟ้าเอ่ยชื่อผู้ที่มาใหม่อย่างดังทำให้คนทั้งร้านหันมามอง
"นายมาทำไม" ฉันเป็นคนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"ก็ตามมาง้อคนแถวๆนี้^^" โทโมะส่งยิ้มหวานแบดใจมมาให้ฉัน...ชิ!ไม่ต้องมาทำเจ้าชู้เลยนะ!!
"คิกๆ" เสียงผู้กำลังนั่งกลั้นหัวเราะทำให้ต้องหันกลับไปมอง
"ไปสิฟ้านั่งรอนายอยู่" ฉันบอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินหนีออกมานอกร้าน
"เดี๋ยวสิแก้ว" โทโฒะรีบวิ่งตามฉันออกมาทันที...จะตามทำไมนักหนาฟะ!!
"อะไรของนายอีก...ไปง้อฟ้าสิไป" ฉันหันกลับไปโวยใส่โทโมะพร้อมกับพูดในสิ่งที่ฉันไม่ได้ต้องการสักนิด!
"ง้อฟ้าทำไม...โมะไม่ได้..."
"พอๆไม่ต้องพูดฉันไม่อยากฟัง" ฉันหันกลับด้วยใบหน้าที่แอบขึ้นสีเล็กนิดๆ
"ทำไมล่ะ...โมะจะมาง้อแก้วนะ" อะไรนะ!!ฉันฝันไปรึเปล่าเนี๊ย...โทโฒะจะมาง้อฉ้านนนนนนนนนนนนนนนนน>///////////////<
"งะ...ง้อเรื่องอะไรล่ะ" ฉันรู้สึกว่าตัวเริ่มจะเสียงสั่นๆแล้ววว...อย่าเพิ่งเขิน
"555แก้วก็รู้" โทโมะย่องเข้ามาสวมกอดฉันจากทางด้านหลังก่อนจะวางคางไว้บนไหล่ของฉัน
"ชิ!ไม่ต้องเลยนะโทโมะ" ฉันก็ยังเล่นตัวตามเดิม
"งั้นก็ได้...โมะกลับไปหาฟ้าก็ได้"โทโมะคลายอ้อมกอดไปแล้วอ่ะ...เพราะความขี้งอนของฉันแท้ๆเลย!!
"ไม่ให้ไปนะ!!" กลายเป็นที่รั้งข้อมือโทโมะไว้ซะเองแอบเห็นนะว่าอมยิ้มอยู่ไม่น้อยน่ะ
"โมะรักแก้วนะครับ...ที่บอกว่าเลิกกันอ่ะหมายถึงเลิกเป็นแฟนนหลอกได้แล้วครับ" โทโมะหันกลับมาสวมกอดฉันเหมือนเดิมพร้อมกระซิบข้างหูที่แสนจะแผ่วเบา
"แก้วก็รักโมะเหมือนกัน" ฉันเองก็กระชับอ้อมกอดของฉันกับโทมะให้แน่นขึ้นไปอีก
"ในที่รักสุด...ความ (รัก) ลับของซุป'ตาร์...ก็ถูกเปิดเผยจนได้ว่ามั้ยพวกเรา555" เสียงของฟ้าเอ่ยขึ้นทำให้ฉันรู้เลย ณ ตอนนี้คงไม่ได้มีแค่ฉันกับโทโมะแล้วก็ฟ้าหรอกแต่!!...
"ใช่แล้ว555นึกว่าไอ้ผีดิบญี่ปุ่นนี่จะไม่กล้าบอกแล้วซะอีก" เสียงของเขื่อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของบุคคลที่แอบซ่อนตัวออกมานับ10!!
"ยัยแก้วเองก็ใช่เล่นนะเนี๊ย555" ยัยเฟย์ยัยบ้าจะมาแซวเพื่ออะไรย่ะ!!ไปคู่กับนายเขื่อนเลยไป!!
"555อย่าไปล้อแก้วเห็นมั้ยหน้าแดงใหญ่แล้ว" ถึงฟ้าจะบอกอย่างนั้นแต่ก็นะ....เขิน-//////////-
"ให้โมะหอมแก้มทีนึงสิ" ว่าแล้วโทโมะก็ระดมหอกมแก้ม2ข้างสลับกันไปมา
...the end...
...ruktomokaew...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบ ตื่นมานั่งอัพแต่อัพแต่เช้าเลย พรุ่งนี้โรงเรียนเปิดแล้วด้วยต้องรีบอัพให้จบก่อน5555ไว้เจอกันเรื่องใหม่บอกแนวเรื่องที่ชอบมาได้นะคะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
