secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
"อ๊ะ!0.0" ฉันร้องเสียงหลงเมื่อฉันหันหลังไปทางปลายเตียงแล้วก็โดนขโมยอ้อมกอดทันทีโดยใครน่ะหรอคงไม่ต้องถาม
"หายไปไหนมา...โมะตามหาตั้งนาน" โทโมะพูดเสียงอู้อี้เพราะว่าเค้ากำลังกดหน้าลงมาที่ไหล่ฉันไงล่ะ
"เอ่อ...แก้วไม่นั่งคุยกับยัยเฟย์มาน่ะโมะมีอะไรหรอ" ฉันบอกแล้วพยายามเบียดตัวออกจากโทโมะ
"แก้วโกหก...แก้วพยายามหลบหน้าโมะอยู่ใช่มั้ย" แต่โทโมะเองก็ไม่ยอมขยับสักนิด
"ไม่ใช่นะแต่แก้วคิดว่าเรายังมีเวลาเจอกันอีกนานเลยนิ" ฉันแถไปเรื่อย
"ไม่จริง!เพราะไอ้รูปบ้าๆนั่นใช่มั้ยที่ทำให้แก้วต้องหลบหน้าโมะ!" โทโฒะขึ้นเสียงแล้วกะชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"รูปอะไรแก้วไม่รู้เรื่องนะปล่อย!!" ฉันสะบัดตัวสุดแรงเกิดแต่ร่างกายกลับขยับไปเพียงแค่นิดเดียว
"ไม่จริง!!แก้ว...โมะไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้เลยโมะไม่ชอบที่เราจะต้องมาทะเลาะเพราะคนอื่น" โทโมะพูดเสียงอ่อน
"ใครคือคนอื่นคนนั้นไม่ใช่แก้วหรอโมะ!" ฉันเริมทนไม่ไหวกับการกระทำของโทโมะอีกแล้ว
"ไม่มีทางเมื่อวานแก้ววันนี้พรุ่งนี้หรืออีกกี่ปี่แก้วก็จะยังเป็นคนรักของโมะเราจะคู่กันตลอดไปนะแก้ว" โทโมะพูดจริงหรอแล้วฉันจะเชื่อเค้าได้กี่เปอร์เซ็นต์กัน!!
"แก้วไม่เชื่อโมะอีกแล้ว...ไม่อีกแล้ว...พอกันที!!" เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องใจอ่อนง่ายๆล่ะในเมื่อผู้หญิงคนนั้นมีหลักฐานแสดงถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของเธอกับโทโมะ!
"แล้วโมะต้องทำอย่างไงแก้วถึงจะเชื่อ" ชิ!!ฉันไม่เชื่อ!!!
"กลับไปหาเค้าซะแล้วปล่อยแก้วไปนี่คือทางออกที่ดีที่สุด" ฉันบอกเสียงเย็นๆ
"ไม่มีทาง!!มันไม่ใช่ทางออกเลยสักนิด!" โทโมะกระชากเสียงห้วนๆ
"แล้วจะเอาอย่างไง!!" ฉันเริ่มโวยวายอีกรอบ
"ก็อย่างนี้ไงล่ะ!!" แล้วโทโมะก็จับไหล่ทั้ง2ข้างของฉันให้มาเผชิญหน้ากับเค้าแล้วบดขยี้ริมฝีปากของฉัน
ริมฝีปากของโทโมะที่บดขยี้ลงราวกับจะย้ำว่าไม่มีทางที่จะปล่อยฉันไปแล้วไม่มีทางที่ใครจะเข้ามาแทรกกลางระหว่างฉันกับโทโมะ ส่วนมือของโทโมะก็เลื่อนลงไปที่...
แชะๆๆๆ!!
"ทำอะไรของโมะเนี๊ย!!" หลังจากที่โทโมะปล่อยให้ฉันเป็นอิสระก็เอ่ยถามทันที
"เดี๋ยวแก้วก็รู้นี่แหละทางออก" ว่าแล้วโทโมะก็ยื่นโทรศัพท์ที่มีรูปตอนที่เราเอ่อ...จูบกัน
"นี่โมะ!...หมายความว่าไง" ฉันชี้หน้าโทโมะอย่างเอาเรื่อง
"โมะว่าแก้วไปแต่งตัวก่อนดีกว่านะก่อนที่โมะจะอดใจไม่ไหว" โทโมะอมยิ้มน้อยๆแล้วมองไปตามร่างกายของฉัน
"อะไอ้บ้าจะมองทำไมเล่าฮึย!!" ฉันบ่นทิ้งท้ายแล้วรีบเลือกเสื้อผ้าแล้วเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ
//โทโมะ//
ผมอมยิ้มน้อยๆให้กับสาวสวยตรงหน้าที่พยายามเลือกเสื้อผ้าให้ตัวเองอย่างรีบๆคอยดูเหอะเดี๋ยวผมจะแกล้งซะให้เข็ดหึๆจะบ้าไปปากแก้วก็หวานดีนะ เอาล่ะเข้าเรื่องกันซะทีได้เวลาแล้วที่ผมจะต้องจัดการกับฟ้าก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปกันใหญ่ ผมจะส่งรูปที่ผมกับแก้วเราจูบกันเมื่อกี้ให้ฟ้าดูรับรอง โลกแตกแน่ๆทีนี้แหละฟ้าจะได้รู้ว่าผมรักใครกันแน่แล้วจะได้ตามมายุ่งกับพวกผมอีก!!
"นี้โมะยังไม่ออกไปอีกหรอเนี๊ย" เสียงแก้วโวยวายที่เห็นนั่งรออยู่ที่ปลายเตียง
"ไม่...รอแก้วอยู่" ผมบอกแล้วพิจารณาการแต่งตัวของแก้วที่ออกแนวทอมๆหน่อย เสื้อยืดกางเกงยีนตลอด-*-
"อะไรมองแก้วอย่างหมายความว่าไงโมะ!" แก้วเองก็เริ่มสำรวจตัวเองไปด้วย
"ไปเปลี่ยนชุด...เดี๋ยวนี้!" ผมขึ้นเสียงชี้ชะตาแก้ว
"อะไรๆ...แก้วเลือกแล้วนะ" แก้วส่ายหน้าพลวัน
"เดี๋ยวนี้...นี่คือคำสั่ง" ผมกดเสีียงต่ำเพื่อให้แก้วรู้ว่าผมไม่ได้ขู่
"เออๆก็ได้ฮึย!!"
...ruktomokaew...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------เราแวะมาอัพให้แล้วนะ5555ตอนหน้ามาดูว่าฟ้าเห็นรูปแล้วจะเป็นอย่างไง อย่าลืม!เม้นให้เราด้วยน๊าาาาาาาาาเรารออยู่ถ้าเม้นถึง20เม้นเราจะมาอัพให้วันนี้พรุ่งนี้เลยแต่ถ้าไม่ถึงก็รอต่อไปนะคะบายยยยยย 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
