secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
เขียนโดย 
ruktomokaew
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
ผมอาบน้ำแต่งตัวเอ่อผมเดินกลับไปอาบน้ำที่ห้องของตัวเองแล้วค่อยย้อนกลับมาที่ห้องแก้วอีกรอบเพื่อที่จะปลุกให้ไปอาบน้ำจะได้ลงไปทานข้าวเช้า ป่านนี้แก้วคงจะหิวหนักแล้วล่ะมั้งเมื่อวานตอนเย็นก็อดไป1มื้อ
"แก้วตื่นได้แล้วครับเช้าแล้ว" ผมเขย่าตัวแก้วเบาๆ
"...." ไร้สัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
"แก้วตื่นได้แล้วครับ...แก้ว...แก้ว" ผมเขย่าแก้วเท่าไรก็ไม่ตื่นได้!งั้นต้องเจอวิธีนี้
"...." ผมค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วแล้วก็...
"ฟอด!!จะตื่นมั้ย" ผมหอมแก้วไป1ที
"อื้อ!!ทำอะไรอ่ะโมะ!" อ่าในที่แก้วก็ตื่น
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ก็โมะเห็นเลยไม่ตื่นซะทีเลยต้องวิธีนี้" ผมแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
"ไม่ต้องเลยนะโมะ!" แก้วชี้นิ้วอย่างคาดโทษผมไว้
"จริงนะ...แก้วรีบไปอาบน้ำเหอะจะได้ไปทานข้าว" ผมรีบเปลี่ยนประเด็นก่อนที่แก้วจะฆ่าผม
"แปปนึง...ว่าแต่แก้วมานอนที่นี่ได้ไงอ่ะ" แก้วที่เดินไปจะถึงห้องน้ำอยู่แล้วก็หันกลับมาถามผม
"กะ...ก็โมะอุ้มมาไงเมื่อก่อนที่โมะจะกลับห้องอ่ะ" ผมแถไปเรื่อยๆ^^;
"อ๋อๆขอบคุณนะโมะ^^" แก้วส่งยิ้มหวานมาให้ผมก่อนที่จะเดินไปหยิบเสื้อผ้าแล้วก็ผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"โห...เกือบไปแล้ว" ผมบ่นกับตัวเองเบาๆแล้วก็เดินไปพับผ้าห่มบนเตยงให้เรียบร้อยเพื่อรอแก้วเท่านั้นแหละ
ผ่านไป20นาทีแก้วก็เดินออกมาจากห้องน้ำชุดด้วยสบายๆชิวๆเหมาะสำหรับเดินเที่ยวทะเลส่วนผมก็แต่งแบบสบายๆเหมือนกันเนื่องจากกลัวร้อน^^; พอแก้วแต่งหน้าหวีผมเสร็จก็ลากผมลงมายังโซนอาหารเช้าที่อยู่ในโรงแรม อ่า...อาหารมีเยอะมากจนผมเลือกไม่ถูกเลยทีเดียวล่ะแต่พอผมหันไปมองแก้วว่าเธอเลือกทานอะไรก็พบว่าเจ้าตัวเล่นตักอย่างเห็นแล้วก็รู้เลยว่ามันอร่อยเลยตักซะเต็มจานเลยไงล่ะเหอะๆเห็นตัวเล็กๆอย่างนั้นแต่ใครจะไปรู้ว่าคนจุจะตายแต่ผมเลี้ยงไหวนะครับ^^
"จะทานหมดหรอแก้วตักซะเต็มจานเลย" ผมหันไปถามคนข้างกาย
"แน่นอน^^" นั่นแม่คุณตอบแล้วก็ตักอีก
"ตักจนจะไม่มีที่ให้เต็มแล้วนะแก้ว" ผมก็ยังคงแซวแก้วไม่เลิก
"อ่ะๆพอก็ได้ๆ...ชิ!!" แก้วจิ๊ปากเบาๆแล้วก็เดินไปนั่งโต๊ะริมหน้าต่างเลยT^T ผมเลยต้องรีบตักอาหารของตัวเองแล้วเดินตามไป
"อะไรอ่ะงอนโมะหรอครับ" ผมเอ่ยถามแก้วทั้งๆที่รู้ว่าแก้วงอน
"ป๊าว" แก้วพูดเสียงสูงจนผมอดยิ้มไม่ได้
"อ่ะๆไม่งอนก็ไม่งอน" ผมบอกแล้วก็แย่งอาหารในจานแก้วเข้าปากตัวเอง
"โมะ!มาแย่งของแก้วได้ไงอ่ะ" และแล้วก็เป็นไปตามที่ผมคิดว่าแก้วต้องโวยวาย^^
"555+นิดๆหน่อยเองอ่ะ" ผมแกล้งงอนแก้วบ้างดูสิว่าจะง้อผมมั้ย
"ไม่ต้องมาทำเป็นงอนเลยนะโมะ" แก้วบอกอย่างไม่สนใจแล้วก็ตักอาหารเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
"อร่อยมั้ย" ผมแกล้งถามทั้งๆที่รู้ว่ามันอร่อย
"มากกกกกอ่ะลองชิมดู" แก้วบอกแล้วตักมาให้ผมชิม
"อร่อยตรงที่มีแก้วป้อนเนี๊ยแหละ...ให้แก้วป้อนตลอดไปได้ป่ะ" ผมบอกแก้ว
"บะ...บ้ามีมือก็ตักเองสิ-////-" 555+แก้วหน้าแดงเลย
"เขินอ่ะดิหน้าแดงเลย" ผมแซวให้แก้วเขินเข้าไป น่ารักจะตาย>////<
"นี่แย่ะอยากแกล้งแก้วดีนัก" แก้วยักอาหารเข้ามาเต็มปากผมเลยอ่ะ
"อื้อๆ!!" ผมทำท่าจะคายทิ้งแต่แก้วมองด้วยสายตาประมาณว่าก็คายมีตายแน่ๆ ผมเลยต้องจำใจกลืนมันลงไปT^T
"ดีมากค่ะ^^" แก้วบอกอย่างสบายใจแล้วก็ก้มหน้าทานอาหารต่อส่วนผมก็แอบนั่งมองแก้วบ้างทานของตัวเองบ้าง
...ruktomokaew...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ฝากหน่อยๆช่วงเราจะอัพให้บ่อยขึ้นเนื่องจากว่าเราหายไปนานแล้ว เม้นกันด้วยนะคะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
