Forever...Love ลิขิตแห่งรัก

10.0

เขียนโดย poppyfangsyเลิฟสุดใจ

วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.25 น.

  30 ตอน
  87 วิจารณ์
  71.66K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ความจริงที่โหดร้าย ( 2 )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     ฟางเดินไปโผล่เข้ากอดเฟย์และแก้วแน่น พร้อมปล่อยน้ำตาไหลรินออกมาอย่างกลั่นไว้ไม่อยู่เฟย์ค่อย ๆ เอามือลูบหลังฟาง ส่วนแก้วลูบที่หัวอย่างอ่อนโยน พร้อมพาไปนั่งที่โซฟา แล้วบอฟางว่าให้เล่าออกมาให้


เฟย์ // : ไม่ต้องกลัวน่ะฟางเล่าให้พี่กับแก้วฟังให้หมด


แก้ว // : อยากจะร้องก้ร้องออกมาให้หมดเลยน่ะฟาง


ฟาง // : ฮึก ฮือ เรื่องมันก้มีอยู่ว่า คืนก่อนที่ฟางจะแต่งงานกับพี่โมะ ฟางเกิดน้องไม่หลับ ก็เลยออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน แล้วพี่ป๊อปเขาก็ให้คนมาจับตัวฟางไป แล้วเขาก็ ฮึก ฮือ 


แก้ว - เฟย์ // : เขาทำอะไรแกห๊ะฟาง บอกพวกเรามาเดี๋ยวนี้น่ะ 


ฟาง // : เขาทำให้เป็นภรรยาเขา 


เฟย์ // : เลวจริง ๆ ฉันจะไปตั้นหน้ามัน


แก้ว // : ใจเย็น ๆ ก่อนสิเฟย์ คุณโทโมะ ( มาตั้งแต่ฟางเล่าแล้ว E_E )


โทโมะ // : ฟางกลับไปพักที่ไร่ก่อนน่ะ เดี๋ยวโมะจะตามไป ที่ให้ฟางกลับไปกลับไอ้ป๊อปไม่ใช่เพราะโมะไม่รัก ไม่ห่วงน่ะ แต่ว่ากลัวมันจะทำอะไรฟาง ( ลูบผมฟางเบา ๆ R_R )


ฟาง // : ฮึก ฮือ ขอบคุณน่ะโมะ 


ป๊อปปี้ // : อาลัยอาวรณ์รักเก่าอยู่หรือไง กลับไปกับฉันได้แล้ว


เฟย์ // : ผู้ชายอะไรไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น ถ้าไม่ใช่พี่โมะน่ะ เฟย์จะแจ้งความแล้ว


~ ณ ในรถของป๊อปปี้ ~


ป๊อปปี้ // : ไงห๊ะ กอดกับมันกลมเลยน่ะ ผัวอยู่นี่ อย่าริไปกอดของเก่า


ฟาง // : ใครที่เขาน่ารัก ฉันก็จะกอดให้นาน แต่ใครที่มันมีแต่ความไม่รู้จักพอ ฉันก็จะไม่ตอบสนอง


ป๊อปปี้ // : งั้นหรอปากเก่งให้ตลอดน่ะเพราะกับไปบ้านเธอเจอฉันจัดหนักทั้งคืนแน่ ๆ 


ฟาง // : คุณก็ดีแต่ข่มเหงและวางอำนาจบาดใหญ่บนเตียงน่ะแหละ 


ป๊อปปี้ // : หึหึ เะอยังรู้จักฉันน้อยไป


ฟาง // : คนต่ำ ๆ อย่างคุณไม่จำเป็นต้องรู้จักมาก 


ป๊อปปี้ : ปากเก่งนักน่ะ เอามันในรถเลยแล้วกันหึหึ ไอ้ทิมมี่ ไอ้จิมมี่ จอด


จิมมี่ - ทิมมี่ // : ครับนาย 


ฟาง // : อย่าทำอะไรเลยน่ะ ฉันขอโทษ


ป๊อปปี้ // : มาขอโทษตอนเธอทำฉันขึ้น หึหึ สายไปเสียแล้วล่ะ แต่ยังไงก็รอให้ถึงบ้านก้ดีกว่า ค่อยจัดให้เธอหนัก  ๆ หึหึ จิมมี่ ทิมมี่ ไปเว๊ย ไม่จอดแล้ว


~  ณ ไร่ไทยานนท์ ~


ฟาง // : ฮึก ฮือ ๆ 


ป๊อปปี้ // : ร้องไห้ทำไม คิดถึงมันหรอ 


ฟาง // : ใช่ อย่างน้อยเขาก็เป็นสุภาพบุรุษมากกว่าคุณ


ป๊อปปี้ // : เธอต้องคิดถึงแค่ฉันจำไว้ ฉันอุ้มไปห้องอาหาร หิว แล้วค่อยมาปล้ำเธอ หึหึ 

 

.....................................................................................................................................

 

 ร้ายเกินไปแล้วน่ะป๊อปปี้ แต่เม้น โหวตให้หน่อยน่

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา