Forever...Love ลิขิตแห่งรัก

   หลังจากโทรหาโทโมะได้ไม่นานนัก นายหน้าอั้มก็ให้ลูกน้องเอาแก้วไปขังไว้แล้วให้ลากฟางเข้ามาแต่ฟางนั้นทั้งร้องไห้อ้อนวอนไม่ให้ช่วยหนุ่มทำอะไรเธอกับลูก แต่เพราะว่าอั้มนั้นอย่าจะจะแกล้งให้ป๊อปปี้กระอักเลือดและยกที่ดินให้จึง

~ โทรหาป๊อปปี้แล้ว ~

นายหน้าอั้ม // : ไหน ๆ เะอก็ท้อง ทำอย่างว่าก้บาป เพราะฉะนั้น ฉันจะแกล้งยิงเธอกับลูกมันแล้วกัน

~ ปัง ปัง ปัง ~

ฟาง // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( สลบไป T_T )

ป๊อปปี้ // : มึงห้าทำอะไรเมียกับลูกกูน่ะเฟ้ย ( ปัดข้าวขิงกระจายแถบมือถุบกระจกเลือดออก )

นายหน้าอั้ม // : ใจเย็น ๆ สิ อย่าพึ่งคลั่ง ถ้าเมียมึงโดนยิง โดนกูจับทำเมีย กูจะเก็บศพไว้ให้

ป๊อปปี้ // : โธ่เฟ้ย แน่จริงมึงบอกมาดิมึงอยู่ไหน 

นายหน้าอั้ม // : กูไม่บอก ฉลาดนักก็หาเอา ตู๊ด ....

ป๊อปปี้ // : โธ่เฟ้ย ๆ โธ่เฟ้ย นี่แนะ ๆ ( เตะกำแพง T_T )

โทโมะ // : เฮ้ยพี่ป๊อปจะบ้าไปแล้วหรอ

ป๊อปปี้ // : มันติดต่อมาแล้วว่ะ ได้ยินเสียงฟางกรี๊ดด้วย ห่วงเฟ้ย

โทโมะ // : ตอนนี้ไปทำแผลที่มือก่อนน่ะพี่ เลือดออกเยอะมากเลย

ป๊อปปี้ // : เออ

~ ขณะทำแผล ~

โทโมะ // : อย่าดิ้นดิ ทนหน่อย ๆ 

ป๊อปปี้ // : แสบนิเฟ้ย

โทโมะ // : เฮ้ย ( ตัวกระตุกเหมือนนึกอะไรได้ T_T )

ป๊อปปี้ // : อะไรฟร่๊๊ะ เบา ๆ มือคนน่ะ ( H_H )

โทโมะ // : มือถือแก้วมี GPRS ระบุตำแหน่งว่าตอนนี้อยูที่ไหนให้รู้ได้ แต่หวังว่ายัยตัวเล็กจะไม่เปิดเสียงมือถือน่ะ ( >_< )

ป๊อปปี้ // : ลองเลย ๆ 

~ 10 นาทีผ่านไปโทโมะก็จับสัญญาณได้ว่าแก้วอยู่ที่ไหน ~

โทโมะ // : โกดังร้างแถวบางกะปิ ฮึ ลุยเลยไหม

ป๊อปปี้ // : คืนนี้ลุยกันเลยแต่ต้องเตรียมอาวุธ กระสุนก่อน

โทโมะ // : เคได้พี่ นี่เกาะกันกระสุน

ป๊อปปี้ // : ใจมากน้องชาย

...................................................................

 ชอบโหวต เม้น ให้ทีค่ะ