เจ้านายตัวร้ายกับเลขาตัวแสบ

" เต็มแล้วครับต้องขอโทษจริงๆ " ฉันเดินออกมาพร้อมกับใบสมัครงานและมีน้ำตาอาสามาด้วย

 

 

" เฮ้อ..นี่ฉันมาสมัครไม่ทันอีกแล้วหรอเนี่ย คนเต็มอีกแล้ว.. " ฉันพูดไปเช็ดน้ำตาไป

 

 

"นี่เธอ " ฉันรีบหันไปตามทิศทางของเสียง แต่ปารกฎว่านายนั้นอีกแล้ว ฉันรีบลุกขึ้นแ้ลเดินหนีให้เร็วที่สุด

 

 

" มาอะไรตอนนี้ว่ะ คนกำลังเสียใจ " ฉันเดินไม่ทันซะแล้วเค้าจับแขนฉันไว้TOT

 

 

" นี่เธอไม่มีงานทำหรอ " เขาถามฉันทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้มองหน้าเขาแม้แต่นิด

 

 

"อะ..อืม " ฉันยักหัวงกๆแล้วเขาจับมือฉันทำไมเนี่ย

 

 

"มา มากับฉัน ฉันจะพาเธอไปหางานทำ " เขาพูดแล้วจูงมือไปที่รถของเค้า

 

 

///หรือ่าเค้าจะพาฉันไปขายตัว ชีวิตฉันหมดสิ้น ///ฉันนึกในใจพลางร้องไห้ออกมา

 

 

"ร้องทำไม " เขาถามฉันแล้วทำหน้าสงสัย

 

 

"นายจะพาฉันไปไหน "ฉันถามเขาด้วยความกังวล

 

 

" อ๋อ ฉันจะพาเธอไปทำงานที่บริษัทฉันน่ะ " เขาพูดออกมาทำให้ฉันโล่งใจนิสหนึ่งแต่ก็ยังไม่ไว้ใจ

 

เขาอยู่ดี

 

 

fang the end

 

 

" ทำงานอะไร " เธอถามผมเหมือนกลัวๆ

 

 

" อืม..เป็นเลขาดีมั้ย " ผมพูดบอกเธอทำให้เธอถึงกับอึ้ง

 

 

" เลขาไม่เหมาะกับคยอย่างฉันหรอก เป็นแค่แม่บ้านก็พอแล้ว "เธอพูดใส่ผมและดูเหมือนเธอจะเศร้าๆ

 

 

"เหมาะสิ หน้าตาสวยๆอย่างเธอน่ะมาเป็นเลขาฉันน่าจะดี "ผมพูดให้กำลังใจเธอ

 

 

" ไม่เอาหรอก " เธอยังคงปฏิเสทผม

 

 

" ถ้าเธอไม่เป็นฉันจะปล้ำเธอ " ผมพูดขู่เธอ

 

 

"กริ๊ดดดด โอเคฉันเป็นๆๆ " เธอพูดตอบผมเสียงสั่นๆ

 

 

"เป็นเมียฉันหรอ " ผมพูดหยอกเธออีกครั้ง

 

 

" กริ๊ดดดดดดดดด " ครั้งนี้เธอถึงขั้นสลบไปเลย สงสัยเธอจะกลัวผมมาก

 

 

"นี่เธอ ถ้าเธอหลับฉันจะปล้ำเธอ " ผมคิดว่าเธอแกล้งหลับแต่ไม่ใช่เธอไม่ได้แกล้งหลับ

 

 

"..............." เธฮยังคงเงียบกับผม

 

 

" โอเค พรุ่งนี้ค่อยสมัครก็ได้ " ผมพูดลอยๆแล้วขับรถไปที่คอนโดพอถึงเธอก็ตื่นพอดี

 

 

" หาว..เห้ยนาย..ยะ..ยังอยู่อีกหรอ " เธอพูดแล้วทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก

 

 

" นี่เธอฉันยังไม่ตาย " ผมพูดหยอกเธออีกครั้ง

 

 

" โอ๊ย..เจ็บๆๆ " เธอใช้มือหยิกแก้มตัวเองแล้วมองหน้าผม

 

 

" เธออยู่บ้านกับใคร " ผมถามเธอเพราะผมอยากรู้มาก

 

 

" อืม..อาศัยเพื่อนฉันอยู่ " เธอพูดแล้วยิ้มเล็กๆ ซึ่งมัดใจผมเป็นอย่างมาก

 

 

" เดี๋ยวคืนนี้เธอนอนกับฉันแหล่ะ " ผมพูดใส่เธอและดูเหมือนเธอจะกลัวผม

 

 

" ไม่ๆๆๆ ไม่เป็นไรฉันมีบ้านอยู่แล้ว " เธอพูดแล้วเธอก็จะลงรถหนี

 

 

" นี่เธอนอนที่นี่แหล่ะ เธอจะกลับถูกได้ยังไง ลงมา " ผมพูดใส่เธอและหงุดหงิดไปด้วย

 

 

"ไม่ลง"แล้วเธอก็เกาะเบาะรถผมแน่น

 

 

" ลงมา " ผมพูดแล้วโมโหหงุดหงิดเป็นไฟ

 

 

"ไม่ลง " เธอพูดใส่ผมป่าวอย่างเดียวเธอยังแลบลิ้นใสผมอีก

 

 

"ถ้าเธอไม่ลงฉันจะไปอุ้ม " พอผมพูดคำนี้ขึ้นมาเธอก็ก็เบาะผมจนจะขาดเป็น 2 ส่วน แล้วผมก็เดินไป

 

เปิดประตูรถทางด้านเธอแล้วอุ้มเธอออกมาอย่างง่ายดาย

 

 

"กริ๊ดดดดดด ปล่อยนะ ปล่อยนะ "เธอดิ้นไปมาแต่ผมก็พาเธอขึ้นถึงห้องจนได้

 

poppy the end

 

 

" ตายแล้วชีวิตฉัน " ฉันบ่นพึมพัมกับตัวเองขณะที่เขาวางฉันบนเก้าอี้

 

 

" นี่เธอ ทำอาหารเป็นป่าว " เขาถามฉันเล่นซะฉันตกใจแทบตาย

 

 

" ไม่เป็นมั่ง " ฉันตอบเค้าแบบกวนๆ

 

 

" จับปล้ำซะดีมั้ยเนี่ย " เขาพูดและมองหน้าฉันเล่นเอาฉันกริ๊ดลั่นคอนโด

 

 

"กริ๊ดดดด เป็นค่ะ เป็น " ฉันตอบเค้าแบบกัดฟัน

 

 

" นี่เธอไปทำกับข้าวให้ฉันกินหน่อยสิ เร็วๆนะ "  เขาพูดกับฉัน ฉันไม่มีทางเลือกหนิ ฉันก็ต้องไปทำ

 

 

"ทำอะไรดีหว่า " ฉันเริ่มหยิบนู้นหยิบนี้มาเป็นกองจนมันเกิดเสียงดัง " เพล้ง !!! "

 

 

" นี่เธอของแพงนะ ทำดีๆสิ " เขาบ่นฉันมาแต่ไกล

 

 

" ทำไมไม่มาทำเองล่ะย่ะ " ฉันบ่นเบาๆกับตัวเอง

 

แล้วฉันก็ลงมือทำกับข้าว...

 

........................................................................................................................

 

ตอนหน้าป๊อปปี้จะชิมอาหารฝีมือฟางได้รึป่าวต้องติดตาม แล้วฟางจะได้เป็นเลขาของป๊อปปี้รึป่าว เม้นหน่อยนะจ๊ะ