วงเวียนแห่งรัก

"องอาจงานพร้อมรึเปล่า?" โทโมะถาม

"พร้อมแล้วครับ งานฉลองประจำปีของเราไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วครับ" องอาจพูดรายงานแล้วเดินออกไป

"งั้นฉันฝากนายดูแลด้วยแล้วกันนะ" โทโมะพูด องอาจโค้งหัวให้หนึ่งทีแล้วเดินออกไป

---------------

"แก้วดื่มนมก่อนสิ" โทโมะเดินเอานมไปให้แก้วที่อยู่ชั้นบน

"ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดแล้วรับแก้วนมนั้นมาดื่ม

"ยังไม่นอนอีกรึไง?" เขาถามก็เห็นอยู่นิ ชิ!

"นอนไม่หลับค่ะ" ฉันตอบ

"นอนไม่หลับหรือไม่ยอมหลับกันแน่" เขาพูด

"ฮึ้ย! ก็บอกว่านอนไม่หลับจริงๆนิหน่า!" จากที่ฉันนอนอยู่ก็ลุกขึ้นมายืนอยู่บนเตียงแล้วพูดอย่างโมโห

"ไม่เห็นต้องโมโหขนาดนั้นเลย" เขาพูดแล้วมายืนอยู่บนเตียงเหมือนกันฉันก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอด

"ปล่อยเลยนะคุณ บอกให้ปล่อยไง!" ฉันพูดแล้วฟาดมือไปที่ไหล่ของเขาอยากแรง เขาก็ได้แต่กอดแน่นขึ้นจนร่าง

ของเราทั้งสองคนโอนเอน แน่สิ! ก็เรายืนกันอยู่บนเตียงอันแสนนิ่ม ทำให้ทรงตัวยาก

"อย่าตีสิ! เดี๋ยวตกเตียง" โทโมะพูด

"คุณก็เลิกกอดฉันก่อนสิ ไม่งั้นฉันจะตีไม่หยุดแล้วด้วย!" ฉันพูด

"..." เขานิ่งไม่ได้พูดอะไรแถมยังกอดไม่ปล่อยอีกต่างหาก คิดว่าฉันขู่รึไง! ฉันเอาจริงย่ะ! ฉันฟาดไปที่ไหล่เขา

แรงๆหลายๆที ทุบบ้างตีบ้างตามโอกาส ฉันจะทุบจะตีจนกว่าเขาจะปล่อยนั้นแหละ!

"อ๊ะๆ เจ็บๆ หยุดตีก่อน โอ๊ยย! เจ็บๆ" โทโมะร้องโอดโอยก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของแก้วเอาไว้เพื่อที่เธอจะได้

ไม่ตีเขา ก่อนจะดึงร่างของเธอเข้าหาตัว

"ปล่อยๆ อ๊ายยย!" ฉันดึงมือของตัวเองออกก่อนจะเอามือที่เป็นอิสระฟาดไหล่เข้าอย่างแรง แต่ตัวฉันเองกับเสีย

หลักเหยียบผ้าห่ม รู้สึกเหมือนตัวเองจะหงายหลังตกเตียง อ๊ายยย จะตกแล้ว! TTOTT

"เป็นไงล่ะ อยากตีฉันดีนัก เกือบตกเตียงจนได้" ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา ก็เจอเขาคนแรก นี่ฉันยังไม่ตกเตียงหรอ

เนี่ย!! เขากอดฉันไว้แน่น งั้นความรู้สึกที่เหมือนโดนฉุดก่อนตกเตียงก็คือเขาเป็นคนฉุดฉันไว้นั้นเอง

"ฉะ..ฉันว่าระ..เราลงจากเตียงกันเถอะ" ฉันพูดแล้วผลักกอดของเขาออก ไม่ยืนแล้วบนเตียง TOT

"เป็นอะไรกลัวหรอ?" เขาถาม

"ฉันไม่ได้กลัวแค่ตกใจเฉยๆ" ฉันพูดแล้วมองไปตรงพื้นห้อง นี่ถ้าตกลงไป...ไม่อยากจะคิด

"ฉันไม่ปล่อยเธอลงจากเตียงง่ายๆแน่ถ้าเรายังไม่ได้ทำอะไรกัน" เขาพูดแล้วดึงฉันลงมานอนบนเตียง ทำไมเขา

พูดแบบนี้เนี่ย! โยงเข้าเรื่องบนเตียงจนได้!

"หยุดเลยนะ!" ฉันชี้นิ้วไปที่หน้าของเขาเป็นเชิงห้าม แต่เขาไม่ฟังหลับมาค่อมตัวฉันไว้อีกด้วยย

"ยอมหน่อยไม่ได้รึไงกัน ฟอด~" เขาพูดเป็นเชิงว่าเขางอนอยู่ก่อนจะโน้มตัวมาหอมแก้มฉัน

"จะเอาอะไรค่ะนายหัว?" ฉันถามเขาแต่มีเรื่องเดียวที่ฉันไม่ยอมแน่ๆก็คือ..น่าจะรู้กัน

"เอาตัวเธอ จุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~" เขาพูดแล้วพรมจูบฉันไปทั่วใบหน้า

"ฉันท้องอยู่นะ ห้ามทำเรื่องแบบนี้เด็ดขาดย่ะ!" ฉันพูดแล้วผลักเขาลงจากตัวแล้วนอนหันหลังให้เขาทันที

"โอเคยอมก็ได้ แต่คลอดเมื่อไรห้ามขัดฉันด้วย!" เขาพูดแล้วล้มตัวนอน แปลกแฮะ? ทำไมเขานอนแล้วไม่กอด

ฉันล่ะ? ปกติเขาต้องกอดฉันนี่หน่า ทำไมวันนี้ไม่กอด? หรือว่างอน? ช่างสิ!

--------------------

"แก้วๆ ตื่นรึยัง? ปังๆ!" ฟางเดินมาเคาะประตูเรียก

"อือๆ ตื่นแล้วว" ฉันลกุขึ้นมานั่งขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเปิดประตูให้ฟางแล้วก็กลับมาล้มตัวนอนลงบนเตียง

อีกรอบ ก่อนจะหลับตาเพราะง่วงเต็มทน ZZZz

"แก้วอย่าหลับตื่นก่อน เร็วๆ" ฟางเดินเข้ามาเขย่าตัวฉัน

"งืมๆ ตื่นแล้ว มีอะไร?" ฉันลุกขึ้นมานั่งในสภาพงัวเงียเป็นที่สุด ง่วงจะตายชัก

"วันนี้มีงานฉลองประจำปีไร่ของคุณโทโมะ จำไม่ได้รึไงกัน" ฟางดึงฉันให้ลุกขึ้นแล้วผลักฉันไปในห้องน้ำ

"อาบน้ำเลยยัยแก้ว ฟอกสบู่ให้หอมๆเลยนะ" ฟางตะโกนเข้ามาในห้องน้ำ ฉันก็ไม่ได้อะไรมาก ก็อาบน้ำตามที่ยัย

ฟางบอก ตื่นมายังไม่เจอโทโมะเลยนิหน่า? สงสัยไปดูงานอยู่ล่ะมั้ง

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะ เมื่อวานดราม่าโครต เครียดเรื่องนิยายมากก แต่ต้องขอบคุณหลายๆคนมากเลยนะค่ะที่คอบให้กำลังใจ โดนเฉพาะ StrawberryTKCute ที่ทำให้ฮึดขึ้นมาแต่งอีกรอบ 555555 ขอบคุณทุกคนมากๆเลยค่า^^~

อัพแล้วก็เม้น+โหวตหน่อยนะค่ะทุกคน

19 ตุลาคม 2555

15:47  TOEY