ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

"หิวหรอ? กินด้วยกันมั้ย" ป๊อปปี้ยื่นข้าวไข่เจียวมาตรงหน้าฟาง

"นายให้ฉันจริงหรอ? ฉันกินนะ" ฟางแย่งจานข้าวของป๊อปปี้มากินอย่างเอร็ดอร่อย เพื่อนฉันเห็นแก่กินใช่มั้ยเนี่ย

"ไม่แบ่งเลยหรอฮะ" ป๊อปปี้เอ่ยถามฟางที่กินข้าวของตัวเองอยู่

"ไม่แบ่ง ฉันหิว" ฟางพูดทั้งๆที่ข้าวเต็มปาก

"สุภาพบุรุษว่ะเพื่อน" ไอ้แป้งเด็กมันเดินมาตบบ่าของป๊อปปี้

"นายจะสุภาพบุรุษได้ไง ก็นายเป็นเกย์นิ" ฉันสงสัยอ่ะ ก็เลยถามไป

"ฉันไม่ได้เป็นเกย์!" นังมีหน้ามาปฏิเสธอีกหรอ

"แล้วที่ฉันเห็นวันนั้น มันคืออะไรล่ะ"

"มันก็เป็นอุบัติเหตุไงล่ะ" ป๊อปปี้เอ่ยแทรกขึ้นมาระหว่างการสนทนาของฉันกับโทโมะ แต่ดูเหมือนว่าทุกคนจะลืมพิมไป

เมื่อฟางเข้ามา

"โทโมะค่ะ พิมกลับก่อนดีกว่านะค่ะ" ที่กับโทโมะพูดเพราะจริง ทีกับฉันล่ะ เริ่มจะหมั่นไส้แล้วนะ จะผิดมั้ย? ถ้าฉัน

จะหมั่นไส้เพื่อนตัวเอง 

"โอเคครับ ไว้เจอกันนะ" โทโมะยกมือขึ้นบายๆพิม

"นี่ฟาง อิ่มยังเนี่ย" ฉันหันไปถามเพื่อนตัวเองที่กำลังโซ้ยข้าวอย่างเมามัน

"อีกนิดนึง" หือ! ยังไม่อิ่มอีกหรอเนี่ย นี่ฟางแย่งป๊อปปี้กิน จนป๊อปปี้ต้องไปซื้อขนมกินที่ร้านสะดวกซื้อนอกมหาลัย

เลยนะเนี่ย แต่ฉันลืมบอกไปที่ออกไปซื้อขนมได้ เพราะหอจะปิดประมาณ 3 ทุ่ม แต่ก็ยังสามารเข้าออกได้อยู่ แต่

จะปิดจริงๆก็ต่อเมื่อเวลา 3 ทุ่มครึ่งจะปิดสนิทเลยแหละ แต่มีวิธีเดียวที่จะเข้ามาได้ก็คือปืนกำแพงหลังมหาลัยเอา ฉัน

ทำบ่อย เห้ย! ไม่ใช่ๆ ไม่เคยทำตั้งหาก

"กลับไปได้แล้วไป ฉันจะนอน" ฉันดันหลังฟางให้ออกจากห้องไป เพราะตอนนี้ง่วงเต็มแก่แล้ว

"โอเคๆ ฉันไปแล้วแต่ว่างๆจะมากินอีกนะจ๊ะ เพื่อนรัก จุ๊บ" หึ้ย! ยัยฟางมาหอมแก้มฉัน ขนลุกอ่ะ แล้วฉันก็ปิด

ประตูก่อนที่จเดินเข้าห้องมา

"ว่าแต่คนอื่น" ไอ้แป้งเด็กพูดอะไรว่ะเนี่ย ไม่เข้าใจ

"อะไรของนาย อย่ามากวนฉันได้มั้ย!" คนจะนอนแล้วนะ ยังจะมาหาเรื่องกันอีก แก้วล้มตัวลงนอนกับเตียง

"เธอก็เป็นทอมเหมือนกันแหละ!" อ๊ากกกกกกกกก คำว่าทอมทำเอาฉันกระเด้งตัวขึ้นจากเตียง ฉันไม่ได้เป็น แกเอา

อะไรมาพูดเนี่ย

"ฉันไม่ได้เป็น นายนั้นแหละเป็นเกย์!" ฉันลุกขึ้นมาต่อล้อต่อเถียงกับโทโมะอีกรอบ

"ฉันไม่ได้เป็น!" โทโมะปฏิเสธออกมา แต่ว่าฉันเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น

"ฉันไม่เชื่อ!" ฉันไม่มีวันเชื่อนาย

"ไม่เชื่อหรอ? ได้!" โทโมะเดินล้ำเส้นเข้ามาในอาณาเขตของแก้ว ทำเอาแก้วถอยหลังจนหลังชิดกับกำแพง แต่โท

โมะก็ยังคงเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย

"เฮ้ย! ออกไปนะ ไหนนายเป็นคนบอกเอง ว่าต่างคนต่างอยู่ไง นายข้ามมาเขตฉันทำไม" หยุดเดินซะทีสิ ฉันไม่รู้ว่า

จะถอยไปไหนแล้วนะ ถอยจนจะสิงอยู่ในกำแพงแล้ว 

"ฉันก็จะทำให้เธอเชื่อไง" โทโมะทำหน้าหื่นใส่แก้ว แล้วก็ยังคงเดินเข้ามาหาแก้วทีละก้าวอย่างช้าๆ

"ไม่ต้อง! ฉัน..เอ่อ" โอ๊ย ฉันจะตายก็วันนี้แหละ ยมบาลจะมาเอาชีวิตฉันแล้ว ช้วยด้วยยยยยยยยยยย

---------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตด้วยนะค่ะ ขอร้องจริงๆนะ T_T

ไรเตอร์มีอะไรจะมาถามอ่า จะเป็นไรมั้ย? ถ้าไรเตอร์จะเปิดอีกเรื่องนึงอ่ะ มันเป็นเรื่องที่เกิดกับชีวิตของเพื่อนไรเตอร์เองอ่ะ ไรเตอร์ว่าเรื่องนี้มันน่ารักดี เลยอยากจะแต่งอ่า แต่ไม่รู้ว่าลีดเดอร์จะให้รึป่าว? เพราะว่าไรเตอร์ยังอัพไม่จบซักเรื่องเลยอ่ะ ก็เลยลองมาถามดู ยังไงก็ช่วยตอบด้วยนะค่ะ