จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  162.31K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) กำลังจะเสร็จ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           ผมเดินถืออ่างน้ำเล็กๆพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กออกมาจากห้องน้ำ เดินมาที่ข้างๆเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง

 

ข้างๆคนที่หลับอยู่ เอาอ่างน้ำวางไว้บนโต๊ะเตี้ยๆข้างเตียง   ผมเอามือไปอังหน้าผากของแก้วดูก็ยังร้อนอยู่ ก่อนจะ

 

เอามือไปแตะที่แขนแต่ปรากฏว่า..เย็นเฉียบ!


 

คนไม่สบายอะไรตัวร้อนแค่หน้าผาก

 

           ดี! ไหนๆก็แกล้งไม่สบายแล้วนิ ฉันก็ขอแกล้งเธอบ้างแล้วกัน!   ผมขึ้นไปนอนอยู่บนเตียงก่อนจะเอามือ

 

พาดที่เอวของคนที่แกล้งไม่สบาย

 

"O_O" แก้วไม่ได้พูดอะไรไม่ได้ขยับตัวเพียงแต่ลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจ

 

"..." ผมเอามือรัดเอวของแก้วแล้วดึงเข้ามาหาตัวเองแล้วกอดไว้แน่น

 

"อือ..คุณฉันหายใจไม่ออก" แก้วแกล้งทำเหมือนตื่น

 

"อะไรก็นอนไปสิ" ฮึ..ยังเนียนได้อีก แกล้งไม่เลิก เดี๋ยวเจอดี!!

 

"ก็คุณกอดฉันนิ ฉันนอนไม่หลับ" แก้วจับมือของผมแล้วดึงมือผมของจากเอวของตัวเอง

 

"กอดนิดกอดหน่อยก็ไม่ได้ แต่เธอห้ามฉันไม่ได้หรอก!" ผมพูดแล้วดึงตัวเธอให้หันหน้ามา สองมือของผมจับเอว

 

ของเธอไว้แน่น หน้าของเราสองคนใกล้กันมาก มากจนใครขยับริมฝีปากคงจุ๊บกันทันที ผมรับรู้ได้ว่าคนที่โดนกอด

 

ตัวกำลังสั่น ดีแล้วล่ัะ! ผมสะจายย ฮ่าๆ

 

"คะ..คุณฉันไม่สบายอยู่นะ จุ๊ฟ~" แก้วพูดแต่ผมก็อยากแกล้งผมเลยจุ๊ฟปากเธอไปทันทีหลังจากที่เธอพูดจบ

 

"จะแกล้งไม่สบายก็ทำให้เนียนๆหน่อยสิ" ผมเข้าไปกระซิบที่ข้างๆหูเธอ

 

"คะ..ใครแกล้ง ฉันไม่สบายจริงๆนะ โอ๊ยยปวดหัว" เธอยังคงแกล้งไม่เลิก! เอารางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม

 

ไปเลยดีกว่ามั้ย?  'อั้ม พัชราภา' ยังต้องหลีกให้ 'แก้ว จริญญา'

 

"ไม่ต้องแกล้งแล้ว! ฉันรู้หมดแล้ว" ผมพูด คนที่ได้ยินถึงกลับหน้าถอดสีเลย น่าขำเป็นบ้า!

 

"..." คนที่โดนจับได้พูดอะไรไม่ออกเลยครับ เงียบเชียวนะ

 

"คิดว่าจะหลอกฉันได้รึไง? ถ้าจะเอาไดร์เป่าหน้าผากก้เป่าแขนด้วยสิ จะได้เนียนๆ แต่วันนี้เธอไม่รอดแน่!"

 

 

ฮือออ  ฉันนี่มันสะเพร่าจริงๆ  T^T

 

"ฉะ..ฉันขอโทษ" ฉันพูดแล้วยกมือไว้เขา แต่ไม่ทันแล้ว เขาขึ้นมาบนตัวฉันแล้ว

 

"เอาเวลาที่เธอพูดไปทำใจรอชะตากรรมจะดีกว่านะ" ไอ้ตาบ้านั้นพูดแถมยังมายิ้มใส่ฉันอีก ใช่เวลามั้ยเนี่ย!

 

"กรี๊ดดดดดด!" เสื้อฉันโดนฉีกไปแล้ว ฮือออ กระดุมกระเด็นเลยอ่า

 

"คุณมันป่าเถื่อน บ้าที่สุดเลย ฮึก.." โทโมะจับข้อมือของแก้วไว้ทั้งสองข้าง

 

"ซ่อนรูปเหมือนกันนะเนี่ย ฮะัๆ ฉันชักจะติดใจแล้วสิ" โทโมะพูดแล้วถอดเสื้อกล้ามของแก้วออกพร้อมปลด

 

ตะขอบราออกแล้วโยนมันไปกลางห้อง มือข้างหนึ่งรวบแขนของแก้วไว้ทั้งสองข้าง มืออีกข้างหนึ่งถอดกางเกงของ

 

แก้วออก ก่อนจะเคล้นหน้าอกของแก้วอย่างมันส์มือ

 

"ฮืออ..เจ็บ" เขาหยุดมือทันทีที่ได้ยินเสียงของแก้วร้องออกมา เป็นการเตือนสติว่าเขาควรจะทำเบาๆเพราะเธอไม่

 

เคยผ่านมือของใครมาก่อน เขาคือคนแรก..

 

"ขอโทษๆ ฉันจะเบาๆแล้วกันนะ" ผมพูดแล้วก้มลงไปปิดริมฝีปากของแก้ว แต่แก้วกลับเม้มปากแน่น เขาเลยจำ

 

เป็นต้องกัด!ปากของแก้ว แก้วคงตกใจจนผเยอปากเขาจึงนำลิ้นเข้าไปสำรวจ ควานหาความหวานภายในปากของ

 

เธออย่างดูดดื่ม หยอกล้อกับลิ้นเล็กของเธอ เขารู้ได้เลยว่าเธอคงไม่เคยจูบใึครเพราะลิ้นของเธอที่สัมผัสกับลิ้น

 

ของเขาดูไม่เป็นประสาเลย

 

"อื้อ! กัดปากฉันทำไมเล่า! ฮึก.." แก้วส่งเสียงอือออกมาเขาจึงปล่อยให้ปากของเธอเป็นอิสระเพราะรู้อยู่แล้วว่า

 

เธอต้องการอากาศหายใจ แต่พอได้ยินคำถามของเธอก็แทบจะขำแตก

 

"ก็เธอเม้มปากทำไมล่ะ ดูสิเลือดออกเลย" ผมคว้ากระดาษทิชชูที่อยู่หัวเตียงมาซับเลือดที่ริมฝีปากของแก้ว

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

พอแล้วตอนนี้ยาวเกินแล้ว ฮ่าๆ ค้างกันไหมเนี่ย? จะเป็นไรมั้ยถ้าจะบอกว่า NC มีแค่นี้แหละ ตามคำของโทโมะที่บอกว่า 'ค่อยๆเป็นค่อยๆไป' ฮ่าๆ  ติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะค่ะ

ฝากเม้น+โหวตหน่อยค่า ไม่เม้นไม่อัพจริงๆนะ

2 ตุลาคม 2555

17:46   TOEY

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา