stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

8.8

เขียนโดย Ismenook

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.42 น.

  55 ตอน
  860 วิจารณ์
  97.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะมาส่งฉันทีบ้าน ระหว่างทางเขาบ่นๆ จนหูฉันแทบชาผู้ชายอะไรขี้บ่นยังกะผู้หญิง ฉันขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าและจัดตารางเรียนที่จะต้องเรียนพรุ่งนี้ ฉันไม่ได้จะหนีตาามผู้ชายหรอกนะ เพียงแค่เฟย์โทรมาบอกให้ฉันไปนอนที่บ้านด้วยดูเหมือนฟางจะไม่สบาย 

ฉันเดินมาโบกมือเรียกแท๊กซี่หน้าปากซอย ฉันไม่ยอมบอกโทโมะเองแหละเดี๋ยวเขาคิดพิเลนจะไปนอนบ้านฟาง เฮ้ย! รู้นะว่าคิดอะไรกันอยู่ ฉันหวงฟางเพื่อนฉัน ไม่้ได้หวงหมอนั้นซะหน่อย (ยังไม่มีใครเขาว่าอะไรเลยนะ-ไรเตอร์)

ออดดดดดด

ฉันกดออดหน้าบ้านเฟย์ฟางทันทีที่มาถึง เกือบมาไม่ถึงแหนะ ตกใจเข็มไมล์ที่มันขึ้นว่าจะให้คนขับจอดกลางทางแล้วเดินมาเองดีกว่า (แอบงก) สักพักป้านวลก็เดินมาเปิดประตูให้ฉัน พร้อมยิ้มให้

"ฟางเป็นไงบ้างคะ" ฉันเดินตามป้านวลเข้ามาในบ้าน

"ดูจะเป็นไข้นะค่ะ กลับมาจากโรงเรียนก็ขึ้นไปนอนบนห้องไม่ยอมกินข้าวกินปลาเลย" ป้านวลพูดเศร้าๆ

"พาไปหาหมอหรือยังคะ" ป้านวลส่ายหน้า "คุณหนูบอกว่าแค่พักผ่อนไม่้เพียงพอบวกกับเป็นไข้นะค่ะ" ฉันพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินขึ้นไปข้างบน ประตูห้องเฟย์ปิดไม่สนิทฉันกะจะเข้าไปทักทายซะหน่อย แต่ก็ต้องหยุดมือที่จะผลักประตูไว้ ฟังคนข้างในคุยโทรศัพท์

"พี่ป๊อปยังไม่บอกพี่ฟางอีกหรอคะ ว่าเราเลิกกันตั้งนานแล้ว" ฉันตาโตกับคำพูดของเฟย์ เฟย์เลิกกับพี่ป๊อปแล้วหรอ มิน่าละ! ถึงไม่หึงหวงอะไรเลย แถมคบกับเขื่อนหน้าตาเฉยพอฉันถามก็บอกว่าเล่นๆ กิ๊กกัก เขื่อนเข้า้ใจ

"จะบอกเมื่อไหร่ละ เฟย์ดูก็รู้ว่าพี่ฟางเริ่มจะชอบพี่ป๊อป" ฉันก็สังแอบคิดเหมือนกันว่าฟางชอบพี่ป๊อป ก็เขาสองคนเล่นไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยหนิ และมันก็จริงๆ ฟางชอบป๊อปปี้! ฉันได้ยินจากปากฟางเต็มสองหู

"ค่ะ พี่อย่าทำให้พี่สาวเฟย์เสียใจนะ เฟย์เข้าใจค่ะ แต่ไม่รู้พี่ฟางจะเข้าใจหรือป่าว อ่อค่ะ พี่ฟางดูตัวร้อนน่าจะเป็นไข้ ค่ะเฟย์จะดูแลพี่ฟางดีๆ มีอะไรเดี๋ยวเฟย์จะโทรบอก บายค่ะ" ฉันไม่เข้าใจว่าพี่ป๊อปเขาพูดอะไรมั้ง ก็มันไม่ได้ยิน TT แต่ที่ฟังมาก็คงไม่พ้นจะบอกเฟย์ให้ดูแลฟางประมาณนี้

"อ้าว คุณหนูแก้วไม่เข้าไปหรอคะ" 

"ป้านวล.."ฉันสะดุ้งขึ้น ป้านวลแกเล่นถามฉันเสียงดัง

แอ๊ดดดดด  และก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไม่มีผิดเฟย์เปิดประตูออกมา มองฉันเคืองๆ ฉันยิ้มแห้งๆให้ "โอ๊ย เบาๆ" ก่อนเฟย์จะลากฉันเข้าไปในห้อง

"แอบฟังฉันหรอแก้ว" เฟย์จ้่องฉันตาเขียว

"ป่าวน่ะ บังเอิญมาได้่ยิน" ประโยคนี้ฉันใช้บ่อยมาก เวลาโดนจับได้

"หราาาา ได้ยินก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องอธิบายอีก" เฟย์เดินไปนั่งลงบนเตียง

"ทำไมต้องปิดบังด้วย" ฉันเดินไปนั่งข้างๆเฟย์ "พี่ป๊อปขอไว้" 

"ทำไม" ฉันเอียงคอถามเฟย์ งงๆ "ไม่รู้" เฟย์ลุกขึ้นเดินไปที่ประตูห้อง แล้วหันมาหาฉัน

"ไปหาพี่ฟางกันไหม" ฉันพยักหน้าแล้วเดินตามเฟย์ออกไปที่ห้องตรงข้าม มันคือห้องของฟาง -_- เราสองคนเข้ามาในห้องแบบเงียบที่สุด เพราะฟางหลับอยู่ เราไม่อยากทำให้คนป่วยตื่นสักเท่าไหร่

"รู้ไหมแก้ว พี่ฟางเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลย" เฟย์หันมาถามฉันเสียงเบา ฉันไม่ได้ตอบเพราะรู้ว่าเฟย์จะพูดต่อ

"พี่ฟางเรียนเก่ง น่ารัก มีแต่คนรักทั้งนั้น ฉันยังแอบอิจฉาพี่ฟางเลย แม้แต่พี่ป๊อปที่เคยเป็นแฟนฉันก็เหมือนจะชอบพี่สาวฉันจริงจัง หึ โทโมะคนที่ฉันแอบปลื้มก็ชอบพี่ฟาง น่าขำมั๊ยละ" ฉันจุกที่หน้าอก มันเป็นอย่างที่เฟย์พูดมาไม่มีผิด ทุกคนมักจะมองเราสองคนว่าเป็นตัวก่อปัญหา วุ่นวาย ในขณะที่ฟางเป็นคนที่ใครๆรักมาตั้งแต่เด็ก 

"แต่ฟางก็ถือว่าเป็นพี่สาวเรา เราไม่ควรจะมีอติกับฟาง" ฉันบอกเฟย์เสียงเบา เราสองคนคุยกันเบาๆเพราะกลัวฟางจะตื่น

"นั่นแหล่ะเหตุผลที่เฟย์บอกตัวเองมาตลอด เฟย์รักพี่ฟาง รักมาก เฟย์ไว้ใจพี่ป๊อปว่าพี่เค้าจะไม่ทำให้พี่ฟางเสียใจ แต่เฟย์อาจจะคิดผิดก็ได้ แต่เฟย์ก็เลือกที่จะช่วยพี่ป๊อปต่อ เพราะอะไรนะหรอ เพราะเฟย์รู้สึกมั่นใจว่าเขาสองคนจะไปด้วยกันได้" อันนี้ฉันก็เชื่อเฟย์ เพราะผู้หญิงทุกคนที่เกี่ยวข้องกับพี่ป๊อป ไม่มีสักคนที่จะรักษาความสัมพันธ์ไว้ได้นานและ ทำให้พี่ป๊อปแคร์ขนาดนี้ นอกจาก ฟางกับมด -___-

"เฟย์เป็นไรมากหรือป่าว" ฉันเอือมมือไปจับไหล่เฟย์ เฟย์ส่ายหน้า "ไม่เป็นไร เฟย์มีเขื่อนอยู่แล้วทั้งคน ^^"

"คบกันแค่วันเดียว เอามาเหมารวมกับชีวิตแล้วหรอ ฮ่าๆ" ฉันขำเบาๆ 

"ก็เฟย์อาจจะลองจริงจังก็ได้ ตานั่นก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่หนิแค่กวนประสาทเท่านั้น" ฉันขยี้หัวเฟย์ให้ฟู

"ดีแล้ว เขื่อนดูจะรักเฟย์ออก ขนาดเฟย์แผลงฤทธิ์ใส่ซะเยอะยังหาทางมาเป็นแฟนเฟย์ได้เลย" ฉันแซวขำๆ

"พอเลยแก้ว แก้วละกับโทโมะอ่ะ ฮั่นแน่ๆ" เฟย์จิ้มแก้มฉัน สายตามองจับผิด 

"เฮ้ย! อะไร โทโมะชอบฟาง แก้วแค่ช่วยเขาเฉยๆ" ฉันหลบสายตาเฟย์ ทำไมถึงรู้สึกเจ็บที่หน้าอกอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกฉันเริ่มจะเข้าใกล้สิ่งที่ฉันกลัวมากขึ้นไปอีกแล้วสิ

"อื้ออ~" ฉันกับเฟย์ชะงัก รีบเดินไปที่นั่งที่ข้างเตียงของฟาง 

"เราสองคนเป็นต้นเหตุให้ฟางตื่นหรือป่าว" ฉันหันขอความเห็นจากเฟย์

"อยาก...กิน นะ น้ำ" เฟย์ลุกขึ้นไปรินน้ำใส่แก้วที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วเดินมาให้ฟาง มีฉันพยุงฟางลุกขึ้น

"ตัวร้อนจี๋เลย" ฉันหันไปมองหน้าเฟย์ "เดี๋ยวลงไปเอาผ้ากับน้ำใส่กะละมังมา" 

"ทำไมไม่พาฟางไปหาหมอ" เฟย์ชะงักแล้วหันมาจับมือฟางเหมือนจะขอความเห็น

"พี่ไม่ไปนะเฟย์" ฟางพูดเสียงแหบ พร้อมส่ายหน้าเบาๆ

"ไปเหอะฟาง อย่าดื้อสิ" ฉันหันไปหาเฟย์เชิงบอกให้ช่วยพยุงฟางขึ้น เราสองคนพยุงฟางไปขึ้นรถของเฟย์ที่จอดทิ้งไว้นานเพราะส่วนใหญ่ฟางจะไปโรงเรียนโดยรถเมล์ ส่วนเฟย์ก็มีหนุ่มๆแวะเวียนมารับ

 

ฟางนอนนิ่งอยู่เบาะหลังมีผ้าห่มผืนหนาห่มตัวไว้ เฟย์ขับรถมาเรื่อยๆ 

"เข้าสักที่เหอะเฟย์" ฉันพูดเสียงหงุดหงิด ก็เฟย์เล่นขับผ่านโรงพยาบาลมาตั้งหลายที่แล้ว 

"ถึงแล้ว เราสองคนมีโรงบาลขาประจำนะ" ฉันมองอย่างตกใจ นี่มันโรงพยาบาลเดียวกันกับที่มาเมื่อเช้่าหนิ ป๊อปปี้อยู่ที่นี่มดก็อยู่ที่นี่ O.O!

"เฟย์เปลี่ยนเหอะ" ฉันหันไปอ้อนเฟย์

"ทำไมละ ที่นี่สบายดีออกถึงจะแพงก็เหอะ" เฟย์ไม่ฟังฉัน เลี้ยวรถเขา้ไปจอด

"ก็...เฟย์ไม่รู้หรอว่า ช่างเหอะ" ฉันตัดสินใจไม่บอกว่าป๊อปปี้เฝ้ามดที่โรงพยาบาลนี่ โลกมันคงไม่กลมขนาดนั้นหรอกมั้ง 

 

ฉันกับเฟย์เดินตามรถเข็นที่มีฟางนั่งอยู่ พยาบาลพาเ้ราเดินไปหยุดที่หน้าลิฟต์เพื่อรอลิฟต์ว่าง

ติ๊ง พยาบาลเข็นฟางเข้าไป ฉันหันไปมองรอบๆ ว่าจะเจอคนรู้จักมั๊ย

"เข้าไปเร็วๆเฟย์!" ฉันผลักเฟย์ให้เข้าไปในลิฟต์ แล้วรีบตามเข้าไป มือฉันกดปิดลิฟต์แทนพยาบาล ตั้งหลายครั้งๆ 

"ครั้งเดียวมันก็ปิดจ้า" พี่พยาบาลหันมามอง ฉันเลยได้แต่ยิ้มบางๆให้ 

"รีบทำไมอ่ะแก้ว" เฟย์ถา่มสงสัย ฟางก็หันมามองอย่างสงสัยเ้หมือนกัน

"ป่าวนะ อยากถึงห้องพักเร็วๆ^^" ใครจะไปกล้าบอกว่้า เจอป๊อปปี้กำลังเดินมาทางนี้ -___-;

"น้องนี่น่าคุ้นๆนะคะ" พยาบาลอีกคนในลิฟต์มองหน้าฟางยิ้มๆ "ใช่คนที่มาตรวจครรภ์วันนั้นหรือป่าวคะ"

"ห๊า!! ตรวจอะไรน่ะ!!" ฉันกับเฟย์ตะโกนขึ้นพร้อมกัน พยาบาลคนที่เข็นรถเข็นฟางอยู่ใกล้พวกเรามากที่สุด รีบยกมือขึ้นปิดหู

ติ๊ง เสียงลิฟต์เปิดออกที่ชั้นสี่ "ตายๆ" ฉันพูดคนเดียว ยกมือขึ้นกุมกมับ มดอยู่ชั้นห้า ฟางอยู่ชั้นสี่ เจริญจริงๆ โรงพยาบาลนี่ -.-

"พี่ว่าไงนะคะ" เฟย์ไม่ยอมออกจากลิฟต์มากับฉันกับฟางกับพี่พยาบาลคนที่เข็นฟาง ยังคงยืนคุยกับพี่พยาบาลคนข้างใน 

"โรงพยาบาลเดียวกันหรอคะ" ฟางถามสีหน้าแปลกใจ

"ใช่ค่ะ โรงพยาบาลเดียวกัน คุณป๊อปปี้ไม่ได้บอกหรอคะ" เฟย์เดินออกมาจากลิฟต์มามองหน้าฟาง งงๆ 

"ครอบครัวคุณป๊อปปี้เป็นหุ้นส่วนของโรงพยาบาลค่ะ" ลิฟต์ปิดทันทีที่พยาบาลคนนั้นพูดจบ 

"มันหมายความว่าไงคะพี่ฟาง" เฟย์เดินตามรถเข็นฟางติดๆ

"พี่อยากเปลี่ยนโรงพยาบาล" ฟางพูดขึ้นเหมือนจะไม่สนใจคำถามเฟย์

"พี่ฟาง!" เฟย์ขึ้นเสียง "หวังว่าคงไม่ใช้โรงพยาบาลเดียวกันกับมดนะ" ฟางหันมาหาฉัน ฉันได้แต่ส่ายหน้าบอก

"ไม่ใช่ๆ" ซะเมื่อไหร่ละฟาง T^T คอนโดเราไม่น่าอยู่แถวนี้เลย ฉันกับพี่กิ่งจะได้ไม่ต้องพามดมาโรงบาลที่ใกล้ที่สุด

"ถึงแล้วค่ะ" พยาบาลเปิดประห้องออก เราเดินตามเข้าไปข้างใน เฟย์หน้าบึ้งมองฟางไม่ละสายตา ฟางก็ทำเฉยเหมือนไม่รู้ว่าโดนมองอยู่ ทำไมฟางไม่บอกละว่ามาตรวจครรภ์กับพี่ป๊อปปี้ทำไม แต่...มาตรวจครรภ์งั้นก็แสดงว่าเขาสองคนเคย...อะดิ -O- ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย

[End Kaew is talk]

 

 

แอบมาอัฟตอนดึกๆอีกเลี้ยววววววว [มันคือนิสัยไรเตอร์เลย โฮะๆ]

ตอนนี้สาวๆ ffk มาเต็ม ไม่มีหนุ่มๆมาเกี่ยวเลย (?) สำหรับคนที่รอ PF 

อีกนิดนะเจ้าค่ะ >[]< ไรเตอร์สัญญา 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา