รักเข้าแล้วไง..คุณชายสุดฮอต
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อ้าว เจ๊ฟางมาแล้วเหรอ"
"..ไง.." ทักทายน้องสาวแท้ๆของตัวเองสั้นๆก่อนจะเอาตัวเบียดร่างบางของน้องสาวเข้าไปในห้องอย่างไร้มารยาท (?) ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟาแข็งโป้กที่ยัยแก้วดันทุรังหอบมาจากบ้าน
"อาการหนักนะเนี่ย" ยัยแก้วสาวท้าวเข้ามานั่งข้างๆ มือเรียวยาวลูบหัวฉันเบาๆก่อนจะหันไปยิ้มให้
ยัยเฟย์เบาๆ
"เจ๊ฟางเค้าเป็นอะไรเหรอคะ.."
"อืม..เห็นบอกว่าปวดหัวน่ะ อดไปส่งพี่เรนโบว์ขึ้นเครื่องเลย..เฮ้ออ"
"นั่นน่ะสิ..เจ๊แกคงเหนื่อยเนอะ "
"นี่..หยุดพูดได้ป้ะ..ฉันจะนอน - -"
ได้ยินสองพี่น้องแบบปลอมๆคุยกันถึงเรื่องอันแสนเจ็บปวดใจ บ่อน้ำตามันก็เริ่มตื้นขึ้นเรื่อยๆ ทนไม่ไหวเพราะไม่อยากให้สองคนนั้นสงสัย เลยพยายามทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดตะโกนใส่จนทั้งสองเงียบกันทันที เฮ้ออ ขอโทษที่ไม่บอกนะแก้ว..มันน่าอายนี่
"ฮ่าๆๆๆ เราไปคุยกันที่อื่นเถอะเฟย์ เดี๋ยวจะรบกวนเจ้าหญิงเสียเปล่า"
"เอาสิเจ๊แก้ว เดี๋ยวค่อยมาแกล้งต่อ ก๊ากๆๆ"
"หน็อยแน่ะ ฉันป่วยอยู่นะ ยัยน้องสาวตัวแสบ"
"ป่วยการเมืองสิไม่ว่า แบร่ :P"
ฉันมองน้องสาวตัวเองพลางเบ้ปากใส่ก่อนจะพลิกตัวไปอีกฝั่งหนึ่งของโซฟา นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย ชอบเค้าหรอ แล้วเค้าชอบเรามั้ย..เค้าคิดอะไรกับเรากันแน่ อ้ากกกปวดหัว!!
"ฟาง ตื่นมากินข้าวต้มก่อนวันนี้เป็นข้าวต้มกบนะเว้ย ฮะๆๆๆ" แก้ว
"เช้าแล้วเหรอ ไม่ไปเรียนอ่ะ?"
"หืม..แกเป็นไข้ อีกอย่างนะวันนี้วันเสาร์ แกเบลอๆนะไปหาหมอดีมั้ย"
"หมออะไรของแก ไม่ไปจะนอน"
"หมอผี วะฮ่าฮ่าาาา มาๆกินข้าวต้ม"
"ฉันเป็นไข้แกก็ยังกวนได้เนอะ (-_-)ไม่อ่ะ ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น.."
..คิดว่าเมื่อวานจะเป็นความฝันซะอีก สงสัยนายป็อปปี้คงจะมีความสุขมากๆเลยเนอะ..แต่ทำไมฉันถึงต้องมานั่งเสียใจอย่างงี้ด้วยล่ะ ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ..
ร่างบางยิ้มแสยะให้กับตัวเองก่อนจะฟุบตัวลงบนเตียงนอนแสนนุ่มยุบลงไป น้ำตาค่อยๆรินไหลออกจากดวงตาหวานเยิ้ม บัดนี้ในนัยต์ตาของเธอแดงก่ำจนไม่เห็นความหวานหรือความน่ารักอีกต่อไป
"เจ๊ฟาง! ร้องไห้ทำไมปวดหัวเหรอ"
"เฟย์..เค้าทิ้งพี่ไปแล้ว ฮึก..เค้าไปแล้ว.."
"เจ๊พูดอะไร..เฟย์ไม่เข้าใจ"
"เค้าไปแล้ว..อึก"
หญิงสาวสะอื้นได้ครั้งเดียว ตามด้วยตาที่หลับลงไปอย่างรวดเร็วร่างกายที่ดิ้นไปมาบนที่นอนตอนนี้เงียบสนิทไม่มีวี่แววที่จะขยับได้เลย คำพูดที่เล็ดลอดจากปากอย่างเสียสติได้เงียบลง..เธอกำลังสลบ!
"เจ๊! พี่ฟาง!!ตื่นสิ พี่ฟาง!!พี่เป็นอะไร!"
"เสียงดังจริงๆ เฟย์จะตะโกนทำไมห้ะ- -" แก้ว
"เจ๊แก้ว! เจ๊ฟางสลบพาไปโรงบาลฯ เร็วๆ!!"
"ฮะๆ! เฟย์ช่วยพี่อุ้มเร็ว"
ณ โรงพยาบาล
"คนไข้เป็นโรคซึมเศร้านะครับ ต้องรอเช็คอีกทีเผื่อเค้าจะสมองเสื่อมน่ะครับ"
*รอติดตามตอนต่อไปน้าาาา
คิดถึงกันบ้างมั้ยเนี่ยหลังจากไรเตอร์หายไปเป็นเดือนๆ-,.-
คือดองเอาไว้555555555 ขอบคุณที่ยังติดตามน้าาา #ขอโทษที่ขี้เกียจ เอ้ย!เรียนหนักมาก
เป็นกำลังใจในการเขียนต่อไปด้วยการเม้นน้าาา เลิฟยู
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ