Jealous...หึงนะคร๊าบบบ
เขียนโดย 
StrawberryTKCuTe
วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 19.21 น.
9) ผู้หญิงคนเก่า!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังจากกลับมาถึงคอนโดเรียบร้อยแล้ว ร่างบางก็ลมตัวลงนอนทันที ทั้งที่มันยังเป็นตอนกลางวันอยู่ก็ตาม! ในใจพลางครุ่นคิดถึงข้อความที่ถูกส่งมาให้!
จะบอกดีมั๊ยนะ?
“ว่าแต่พี่!...เราก็ง่วงนั้นแหละ!ว่าแต่....จะนอนจริงๆเหรอ?”ร่างสูงเดินตามมาพลางนั่งลง แขน 2 ข้างคร่อมคนที่นอนคว่ำอยู่บนเตียง ก่อนจะชะเง้อหน้าไปถาม อีกฝ่ายที่นอนหลับตา
“อือ....อะไรเล่า!”ร่างบางพลิกตัวกลับมา ไม่รู้ตัวว่าเขาคร่อมอยู่ ก่อนจะจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง
“ถ้าคืนนั้น....พ่อแก้วไม่เข้ามาเราคงจะ....oxo”ร่างบางยกมือปิดปากคนด้านบนทันที รู้เลยว่าเขาจะพูดอะไรต่อ!
“เงียบไปเลยนะ!พูดอะไรบ้าๆ คนลามก!!”
“ฮะๆ อะไรกันพี่ยังไม่ทันพูดอะไรเลยนะ ว่าพี่ซะแล้ว....แต่ เอ๊ะ! หรือแก้วจะคิดนะ?^^”ร่างสูงจับมือของร่างบางออกพร้อมกับจูบเบาๆ ก่อนจะหันไปยียวนกวนประสาทแทน รอยแดงบนใบหน้ายิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!
“กรี๊ด!หยุดเลย>< แก้วเปล่าซะหน่อย ลุกๆๆ! แก้ว ไปหายัยมีนดีกว่า!”
- - +++!!!
“ไม่ให้ไป!”วงแขนแข็งแรงตวัดเอวบางเข้าหาพลางกดให้นั่งลงบนตัก แล้วสวมกอดไว้แน่นจนแก้วขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้
“อะไรล่ะ แก้วจะไปเตรียมงาน มหาลัย ที่จะเกิดอีก 3 วันข้างหน้า แล้วก็จะได้ไปปรึกษากับยัยมีนด้วย!”
“ขอพี่สิ!พี่ถึงจะให้ไป^^”ร่างสูงยิ้มอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า อีกฝ่ายมองตาเขียวอย่างหมั่นไส้!
เดี๋ยวเถอะ...เดี๋ยวๆ!!!!
“เรื่องอะไร!ทำไมต้องขอด้วย พี่เป็นใคร? เชอะ!”
“เป็นผัวแก้วไง^^”
อ๊ากกกก>[]<!!! หยาบคายรับไม่ได้!!!!!
“อ๊ายย!!ไอ้บ้า หยาบคาย!!!”
เพี๊ยะ!
ไวกว่าที่คิดเมื่อมือไปก่อนความคิด มือบางฝากรอยแดงไว้บนใบหน้าหล่อ...เห็นมันได้อย่างชัดเจน!!! ร่างสูงไม่สะทกสะท้านซ้ำร้ายอย่างหัวเราะหึๆด้วยความชอบใจ
ชอบโดนตบใช่มั๊ย? แม่จะตบให้ทุกวันเลย คอยดู!!!!
“พี่เจ็บนะจ๊ะ><......คนสวย”
“ใครใช้ให้พูดบ้าๆแบบนั้นเล่า! ไม่ตบอีกทีก็บุญแค่ไหนแล้ว!! ปล่อยได้แล้ว แก้วจะไปทำงาน”
“โธ่!ถ้าแก้วไปหามีน ก็ต้องเจอไอ้พิชชี่นะสิ ได้ยังไงกัน! ถ้ามันจีบแก้วอีก...
“อย่าหึงโอเวอร์ไปหน่อยเลยน่า แก้วบริสุทธิ์ใจซะอย่าง!”ร่างบางเชิดหน้าอย่างไม่แคร์
“เมียใครๆก็หึงนี่น่า -3- ถ้ามีผู้หญิงมาจีบพี่บ้างแก้วจะไม่หึงหน่อยเหรอ?”
ทีแรกแก้วกะจะหันไปแว้ดใส่เสียหน่อย แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด
‘ถ้ามีผู้หญิงมาจีบพี่บ้างแก้วจะไม่หึงหน่อยเหรอ?’ อยากจะตอบออกไปว่าไม่หึง! แต่อีกใจก็รู้สึกหวั่นๆยังไงชอบกล หรืออาจจะเป็นเพราะข้อความบ้าๆนั่น ที่ทำให้เธอวุ่นวายได้ขนาดนี้!
ชั้นก็หึงนะว๊อยย! คอยดูนะถ้าหนีไปมีกิ๊กละก็! ตายกันไปข้างหนึ่งละ!!!
“พูดแบบนี้อยากจะมีแฟนเพิ่มหรือไง?”
“............”เมื่อเห็นว่าเขาเงียบไปแก้วชักจะเริ่มโมโห!
“งั้นตามใจ!พี่จะมีผู้หญิงซักอีกกี่ร้อยกี่พันคนก็ได้...ตามสบาย!ถ้าพี่คิดว่ามันน่าเบื่อที่จะต้องมาคอยตามหึงตามหวงแก้วนะ!”
“ไม่ใช่อย่างงั้นครับ! โธ่!.....เรื่องแบบนี้แก้วโทษพี่ไม่ได้นะ แก้วอยากน่ารักเองทำไมล่ะ?”
“.........”
“เอาเป็นว่าพี่ขอโทษละกันน้า^^ โอเคๆแก้วไปหามีนเถอะ เดี่ยวพี่ไปส่งจะกลับแล้วโทรบอกพี่ด้วยนะ! พี่กะจะไปหาไอ้เขื่อนอยู่พอดี”
“ฮึ!”
“ถ้าไม่ไปพี่จะอุ้มไปละนะ^^””
“ไปก็ได้.....แล้วพี่จะไปไหนกับพี่เขื่อน?”
“เจ้าเขื่อนมันชวนไปดริงค์นะ....แต่รับรองพี่ไม่เมาแน่ๆ เชื่อพี่สิ^^”อีกฝ่ายยิ้มกว้างก่อนจะรีบอธิบายยกใหญ่เมื่อเห็นทีท่าว่าคนตัวเล็กไม่พอใจเอาการอยู่เหมือนกัน
บอกแล้วนะ...ว่าไม่ชอบคนเมา!!!
ร่างบางพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนที่คนทั้งคู่จะขับรถออกไป
รถคันหรูจอดสนิทที่หน้าบ้านของมีน โชคดีเสียจริงที่วันนี้พิชชี่ไม่อยู่บ้าน ร่างสูงลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกจนแก้วนึกหมั่นไส้!
“พี่ไปก่อนนะ เสร็จธุระแล้วโทรหาพี่นะ เดี๋ยวพี่มารับ^^”ร่างสูงเอ่ยสั่งการ แก้วพยักหน้ารับแล้วรีบไล่เขาไปทันที
“จะไปไหนก็ไปเลย!”
“จ๊ะ^^” เสียงรถที่แล่นห่างจนหายไปนั้นทำให้แก้วรู้ว่าเขาขับออกไปไกลแล้ว
“ชั้นอิจฉาแกจัง ยัยแก้ว!”มีนว่าพลางบ่นกระปอดกระแปด
“อิจฉาเรื่องอะไรของแกฮะ ยัยมีน?”
“ก็อิจฉาที่แกมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งรวย! ทั้งเพอร์เฟค! ดูแลแกดี๊ดี ไปรับไปส่ง แต่ชั้นนี่สิ คิดว่าชาตินี้คงจะโหนคานแล้วล่ะ!!!”
“แกพูดเกินไปหรือเปล่า? บางทีความรักของชั้นมันอาจจะไม่ราบรื่นอย่างที่แกคิดก็ได้!”แก้วว่าแล้วพลางถอนหายใจยาว เรื่องข้อความนั่นผุดขึ้นอีกครั้งในสมอง!
“หมายความว่าไง? แกกับพี่โทโมะทะเลาะกันเหรอ?...ก็ไม่นี่นาเมื่อกี๊ชั้นยังเห็นพี่เค้ายิ้มสดชื่นอยู่เลย ถ้าทะเลาะกับแกจริงๆละก็ ป่านนี้น่ามุ่ยไปแล้ว!!!
“ไม่มีอะไรหรอก ชั้นคงคิดมากไปเอง!.....เอาล่ะ เข้าเรื่องงานดีกว่า แกว่าขนมที่ใช้ในงานจะเป็นอะไรดีล่ะ?”แก้วเบี่ยงประเด็นเข้าเรื่องงานทันที มีนงงเล็กน้อยก่อนจะเออออตามเพื่อนสาว
“ชั้นว่านะ....งานครบรอบ 60 ปีของวิทยาลัยเราเนี่ย ส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบพวกประมาณงานเลี้ยงสังสรรค์อะไรประมาณเนี่ย!...ขนมหวานของงานน่าเป็น....พวกพุดดิ้ง ช๊อกโกแลต หรือไม่ก็พวกคุ้กกี้ ดีม่ะ^^ชั้นว่าพวกสาวๆต้องชอบกันแน่ๆ!”มีนว่าแล้วยิ้มแฉ่งเมื่อนึกไปถึงขนมหวานแสนอร่อยในวันงาน
“อืม...ชั้นเห็นด้วยกับแกนะ”
.
.
.
.
.ตอนเย็น
Zeta pub
ร่างสูงนั่งคอพับคออ่อนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์สภาพไม่ได้ต่างกับเขื่อนเสียเท่าไหร่ จะไม่ให้เป็นอย่างนี้ได้ยังไง ? ก็ในเมื่อนั่งดริงค์กันตั้งแต่หัววัน!!!
“โทโมะ!เมาแล้วเหรอ?ไม่เก่งเลยนะ ฮะๆ”เสียงแหลมใสเอ่ยท้าทาย คนเมาเมื่อรู้ว่าโดนดูถูกมีหรือที่จะยอม!
“อาราย~ ชั้น...ฮึก...ม่ายได้เมานะ! เอามาอีกสิ ฮ่ะๆ ฮึก...ดวลกันไปเลยยยย!!!”
“ได้สิ อ่ะนี่.....เดี๋ยพอสนุกกันตรงนี้เสร็จ เรา....จะไปที่ไหนกันต่อดีนะ!~”เสียงใสกระซิบกระซายข้างหูของชายหนุ่มที่เมามายไม่ค่อยจะได้สติเสียเท่าไหร่ อีกฝ่ายเริ่มมีอาการตอบสนอง.....
“แก้ว....ฮึก....แก้วจ๋า แก้วมาตอนไหน? ทามมาย พี่ไม่รู้เรื่องเลยย...ฮะๆ แต่มาก็ดีแล้ว ฮึก....ขอพี่ชื่นจายหน่อยสิ”สาวร่างบางกำมือแน่นด้วยความแค้นใจ
ไม่ได้สติยังเพ้อว่าเป็นมัน! ฮึ คอยดูตาชั้นบ้างแล้วกัน!!!
ร่างบางนั่งลงบนตักของร่าสูงที่นั่งอยู่บนโซฟา ริมฝีปากชมพูประทับกับลำคอของอีกฝ่าย มือหนาลูบไล้ขาเนียนอย่างหลงใหลเพียงเพราะคิดว่าเป็นหญิงคนรัก! จนไม่ได้ยินเสียงเรียกเข้าจากมือถือ
.
.
.
.
“ทำไมไม่รับนะ คนบ้า!!”แก้วสบถอย่างหัวเสีย เมื่อโทรไปเป็น 10 สาย!แต่กลับไม่มีคนรับ!
บอกให้เราโทรหาแต่ก็ไม่รับ....ไอ้บ้าเอ๊ย!!!
“ฮัลโหล!ทำไมพี่ไม่รับสายแก้ว!มัวทำอะไรอยู่ ไหนบอกให้แก้วโทรหาไง!!!”เมื่อมีคนกดรับ ร่างบางก็แว้ดใส่ทันที
“ฮึก....น้องแก้ววววเหรอออ~นี่เพ่เขื่อนเอ๊งงง....มารับมันหน่อยสิ เมาม่ายยยรู้เรื่องแล้ววว!!!”
“เมา!!!”แก้วทวนคำอย่างโกรธสุดขีด ในเมื่อรับปากแล้วแต่ก็ยังทำ ได้!!!!!!
“ค๊าบบบรีบมานะ”เขื่อนวางสายไปโดยไม่ลืมบอกที่อยู่ของเขาและโทโมะ แก้วได้ยินดังนั้น จึงรีบหุนหันออกไปทันที!
“แกจะรีบไปไหนยัยแก้ว!!”
“ไปตบผู้ชายที่ไม่รักษาคำพูด!!!!!!”มีนเสียงสันหลังวาบทันที รู้ดีว่าเวลาแก้วโกรธ อะไรจะเกิดขึ้น!!
เอาล่ะทีนี้ ตายแน่ๆพี่โทโมะ!!
.
.
.
เมื่อถึงหน้าผับประจำของคนทั้งคู่แก้วก็รีบตรงดิ่งไปทันที และภาพที่เห็น......คือชายหญิงคู่หนึ่งกำลังก้มจูบกันอย่างดูดดื่มโดยไม่อายสายตาของคนในร้าน! และเมื่อเพ่งเล็งดีๆแล้ว ผู้ชายคนที่ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนเลย....โทโมะ!!!!
ร่างบางโกรธจนเลือดขึ้นหน้ามือบางกำแน่นจนเล็บจิกเข้าที่เนื้อ! ก่อนจะปรี่เข้าไปแยกคนทั้งคู่ออกจากกันทันที!
เพี๊ยะ!
มือบางฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อ จนอีกฝ่ายเริ่มส่าง!
“พี่พลอย!!!”และเวลานั้นแก้วก็ได้เห็นหน้าของผู้หญิงที่นัวเนียกับแฟนตัวเองอย่างไม่เกรงใจฟ้าดิน พลอยยิ้มเยาะใส่อย่างสะใจ!~
“อือ....อะไรกันว่ะ?”ร่างสูงสะบัดหัวเพื่อไล่อาการที่เป็นอยู่ตอนนี้ ดูเหมือนจะช่วยอะไรเขาไม่ได้มากนัก
“ฮึ! อุ๊ย!น้องแก้ว พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ....โทโมะเป็นคนดึงพี่ไปเอง พี่ไม่รู้อะไรเลย จริงๆ!”พลอยเสแสร้งแกล้งทำเสียงหวาน แก้วรู้ดีว่าคำพูดที่หลุดจากปากของพลอยหาความจริงใจไม่เจอ!
“จะทำอะไรกันก็อายผีสางบ้างเถอะ! สำนึกไว้วะบ้างว่าตัวเองยังเป็นคนอยู่...ไม่ใช่สัตว์ ที่จ้องจะผสมพันธุ์ไม่เลือกที่!!!”
“มันจะมากไปแล้วนะ!นังเด็กเมื่อวานซืน!!!”อีกฝ่ายเต้นเร่าๆด้วยความแค้นใจที่ถูกตอกกลับอย่างแรง!”
“อารายกัน ค๊าบบบ!”
เพี๊ยะ!
“ส่วนผู้ชายเลวๆอย่างพี่! เราคงไม่มีอะไรต้องพูดกัน!”แก้วสะบัดพลางเดินหนีแต่ถูกร่างสูงรั้งข้อมมือไว้
“แก้ว....แก้วจริงๆด้วย มาด้ายยไงค๊าบบบ...”
“ปล่อยนะ!”
“ม่าย”
“บอกให้ปล่อยไงเล่า!”
“โทโมะ!เรามาสนุกกันต่อดีกว่านะ ไปกับพลอยดีกว่า!”
“ไม่!!..พลอย....พลอย...ใคร? มาตอนไหน เธอมาตอนไหน ไม่ๆ ชั้นจะอยู่กับแก้ว”
“โทโมะ!!!”พลอยสะบัดตัวเดินหนีไปด้วยความหงุดหงิด
นังแก้ว!!!!นังมารหัวใจ!!!
“อย่ามาตีหน้าซื่อนะ! คิดว่าพี่แกล้งจำผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แล้วแก้วจะใจอ่อนเหรอ? เสียใจ....เราเลิกกัน!!!!!”
“เลิก.....เลิก! เฮ้ย ม่ายๆๆ พี่ไม่เลิก!”ทันทีที่ได้ยินคำเลิก คนเมาก็แทบจะหายเมาเป็นปลิดทิ้ง
“น้องแก้ว....เพ่ว่าพามานกาบบ้านไปเหอะ!ไม่ต้องห่วงพี่”เขื่อนบอกด้วยสภาพเมามายไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก
เมื่อเห็นว่าคนเมาพูดจาไม่รู้เรื่อง แก้วจำต้องลากเขากลับมาด้วยอย่างเสียไม่ได้
ที่พากลับมาเพราะอยากจะรู้ความจริงหรอกนะ....ไม่ได้เป็นห่วงเลยสักนิด!!!
ทันทีที่ประตูห้องถูกเปิดออกแก้วที่เดินพยุงตัวร่างสูงเค้ามาก็เหวี่ยงเขาทิ้งลงบนเตียงทันที พลางบิดตัวไปมาด้วยความเมื่อย
ตัวเบาซะที่ไหนกัน!!!
ร่างบางจัดแจงทำความสะอาดร่างกายให้เขาด้วยผ้าชุบน้ำอุ่น คนเมานอนไม่อยู่สุขมือหนากวักไกว่ไปมาจนแก้วรำคาญ
“นอนนิงๆเดี๋ยวนี้นะ!ถ้าไม่หยุดแม่จะฟาดให้หัวแตกเลยคอยดู!!!”
“อือ.....แก้ว...ค๊าบบบ”
“ว๊ายยย! ไอ้บ้า ปล่อยนะ จะทำอะไร บอกให้ปล่อยไงเล่า!!!!”แก้วร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อถูกร่างสูงคว้าข้อมือพลางกดตัวแก้วให้นอนราบกับเตียง
“ตัวหอมจางงเลย ฮึก...ทูนหัว ฮ่าๆ”ใบหน้าหล่อซุกไซ้ตามลำคอขาว มือหนากอดรัดลูบไล้ไปทั่วผิวกาย เสื้อยืดตัวบางถูกเลิ่กขึ้นอย่างจาบจ้วง จนแก้วร้องห้ามไม่ทัน!
“อย่านะ!พี่อย่าทำอะไรบ้านะ”มือบางปัดป้องไปทั่ว หวังจะให้เขาหยุดการกระทำบ้าบิ่นนี่ลง
“แก้ว....พี่ร้อน! ร้อนเหลือเกิน”ร่างสูงคร่ำครวญด้วยความทรมาน เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามร่างกาย นั่นบ่งบอกได้ดีว่าเขาไม่ได้โกหก!!!
ร่างบางนอนนิ่งอย่างพิจารณา สีหน้าท่าทางและอาการของอีกฝ่ายด้วยความงันงง?
เป็นอะไรของเขานะ?
...................................................................................................................................
เอาละ จบเรื่องโน้น!พอดีเลยมาอัพ คิกๆ><สนุกป่าว(ไม่รู้-3-) เม้นๆกันน่อยนะค๊าบบบ^^;
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
