LOVELY SENSEI คุณครูที่รัก

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~

"ยัยฟาง เฮ้ ! ยัยฟาง ! ยัยฟาง !!" เสียงโหวกเหวกโวยวายแต่ผู้ถูกเรียกชื่อกลับเฉยและเหมื่อลอยไปอีกด้านหนึ่ง

"ห๊ะ ! อะไรหรอแก้ว" สาวหน้าหวานสะดุ้งและพยายามรวบรวมสติหันไปถามเพื่อนสนิทในคราบของสาวเท่ห์

"คลาสเธอเริ่มแล้วนะ จะโดดหรือไง" สาวเท่ห์ทำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยที่เพื่อนสนิทไม่สนใจฟังตนเลยสักนิด

"จ้ะๆ แก้วอย่าโกรธฟางนะ" ร่างบางลุกจากม้านั่งและรีบร้อนเก็บของก่อนจะเข้าคลาสเช้าสาย

"พี่เหม่ออะไรของพี่หน่ะพี่ฟาง" บุคคลที่สามผู้นั่งร่วมโต๊ะที่เงียบมานานหลังจากที่กลืนขนมหมดปากจึงเอ่ยบ้าง

"ปะ...เปล่าจ้ะเฟย์ พี่แค่คิดอะไรเล่นๆ เอ่อ... ไปนะ !!!" ร่างบางร้อนรนและตอบคำถามอย่างมีพิรุธและวิ่งขึ้นบันไดอย่างเงอะๆงะๆ

"เหอะ ! เหม่อถึงหมอนั่นละม้างงง~" สาวทอมก็พอจะรู้ว่าเธอหน่ะเหม่อถึงใครแต่หมอนั่นมันไม่คู่ควรกับเพื่อนของเธอ

"ขอโทษนะครับ" เสียงเข้มของใครสักคนที่ไม่น่าจะอยู่ในกลุ่มของสามสาวลอยมากระเด็นเข้าหูสาวเท่ห์และเธอก็ไม่เคยเห็นผู้ชายคนนี้มาก่อน 'หรือจะเป็นนักเรียนใหม่ ?' นี่คือสิ่งที่เธอคิด

"มีอะไรให้ช่วยคะ" สาวลักยิ้มรีบชิงตอบก่อนที่สาวดาวมหาลัยจะพูดอะไรและอ้าปากพะงาบๆค้าง

"ก็รบกวนพาผมไปพบผู้จัดการของที่นี่หน่อยได้มั้ยครับ" ร่างสูงเอ่ยถามสาวลักยิ้มแต่ตามองไปที่สาวที่มีลักษณะเหมือนทอมแต่เขาไม่คิดแบบนั้น เธอยังทำตัวเป็นผู้หญิงอยู่โดยใส่เครื่องแบบนักศึกษาหญิงโดยมีกระโปรงสั้นเหนือเข่าและยังรู้จักเอาเสื้อกันหนาวมาบังส่วนต้นขาที่โผล่ออกมา

"ด้วยความยินดีค่ะ ป่ะ ! แก้วไปด้วยกัน" 

"ขอบคุณครับ"