แม่มดกับเรื่องวุ่นวาย

สามวันผ่านไปไวยิ่งกว่าลมตด หมดโปรโมชั่นเห่อของใหม่เสียที
 
อารียา รู้สึกว่าวันนี้เธอสบายใจไม่มีใครมาขอเบอร์เธอ หรือจ้องเธอเหมือนตัวประหลาดอีก ตอนนี้เธอกำลังลงมือทำงานที่อาจารย์สั่ง เพื่อที่จะส่งในวันถัดไป ยามบ่ายที่สวนของมหาลัยช่างร่มรื่นย์ เหมาะแก่การสเก็ตภาพ
ภาพบางอย่างก็ฉายขึ้นในหัวและนั่นก็ทำให้เธอต้องโชว์เหนือโดยการเบี่ยงตัวพร้อมผลักเพื่อนสาวที่นั่งใกล้ๆหลบแก้วน้ำที่บินมาได้ทันการไม่งั้นงานเปียก
อ้อมโวยทันที"ใครเนี่ย ถังขยะก็มีไม่ทิ้ง"
จินนี่"พอเถอะ คนมันต่ำ มันก็คิดก็ทำอะไรต่ำๆแบบนี้แหละ"
อารียาหันไปมองตัวต้นเหตุ....คนนิสัยเสีย ยังไงก็ต้องมี ทุกทีสินะ...เธอรู้ นั่นคือฝีมือพวกรุ่นพี่ปีสองของคณะอื่น ขนาดหลบมาที่มุมสวนยังตามจองเวรไม่ผิดผีเปรตที่ตามอาฆาต ถามว่าพวกเค้าอาฆาตใครก็เธอไง  เหตุมาจากเพราะแฟนของพี่คนนั้นมาจีบเธอและขอเลิกกับพี่คนนั้น เออ เจ๋ง อยู่ดีไม่ว่าดีก็มีเรื่องมากวนถึงที่แต่จะไม่ทำอะไรเลยมันก็น่ารำคาญและจะระรานเธอกับเพื่อนหนักกว่าเดิมแน่ ขอสั่งสอนเบาะๆนะ
หญิงสาวหันหน้ากลับมาก้มหน้าก้มตาเขียนงานแต่ในใจนั้น....นะเปิด โมเผย พุทธคลาย ธัมผาย สังออก โอม...เธอว่าคาถาครบสามครั้งระหว่างที่ว่าก็นึกหน้าคนที่ทำตัวเป็นศัตรูกับเธอ
.....
แอนรู้สึกขัดใจที่แกล้งโยนแก้วน้ำใส่แต่ไม่โดนยัยเด็กนั่น เพราะมันทำให้แฟนของเธอมาขอเลิกแล้วจีบเธอ
ยังไม่ทันทำอะไร
ปรู๊ด!
เหล่าเพื่อนสาวที่นั่งด้วยกันอุดจมูกไม่ทัน ชื่นใจกันท้วนทั่ว "อีแอน นี่แกตดเหรอ"
"ชั้นเปล่า"แต่ร่างกายไม่ให้ความร่วมมือกลับตดหนักและดังกว่าเก่างานนี้คนทั้งบริเวรมองเป็นตาเดียว
แอนแสนจะอาย เธอรีบไปปลดทุกข์เป็นการด่วน
จินนี่เอ่ยขึ้น"พี่แอนไปไหนนะ"
อ้อม"ไปขรี้มั๊ง คนที่ตดดังปรู๊ดดังแบบนั้น น่าจะเป็นเค้าแหละ"
อารียา"ช่างเค้าเถอะน่า ทำงานต่อเถอะ"
...
ทุกครั้งที่แอนจะพยายามระรานทำร้ายอารียา ก็จะเกิดอาการริสซี่มาหาตลอด วิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน จนเธอโดนตั้งฉายาจากคนที่เกลียดเธอว่า แอน .ห.ส หรือ แอนหาส้วม ทำเอาสาวสวยดีกรีดาวคณะนิเทศ เอกการแสดง แทบจะแทรกแผ่นดินหนีกันเลยทีเดียว
...
ณ ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง ที่นี่มีบริการห้องเก็บเสียงเพื่อความเป็นส่วนตัว
"ฮ่าๆเธอนี่มันร้ายนะ ทำเอาผู้หญิงคนหนึ่งอายด้วยคาถาธนูดินแบบนั้นน่ะ"
"ก็...แค่สั่งสอน ไม่ได้ผิดกฏด้วย เพราะถ้าปล่อยไว้ ชั้นแย่แน่"
หนุ่มผมสีอ่อนยิ้มหวาน"ใครใช้ให้เธอสวยล่ะ"
อารียาชี้ที่ตัวเอง"สรุปชั้นผิด ชั้นก็อยู่เฉยๆของชั้นนะ ไม่ได้ยุ่งกับแฟนเค้าเลย ชั้นผิดอะไร"
เมฆายิ้มหวาน"เออ ก็นะ คนพาลมันเยอะ แต่ เธอไม่เห็นต้องช้คาถาธนูดินทุกครั้งที่ผู้หญิงคนนั้นจะประทุษร้ายทุกครั้งเลยล่ะ"
"อ้าว ไม่ทำ มันก็ทำร้ายชั้นสิ หลายครั้งที่ยัยนั่นจะดักตบชั้น ไม่ก็ส่งคนมาดักตบ"ยังดีที่ไอ้กรณีหลัง เมฆามาช่วยไว้นะนั่น ก่อนเธอจะจัดการลบความจำของคนพวกนั้นให้ลืมเรื่องของเธอจะได้ไม่เกิดปัญหา
คาถาธนูดิน เป็นคาถาที่จะภาวนานึกถึงใครจะทำให้คนๆนั้นท้องเสียชนิดที่ว่า ถ้าไม่เข้าห้องน้ำล่ะก็ ขรี้ราดแน่ เป็นคาถาที่ไม่อันตราย
"คราวนี้ พี่คนนั้นคงจะเลิกยุ่งกับชั้นสักที"
ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ"นั่นสินะ"
 
ปล.คาถาอาคมที่กล่าวมาไม่มีจริงนะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อสนองนีทนิกซ์เท่านั้น
ปล1 ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่อะไรด้วยนะคะ อ่านให้สนุกค่ะ