[ Boku wa Otokodesu ] ขอโทษที ผมเป็นผู้ชายนะครับ

   ภายในห้องนอนสไตน์คลาสสิคสุดหรูและเวอร์อลังการของคฤหาสน์หลังหนึ่ง ท่ามกลางเตียงนอนขนาดใหญ่ที่สามารถนอนรวมกันได้ 6 คน และแสงจากโคมไฟยุโรปสีขาวคริสตัล P Endelleuchte ใจกลางเพดานของห้องนอนขนาดใหญ่ส่องลงมายังชายหนุ่มรูปงามที่นอนคว่ำหน้า โชว์แผ่นหลังกว้าง ใบหน้าหล่อเหลาฟุบลงกับหมอนที่ทำจากขนนกอย่างดีนั้นทำให้เห็นเพียงเสี้ยวหน้าด้านข้างกับผมสีทอง เขาใส่กางเกงยีนเอวต่ำจนขอบบ็อกเซอร์สีดำยี่ห้อดังโผล่ออกมารับลมหนาว

    ‘แอ๊ด’

เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น ทำให้เฟียร์เซลล์ตื่นจากนิทราแสนหวานพร้อมกับลืมตาสีเทาเข้มนั้นทันที

“ตื่นแล้วเหรอ”  น้ำเสียงเรียบของร่างสูงโปร่งที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าพันกายทำให้เขาหันไปมองอีกฝ่าย  “ใส่เสื้อผ้านี้ซะ…นายเมาแล้วอ๊วกใส่ฉัน เสื้อผ้านายก็เลยเปื้อนไปด้วย”

“เฮ่ย! ที่นี้ที่ไหนเนี่ย ” อ่า ปวดหัวชะมัด ผมมองสำรวจตัวเองที่ตอนนี้ใส่แค่กางเกงยีนตัวเก่ง ส่วนท่อนบนก็เปลื่อยเผยให้เห็นผิวขาวๆนั้น นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ เมื่อคืนแค่ไปสังสรรค์กับเพื่อนและรุ่นพี่ที่ไม่เจอกันนาน แต่พอตื่นขึ้นมาก็เจอห้องที่ไม่คุ้นตากับไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มาโยนเสื้อผ้าของเขาให้ผมที่ยังนั่งตื่นตระตนกอยู่บนเตียง

“ห้องฉันนะสิ” อีกฝ่ายส่งสายตากำลังบอกว่า'ตาบอดรึไง’มาที่ผม "ยืมใส่เสื้อของฉันก่อนแล้วกัน ส่วนเสื้อนายฉันส่งซักให้แล้ว” ร่างสูงโปร่ง ผมสีเงิน ตาสีเทาตอบผมพร้อมกับหันหลังไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อคอกลมสีขาวมาใส่

“นายเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง” ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าไปใกล้ใบหน้าหล่อเหลานั้น

“ออกไป  ตัวนายเหม็นมากเลยนะ รีบไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าที่ฉันเตรียมให้ซะ แล้วฉันจะเล่าให้นายฟังว่าเกิดอะไรขึ้น” เขาทำหน้าและท่าทางรังเกียจผม นี่ผมไม่ใช่เชื้อโรคน่ะ ถึงได้ทำท่าทางแบบนี้ใส่ผม =€=*  ผมหยิบเสื้อยืดยี่ห้อดังกับกางเกงยืนสีดำขึ้นมาจากเตียงนอนและเดินตรงไปห้องน้ำทันที

แล้วตกลงหมอนี่คือใครวะ ............!!!