初恋(รักแรก)

-

เขียนโดย baiyokbaiyok

วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.23 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  15.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 01.09 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) なぜでしょうか?(ทำไมนะ?)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทำไมนะ..

ทำไมฉันต้องชอบหมอนี่!!!!!

เขาดูเข้าหาฉันแปลกนาาาา...

หรือว่า!!

เขาชอบฉัน!!!

"นานะ!!"

"ค่ะ!"

"วันนี้เธอดูเหม่อๆไม่ค่อยตังใจเรียนนะ"

"โกเมนาไซ.."

"เอาเถอะ..ยังไงก็อย่าให้เสียการเรียนนะ"

"คะ"

บ้าจริง..เสียการเรียนเพราะเรื่องของเจ้านั่น..

 

พักกลางวัน

13:00 PM

 

"นานะจัง!!"

ฉันหันกลับไปมองต้นเสียง

"อ้าว..มานามินี่เอง"

"วันนี้เซ็มไปดูเครียดนะ เพื่อนบอกว่าโดนดุด้วยนี่นาา"

"นิดหน่อยนะ.."

"เอ...ผู้ชายคนไหนน้าทำให้จิตใจของเซ็มไปปั่นปวน"

"บ้าหน่า..ไม่มีหรอก"

"มีนักเรียนชายเข้ามาเยอะแยะเลยนะคะ"

"รู้หน่า"

"ทาเคชิเซ็มไปก็หล่อ เอ..หรือโทรุเซ็มไปน้าา"

"ฉันไม่คุยกับเธอแล้ว!"

"แงงงง ไม่งอนน้าา ไปกินข้าวกัน"

แฟนไม่มี..ก็ต้องกินข้าวกับน้องรหัส..ฉันคงไม่ต้องกินแบบนี้ไปอีก

หนึ่งปีใช่มั้ย..รู้งี้ไปช่วยเซนเซย์ดีกว่าT^T

 

เข้าเรียนภาคบ่าย

13:30 PM

 

ภาคบ่ายมีแต่วิชาเบาๆ เห้อ...รู้สึกว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

"ทุกคนนนน เซนเซย์ไม่มาล่ะ!!"

อะไรนะ..ถ้าว่างแบบนี้ห้องเละแน่

"นานะจัง ไม่โทรไปถามเซนเซย์หน่อยหรอ"

"กำลังจะโทรไปจ๊ะ..แปบนึงน้าา"

โถ่..เงินในโทรศัพท์ฉัน..

"สุมิมาเซน..เอ่อ..คือวันนี้เซนเซย์ไม่เข้าสอนหรอค่ะ?"

(วันนี้ฉันป่วยน่ะ..แค่กๆ..ฉันสั่งงานไว้บนโต๊ะเธอช่วยไปเอามาแจ้งเพื่อนทีสิ)

"ด..ได้คะ หายไวๆนะคะ"

แค่ไปเอางานไม่เท่าไหร่..แต่โต๊ะเขาอยู่ที่ห้องปกครอง...

 

ห้องปกครอง

 

'ทำไมต้องหาเรื่องให้ฉันทุกวันห้ะ!!!'

'ฉ่อดๆๆๆๆ!@#$%^&*'

"สุมิมาเซน..."

ฉันขออณุญาติและเดินตรงดิ่งไปที่โต๊ะเซนเซย์

"นานะ!"

"ค..ค่ะ"

"วันนี้เธอว่างรึเปล่า"

"ก..ก็ว่างคะ"

"วันนี้ช่วยไปคุยกับประธานโรงเรียนอากิระทีนะ"

เหหหหหหหหหห..นั่นมันโรงเรียนชายล้วนนี่

"ต..แต่นั่นมันโรงเรียนชายล้วนนะคะ..เรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอคะ"

"นักเรียนโรงเรียนเราไปทำร้ายเขาจนเข้าโรงบาลน่ะสิ"

โหดจัง..

"เดี๋ยวก่อนครับเซนเซย์..ผมเป็นคนทำงั้นให้ผมไปกับนานะนะครับ"

"อะไรกัน..สุภาพบุรุษงั้นหรอ..อยากไปก็ไป"

"ทาเคชิงั้นหรอ?"

ฉันตกใจมากที่เขาเป็นคนทำ เขาดูเป็นคนร่าเริงนี่นา..

"ใช่..ฉันเองที่ทำ"

"งั้น..เดี๋ยวหนูไปคุยเองคะส่วนทาเคชิกลับบ้านไปเถอะ"

"ไม่ได้หรอก เจ้าพวกนั้นอาจจะทำไรเธอก็ได้"

"งั้นก็ได้"

กลัวตายคะT^T

..

 

To be continue

 

ขอโทษที่หายไปนานน้าาาา ช่วงนี้เรียนหนักม๊ากก

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา