รุ่นพี่.....ที่ผมรัก

    "ทำไงดีรุ่นพี่เห็นผมเข้าให้แล้ว จากนั้นผมก็ไปยืนต่อหน้ารุ่นพี่ แล้วรุ่นพี่ก็หันมามองผมด้วยสายตาเย็นชาแลก็น่ากลัวสุดๆเลย"

เลนนี่ : เอ่อ ผม-

ริชาร์ท : อ่อนายเองหรอที่คอยตามฉันอยู่บ่อยๆ ตามฉันทำไม (ส่งสายตาพิฆาต)

เลนนี่ : คะ คะ คือ ผม (ร้องไห้)

ริชาร์ท : เห้ยๆ ไอบ้า! เเค่ถามว่าทำไมถึงคอยตามฉันแค่เนี่ยจะร้องไห้เพื่อ?

เลนนี่ : คือ คือ เรื่องมีวานก่อนขอบคุณนะครับ (สะอื้น)

ริชาร์ท : เมื่อวานก่อน เมื่อวานก่อน (คิดๆ)

เลนนี่ : เอ๋!! ลืมหรอ ก็ที่รุ่นพี่ช่วยผมเมื่อวานไงครับ

ริชาร์ท : อ่อ หึหึ! นายอยากขอบคุณจริงหรอ

เลนนี่ :คะ ครับ

ริชาร์ท : แค่คำขอบคุณอย่างเดียวไม่พอหรอกนะ (เจ้าเหล่)

เลนนี่ : เอ๋ ?

ริชาร์ท : นายนี่ตัวเล็กขาวอมชมพูท่าทางอ้อนแอ้น เป็นตุ้ดป้ะเนี่ย?

เลนนี่ : ผมไม่ใช่ตุ้ดนะครับ (ร้องไห้)

ริชาร์ท : เห้ย! แค่ถามจะร้องไห้ืทำไม?

เลนนี่ : ก็ ก็มัน-

ริชาร์ท : พอๆนายไม่ต้องพูดและ ถ้านายอยากขอบคุณจริงๆ งั้นก็ทำข้าวกล่องมาให้ฉันกินทุกวัน

และก็ฉันนัดนายวันไหนนายก็ต้องออกมาเจอฉัน ทำแบบนี้จนกว่าจะครบ1เดือน แค่เนี่ยทำได้ใช่ป้ะ?

เลนนี่ : เอ๋ มันจะเยอะไปมั้ยครับ ผะ ผม -

ริชาร์ท : นายคิดดูนะ ถ้าวันนั้นฉันไม่ไปช่วยนายจะเจออะไรบ้าง ทั้งโดนพวกนั้นมัน-

เลนนี่ : เอ้อๆ คะ ครับๆ (เลนนี่พูดแทรกเข้ามา)

ริชาร์ท : เออ ตกลงตามนนี้

จากนั้นเสียงกริ่งขึ้นเรียนคาบบ่ายก็ดังขึ้น ริชาร์ทก็เดินออกไปจากตรงนั้น

เลนนี่ : เห้อออ แต่ก็ดีแล้วล่ะได้อยู่ใกล้รุ่นพี่ ปะขึ้นเรียนดีกว่า(ยิ้มๆ)

ณ ห้องเรียน

ขณะที่เลนนี่เดินเข้าห้องมาก็เห็นไปเปอร์นอนก้มหัวลงบนโต๊ะ

เลนนี่ : ไปเปอร์ เป็นไรหรอครับ ?

ไปเปอร์ : ไม่ต้องสนใจฉันหรอก

เลนนี่ : ทะ ทำไมล่ะครับ?

ไปเปอร์ลุกขึ้นแล้วจับเเขนเลนนี่ทั้งสองข้างอย่างแน่น

ไปเปอร์ : ก็นายเอาแต่หายไปช่วงพักกลางวัน ไม่มานั่งกินข้างกับฉันเหมือนเดิม พอตอนเลิกเรียนฉันจะกลับบ้านพร้อมนายแต่นายก็บอกว่าไปห้องสมุดทุกที พักกลางวันนายหายไปไหนมางั้นหรอ? 4-5 วันมานนี้นายชอบหายไปบ่อยๆ

เลนนี่ : โอ๊ย! ปะ ปล่อยผม ผมเจ็บนะครับ (ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้)

สายตาคนในห้องจ้องมองมาทางไปเปอร์กับเลนนี่...จากนั้นไปเปอร์ก็ดึงเลนนี่เข้าไปกอดไม่แคร์สายตาคนในห้องเลย

ไปเปอร์ : ฉันขอโทษนะฉันใส่อารมณ์มากไปหน่อย นายไม่บอกก็ไม่เป็นไรนะ อย่าร้องไห้เลยนะ (พูดปลอบเลนนี่)

ซุบซิบๆ : นี่เธอคิดว่าไปเปอร์ชอบเลนนี่อยู่ป้ะว่ะ เห้ย! เป็นเกย์อ้อ ?

...........................................กรี๊งงงงงงงงงงง..........................................

เสียงกริ่งเลิกเรียนดังขึ้น!!

เลนนี่ : กลับบ้านกันครับไปเปอร์ (พูดแล้วยิ้ม)

ไปเปอร์ : อ่อ อื้มมม (ดีใจ)

จากนั้นทั้งสองคนก็เดินกลับบ้านด้วยกัน

>>อย่าลืมติดตามตอนที่3น้าจ้ะๆ ติเตียนได้ตามความเหมาะสมเลยน้ะค่ะ<<