หนุ่มข้างใจจะใช่เธอรึป่าว

4.7

วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 เวลา 11.13 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  12.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 21.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เเนะนำตัวเเละเล่าเรื่องอดีต

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               เมื่อทุกคนทราบเเล้วว่าตัวเองอยู่ห้องเรียนห้องไหนทุกคนก็เเยกย้ายกันไปทำกิจกรรมของตัวเอง บ้างก็ไปเข้าห้องน้ำเเต่งหน้าทำผมบางคนก็นั่งเม้าอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆ ผู้ชายบางคนก็ลงไปเล่นฟุตบอลในโดมบางคนก็อยู่ในห้องน้ำเล่นโทรสับบ้าง ส่วนกลุ่มของฉันก็นั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าห้องเอ่อ....ฉันลืมเเนะนำตัวเลยสิน้ะ เริ่มมาบทที่2เเล้วด้วย สวัสดี เราชื่อฟ้าน้ะ เรามีเพื่อนสนิทอยู่5คน ชื่อ มิ้น ริน ไอซ์ มุก น้ำ เเละอีตาบ้าที่ก่อนหน้านี้ฉันพูดถึงก็คือ เพชรเป็นนักบอลของโรงเรียนเเละที่สำคัญ เเฟนเก่าเราเองเเหละ เพชรเป็นนักบอลคนนึงของโรงเรียน เพชรเป็นผุ้ชายผิวคล้ำ ตัดผมมีหน้าม้าตลอด เราเลิกกันมาเกือบจะ4เดือน เเต่เราคบกันได้ประมาณ8-9เดือน อยากรู้เเล้วละสิว่าทำไมถึงเลิกกันคือว่า.....ตอนที่ฉันคบกับเพชร เราเริ่มคบกันตอนป.6คือตอนนั้นยังเด็กมากกๆเลยเเหละ เเต่ทำไงได้ก็เราคยเเอบชอบเพชรมนานมากเเล้ว พอเริ่มคุยก็เริ่มหวั่นไหวมากขึ้น เพชรเป็นหลายๆอย่างในตอนนั้นทั้งเพื่อนทั้งคนคอยปลอบคนที่คอยเข้าใจใส่เป็นคนนึงๆที่ทำให้เรารู้สึกดีจนวันนึงเราจำได้ขึ้นใจวันนั้นที่วัันคือ28มกราคม2560 เป็นวันนึงที่เรานั่งคุยกับเพชรอยู่ ตอนนั้นเราเล่นในคอม วันนั้นเป็นวันที่เรามีความสุขมาก เราอยากย้อนเวลากลับไปตอนนั้นตอนที่เรามีความสุขมาก วันที่เรายิ้มจนเหมือนคนบ้า วันนั้นเป็นคนที่เราดีใจอย่างบอกเเละยิ้มเเบบหุบปากไม่ได้คือเเบบ....ดีใจม๊ากกกกกกก เเละเเล้ววันนั้นเราก็ตกลงคบกับเพชร.... 

   เสียงครูประกาศทางไมค์ว่าให้ทุกคนที่อยู่นอกห้องเรียนกลับไปในห้องเรียนตัวเองได้เเล้ว 

ได้ยินเสียงนั้นฉันกับเพื่อนๆในกลุ่มก็เเยกย้ายกันไปในห้องของตัวเอง ฉัน มิ้น น้ำ อยู่ห้อง1ส่วนรินมุกไอซ์อยู่ห้อง2 คือได้ว่ากลุ่มของฉันสมองก็ดีๆเกือบทุกคนเลยเเหละ พอฉันกำลังจะเดินเข้าห้อง ฉันก็เดินชนกับผู้ชายคนนึงโดยไม่ได้ตั้งใจ โอ้ย.....เพราะความเจ็บมันทำให้ฉันอุทานออกมา เเละฉันก็คิดในใจไว้เเล้วว่าฉันก็คงต้องล้มไม่เป็นท่าเเล้วต้องมีเพื่อนยืนมองหัวเเน่ๆ เเต่ไม่ใช่เลย ฉันเดินชนกับเฟิร์สเด็กใหม่ที่พึ่งย้ายเข้ามาตอนเทอม1 เฟิร์สจับฉันเอาไว้ทำให้ฉันไม่ล้มเเละฉันก็รีบกล่าวคำว่าขอโทษที่ไม่ดูให้ดีซะก่อนว่ากำลังมีคนเดินออกมา  เฟิร์สก็พูดว่าไม่เป็นไรฉันไม่ได้เจ็บ เเล้วเธอล่ะเป็นอะไรมากมั้ย?  ฉันก็พูดกลับไปว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก เเต่เจ็บที่หน้าผากนิดเดียวเด่วก็หาย ฉันไปก่อนนะ ทันใดนั้นฉันก็รีบเดินมาหามิ้นกับน้ำที่ยืนมองฉันอยู่ เเละฉันก็มิ้นกับน้ำก็รีบหาที่นั่งก่อนที่จะไม่ได้หา-.- เเละทันใดนั้นมีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาฉันหันไปมองเเละ.....

 

 

                     ขอจบบทที่2ไว้เพียงเเค่นี้เด้ออออ 

                               ฝากติดตามต่อด้วยน้าาาาาาาา จุ๊บๆๆๆ

 

 

                              

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา