story of Thorki -painful love-

  ร่างบอบบางผวาหวาดหวั่นในใจ เมื่อซาตานร้ายในร่างเทพเจ้าเข้ามาทาบที่ร่างของตน โลกิทั้งผลัก เตะเข้าที่หน้าท้องของธอร์แต่คนตรงหน้าหารู้สึกไม่...

  ธอร์บดจูบเข้าที่ปากโลกิอย่างแรง เจ้าของเรือนผมสีดำเม้มปากแน่นจนร่างใหญ่ทนไม่ไหว ใช้มือหนาบีบเข้าที่สันกรามโลกิอย่างรุนแรงจนร่างบางต้องเปิดปากออก จากนั้นปลายลิ้มจึงเข้าไปฉกชิมความหวานในโพรงปากของริมฝีปากเล็ก

   ปฎิเสธไม่ได้ว่าธอร์รู้สึกติดใจกับความหวานในริมฝีปากของน้องชายบุญธรรมนี้เสียแล้ว ธอร์รุกจูบโลกิจนร่างเล็กหายใจไม่ทัน เมื่อรู้สึกได้เขาจึงละริมฝีปากออกจากริมฝีปากโลกิแต่ก็ยังมิวายคลอเคลียอยู่ช่วงนั้น

   “หึ อย่าทำเป็นอ่อนต่อโลกเลยน้องข้า ข้าดูรู้ว่าเจ้ากับแกรนด์มาสเตอร์ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว”

ช่างไม่รู้อะไรเสียเลย แม้แกรนด์มาสเตอร์จะเป็นชายโชกโชนและชอบโลกิอยู่มากแถมยังแทะโลมโลกิทางวาจาและสายตา แต่เขาไม่เคยล่วงเกินโลกิเลยแม้แต่ครั้งเดียว

  ถึงกระนั้นเขายังไม่ใช้ชายที่ชนะใจโลกิได้อยู่ดี และชายที่ชนะใจโลกิอยู่ตอนนี้กำลังจะย่ำยีร่างบางให้เจ็บช้ำ

   “ไม่รู้อันใดก็อย่าพูด พี่โง่” เค้นเสียงสู้ตอบไป

   “ถ้าไม่รู้ก็คงต้องลองพิสูจน์” ว่าจบ ธอร์จึงเข้าไปซุกไซ้ที่ซอกคอขาวของโลกิ กัดเม้มจนคอขาวๆเริ่มมีรอยแดงไปทั่ว กระชากชุดนักโทษ และนั่นทำให้ธอร์พบว่าน้องชายเขาร่างบางเช่นอิสตรี เอวของน้องบุญธรรมช่างยัวยวนต่อการจับต้อง ปีศาจในคราบเทพบุตรจึงจับเข้าไปทั่วร่างของน้องชายอย่างแรง กัดไปทั้งร่าง ดูดดุนยอดดอกบัวตูมสีชมพูที่ดึงดูดสายตา

   “อ๊ะ ข้าเจ็บ!!” โลกิพยายามใช้แรงทั้งหมดต่อยเข้าที่ธอร์อย่างแรง และนั่นทำให้ธอร์หมดความอดทน หมัดหลุนๆสวนเข้าไปที่ท้องบางๆของโลกิ

จุก..

โลกิจุกจนนอนตัวงอ สีหน้าแสดงออกถึงความเจ็บปวดแต่ใช่ว่าคนกระทำจะใส่ใจ เขาใช้เชือกมัดข้อมือบางของโลกิไว้กับหัวเตียงแน่น ครั้นขยับมือมากเชือกก็เสียดสีจนมือถลอก

   “อ๊ะ ยะ..อย่า” ขบเม้มบริเวณต้นขา เรียกเสียงหวานจากโลกิได้เป็นอย่างดี

   “ปากเจ้าว่าอย่า ใยส่วนนี้ของเจ้ามันไม่ว่าตามเจ่าเล่า” ธอร์ยิ้มเย็น ใช้ริมฝีปากครอบครองส่วนนั้นของโลกิจนมิด

   “อ๊ะ อย่ายุ่ง ขะ..ขอร้อง” โลกิ แอ่นร่างตามจังหวะปากของธอร์ ความรู้สึกมันเหมือนลอยอยู่บนฝากฟ้า มีแต่ภาพสีขาวอยู่ในหัว

  “อ๊ะ อ่าห์” ยิ่งรัว เสียงของโลกิยิ่งรัวตาม จังหวะผงกหัวของเจ้าของเส้นผมสีทองอร่ามทำเอาโลกิรู้สึกปั่นปวนไปทั้งท้อง

  “ไหนว่าอย่าไงน้องข้า” น้ำเสียงเหยียดหยามว่า ก่อนที่จะจับขาเรียวแยกออกจากัน ไม่มีการเบิกทางใดใด เพราะคิดว่าน้องชายคงมากด้วยประสบการ์ณ

แต่เขาคิดผิด..

   “โอ้ย ท่านพี่ข้าเจ็บ” น้ำตาที่จางหายเริ่มคืนมาเมื่อธอร์แทรกกายเข้ามาในร่างของตน เป็นครั้งแรกของเขาและมันใหญ่เกินกว่าที่โลกิจะทนไหว

   “ฮึก ข้าเจ็บอะ..เอามันออกไป” ไม่มีการอ่อนโยน ธอร์กระแทกกระทั้นอย่างรุนแรง

 สั่นสะท้านไปทั้งร่าง น้ำตาคลอเบ้าจนไม่สามารถมองสีหน้าของคนตรงหน้าได้อย่างชัดเจน แต่เดาได้ว่าเขาคงสะใจที่ทำกับเขาอยู่ไม่น้อย

   “อ่าห์ เจ็บพอแล้ว ฮืออ”

 หมดสิ้นแล้วศักดิ์ศรีที่เหลืออยู่ แม้จะหมดซึ่งพลังเวทย์โลกิคิดในแง่ดีเสมอว่าตัวเขายังไงศักดิ์ศรี แต่วันนี้ชายที่เขารักได้ทำลายมันหมดแล้วเสียย่อยยับ..

  บุคคลที่ทุกคนต่างกลัวและเกรงขามบัดนี้เหลือแต่โลกิผู้น่าสงสาร ร่างเล็กกว่าร้องไห้จนตัวโย มือบางเริ่มถลอกจนได้เลือด สั่นจากแรงกระแทกจนจุกไปทั้งท้องน้อย

  “ฮึก ข้า ฮึกขอร้อง ฮืออ”

  “จะ..เจ็บ ปล่อยข้าเถอะ”

ธอร์ละใบหน้าออกจากซอกคอโลกิเมื่อได้ยินเสียงคร่ำครวญ

เมื่อได้ยินเสียงร่ำไห้ของโลกิที่เขาทะนุถนอมมานักหนา ใจมันเริ่มหวั่นไหว

แต่ครั้นนึกถึงวีรกรรมและความหลอกลวงที่โลกิทำ ความคิดที่จะหยุดก็หายไปทันที

   “ขอร้องข้าสิน้องข้า เผื่อข้าจะสมเพชแล้วปล่อยเจ้า”

โลกิหยุดคิดเพียงชั่วครู่ แต่เพราะความกลัวได้ครอบงำแล้ว โลกิจึงยอมขอร้องธอร์อย่างจำนน

   “ขอ ระ..ร้อง ฮึก เจ็บ เจ็บไม่ไหวแล้ว” คำขอร้องปนสะอึกสะอื้นว่า

   “เสียใจนะน้องรัก ข้ากำลังฝึกลวงแบบเจ้าอยู่” ว่าจบธอร์ก็ถอดแก่นกายออกแล้วกระแทกเข้าไปจนสุดแรงอีกครั้ง โลกิกรีดร้องจนสีหน้าเหยเก

   “ไง เวลาโดนลวง มันเจ็บมากใช่ไหมน้องรัก” ใช่ มันเจ็บ ความรู้สึกเจ็บมันหล่อหลอมให้ธอร์สามารถทำเรื่องพรรค์นี้ลงกับคนที่ตนรักนักหนาได้

  หนักหน่วง รุนแรง หามีความปราณี โลกิเริ่มหมดแรงจะเผชิญสิ่งที่เป็นอยู่ขณะนี้แล้ว

   “กรี๊ดดดดด” เสียงกรีดร้องดังขึ้น ก่อนที่โลกิจะหมดสติไป

สิ่งสุดท้ายที่รู้สึกได้คือความเจ็บปวดจากคนที่เรารักมีให้

หมดแล้วซึ่งความรักกันจริงๆสินะท่านพี่ ถึงได้ทำกันได้ลงคอขนาดนี้...

หมดแล้วซึ่งศักดิ์ศรี...

ข้าไม่เหลืออะไรอีกแล้วแม้แต่ท่านพี่ที่แสนดีของข้าก็ตาม...

ncมาแล้วเด้อออ