COMPLICATED GUY : รักซับซ้อนของนายเย็นชา

เขียนโดย Minorplanet

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 17.08 น.

3 chapter

0 วิจารณ์

4,097 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 17.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Tatai talks

“พรุ่งนี้ก็เจอกันอีก”ภาพของเด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นมาขยี้ผมของเด็กผู้หญิงตรงหน้าที่ตอนนี้ก้มหน้างุด

“ถ้ามาเจอไม่ได้แล้วล่ะ”เด็กผู้หญิงเงยหน้าขึ้นถาม

“หือ”เสียงครางในลำคอพร้อมคิ้วที่ขมวดเข้าหากันเกิดขึ้นด้วยความสงสัยในคำถาม ก่อนที่จะเขาจะยกนิ้วโป้งขึ้นมาปาดน้ำตาที่เออล้นขอบตาให้เด็กผู้หญิง

“มาเจอไม่ได้แล้ว” เด็กผู้หญิงถามขึ้นพร้อมถอยหลังหนึ่งก้าว ก่อนจะยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตา

“พรุ่งนี้จะไปแล้ว ไม่อยากไปเลย ฮึก”ประโยคบอกเล่าตามมาด้วยเสียงสะอื้น ทำเอาเด็กผู้ชายตรงหน้าได้แต่ยืนนิ่งเงียบ

ปังๆๆ ปังๆๆ ปังๆๆๆ

“ไอ่คุณท้าทายครับ เปิดประตูสิโว้ยยยยยย”

เสียงเคาะประตูเป็นจังหวะปลุกสติของผม ตามมาด้วยเสียงเรียกที่โวกเวกโวยวายที่หน้าประตู ผมจึงเก็บรูปที่ทำให้ผมตกอยู่ในห้วงความคิดก่อนหน้านี้ใส่ลงในกล่องแล้วเก็บเข้าลิ้นชักใต้โต๊ะอ่านหนังสือเหมือนเดิม ก่อนจะลุกไปเปิดประตูให้ไอ่พวกเพื่อนหายนะทั้งหลายเข้ามาข้างใน ตอนนี้พวกมันกำลังมาทำให้ห้องผมหายนะไปด้วย เพราะพวกมันจะมากินเหล้ากันที่คอนโดของผม

“คุณชายน้ำแข็งครับ ทำหน้าต้อนรับเพื่อนให้มันดีดีหน่อยครับ”

“พวกกูไม่ได้มารบกวนเวลาจั๊มบึ๊ดของมึงใช่ไหมวะ ทำหน้าอย่างกับพวกกูมาขัดอารมณ์”

เสียงแซวถามดังขึ้นไล่หลังพร้อมการปรากฏตัวเข้ามาในห้องของพวกมันทีละคน ผมที่พอเปิดประตูให้พวกมันเสร็จก็เดินไปที่โซฟามุมประจำที่พอสอบเสร็จทีไรพวกมันก็จะมาฉลองกันที่ห้องผมเป็นประจำแบบนี้อยู่แล้ว

กลุ่มเพื่อนสนิทของผมมีทั้งหมด 4 คนรวมผมด้วยน่ะนะ ไอ่คนที่โวยวายเรียกชื่อผมหน้าประตู ชื่อ ดาร์ก ไอ่นี่เป็นพวกหัวร้อนสายลุย ลุยแหลกเลยครับ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรถ้าขัดหูขัดตาก็พร้อมมีเรื่องได้ตลอดเวลา ส่วนไอ่คนที่แซวผมและเข้าห้องผมมาคนแรกน่ะ ชื่อ ภาคภูมิ ไอ่นี่เป็นคนขี้อ้อนครับ ส่วนมากจะอ้อนตีนมากกว่า เป็นตัวกวนและตัวฮาของกลุ่มผม ส่วนเพื่อนอีกคนที่ชีวิตวนเวียนกับเรื่องอย่างกว่า แม้กระทั่งการแซวผม ชื่อ เซย์โน ชื่อไอ่นี่มักจะตรงข้ามกับนิสัยเวลาที่มีผู้หญิงเข้ามาหาส่วนใหญ่จะเซย์เยสมากกว่า แต่พอไม่ถึงอาทิตย์ก็เซย์โนบรรดาผู้หญิงพวกนั้นไปสมชื่อ ส่วนผมชื่อ ท้าทาย และมักจะถูกเรียกง่ายๆว่า ทาย พวกผมกำลังเรียนอยู่ชั้นปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งที่ล้อมรอบด้วยธรรมชาติ พวกผมเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วต่อมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน เพียงแต่คนละสาขาเท่านั้น ชีวิตนี้ผมคงหนีไม่พ้นพวกมันจริงๆ

“พรุ่งนี้เก็บด้วย อย่าให้เป็นภาระ” ผมพูดพร้อมเอาน้ำแข็งใส่แก้วให้พวกมัน พอเข้ามาในห้องผมพวกมันก็รู้หน้าที่ตัวเองทันที แยกย้ายกันไปเอาจานมาใส่กับแกล้ม แก้ว และถังใส่น้ำแข็ง แล้วมานั่งที่ประจำของตัวเอง

“คร้าบบบบบ” ไอ่ภาคตอบรับก่อนจะเอาเหล้าผสมโซดากับน้ำเปล่าในแก้วที่ผมใส่น้ำแข็งเรียบร้อย แล้วยื่นกลับมาให้ผม จากนั้นพวกเราพูดคุยกันสลับการยกแก้วเหล้าในมือ

การมาฉลองหลังสอบเสร็จของพวกมันทำให้ผมลืมเรื่องที่เผลอบังเอิญไปเจอรูปที่ย้ำความทรงจำในอดีตของผมไป

End talks

Kanomjeeb talks

“โอ้ยยยยยย อย่ามากอดคอได้ป้ะ” ฉันโวยวายขณะที่ไอ่ธามเอาแขนมาล็อคคอฉัน

“ทำมาเป็นหวงตัว”ธามบ่นแล้วเอามือออกก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งลงข้างพรีมแล้วหันไปพูดกับพรีม “กระโดกกระเดกอย่างนี้ใครจะคิดว่าเป็นผู้หญิงเนอะพรีม” ไม่วายหันมาแขวะอีก ยังไม่เลิกใช่ไหม อยากมีเรื่องนักใช่ไหมไอ่นี่นิ ฉันเลยโยนปากกาในมือใส่หัวมัน ธามบ่มงึมงำก่อนจะเก็บปากกาแล้วส่งคืนให้ฉันเหมือนเดิม

“เดี๋ยวมา” ฉันทำท่าจะลุกออกจากโต๊ะ ยัยพรีมจึงหันหน้ามาแล้วขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย ฉันเลยชี้ไปทางห้องน้ำเป็นอันเข้าใจว่าฉันจะไปเข้าห้องน้ำนะ

ฉันชื่อ ขนมจีบ ชื่อฉันแปลกละสิ ที่ฉันชื่อแบบนี้เพราะที่บ้านฉันขายติ่มซำยังไงล่ะ นี่ถ้าป๊ากับม๊าขายพะโล้ ฉันไม่ต้องชื่อพะโล้เลยหรือไง ฉันกับพรีมเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยมัธยม พอเข้ามหาลัยเลยตกลงกันว่าเราจะเข้ามหาลัยเดียวกัน แต่พรีมน่ะเรียนคณะบริหาร ฉันกับธามเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ส่วนธามพึ่งมารู้จักกันตอนช่วงรับน้องเข้ามหาลัยเพราะรหัสเราสองคนติดกัน เวลาทำกิจกรรมอะไร หรือแม้กระทั่งทำแลปตอนเรียนฉันก็จะได้คู่กับธาม ธามชอบยัยพรีมตั้งแต่เจอกันครั้งแรกตอนพรีมมารอฉันเลิกเรียนหน้าคณะ มันก็เลยเข้ามาป้วนเปี้ยนกับฉันแล้วแอบเนียนเข้าใกล้พรีม จนกลายเป็นเพื่อนสนิทฉันอีกคนไปเลย นี่ก็ปาเข้าไปปี 2 แล้ว ฉันเคยบอกให้ธามบอกพรีมไปตรงๆเลย แต่มันไม่ก็กลัวบ้ากลัวบออะไรไม่รู้ และทำหน้าที่เพื่อนแสนดีเรื่อยมา พวกคนมีความรักนี่เข้าใจยากจังเลยเว้ย

พอฉันกลับมาที่โต๊ะก็ไม่เจอธาม “ไอ่ธามไปไหนอะ” ฉันเลยหันไปถามพรีมที่ตอนนี้กำลังตั้งใจอ่านหนังสือเรียนเล่มหนา นอกจากพรีมจะเป็นคนเรียบร้อยยังเป็นพวกขยันเรียน ซึ่งแตกต่างจากฉันสุดขั้วแต่เราก็อยู่ด้วยกันได้อย่างลงตัวสุดๆ

“ไปซื้อน้ำ” พรีมตอบกลับอย่างเสียงอ่อนแต่สายตายังไม่เงยขึ้นมาจากหนังสือตรงหน้า ไอ่ท่าทางแปลกๆนี่อะไรวะ

“ขนมจีบ พรีม” ฉันละความสงสัยนั้นเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองและพรีมดังขึ้น

“อ้าว ว่าไงพี่เซย์โน” ฉันหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะเอ่ยทักพี่เซย์โน พี่เซย์โนน่ะเป็นสายเทคปี 3 ของฉันเอง เรียกว่าได้ผู้หญิงเกือบครึ่งมหาลัยอิจฉาฉันเป็นแถว ที่มีพี่เทคอยู่ในหมวดหมู่ผู้ชายน่ากินระดับมหาลัย นอกจากไอ่ธามที่เป็นเพื่อนสนิทในคณะเพียงคนเดียว ก็มีพี่เซย์โนนี่แหละที่คอยดูแลและให้คำปรึกษาฉัน แม้ว่าชื่อเสียงในด้านลบของพี่เทคฉันจะมากมาย แต่เขาก็เอ็นดูฉันเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง และระหว่างเราก็มีประโยชน์ร่วมกันอยู่แต่เข้ามาทักแบบนี้ต้องมีเรื่องอะไรแน่เลย

“ผ่านแถวนี้ แวะมาทักทายน้องเทคไม่ได้หรือไง” พี่เซย์โนพูดก่อนจะหันไปยิ้มตายี๋ให้พรีม

“มองตาก็รู้ถึงไส้ถึงพุงกันละ มีอะไรพูดมาเลย” ฉันรีบสกัดพี่เทคที่เต็มเปรียบด้วยชื่อเสียงเรื่องม่อหญิงอันเรื่องลือและกระฉ่อนทั่วทั้งคณะ ไม่สิระดับมหาลัยเลยต่างหาก ถึงแม้ว่าพี่เซย์โนจะรู้จักและคุ้นเคยกับพรีมเพราะพรีมเป็นเพื่อนสนิทฉันก็เถอะ แต่ฉันต้องรีบสกัดไว้ให้เพื่อนรักอย่างไอ่ธาม

“โธ่ไอ่นี่นิ จะแวะมาบอกว่าศุกร์นี้จะนัดเลี้ยงสายเทค น้องพรีมไปด้วยเหมือนเดิมได้นะครับ” พี่เซย์โนพูดกับฉัน ก่อนจะหันไปพูดกับยัยพรีม ซึ่งรายนั้นได้แต่ยิ้มตอบ ที่พี่เซย์โนชวนพรีมเพราะปีก่อนตอนปี 1 เวลาฉันไปไหนฉันมักจะลากพรีมไปด้วยเสมอทั้งงานนอกและงานในคณะ

“พี่ภาคไปด้วยไหม จะได้ชวนไอ่ธามด้วย” มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือบุพเพอาวาสอันใดไม่รู้ที่ธามก็เป็นน้องเทคสายของพี่ภาคซึ่งเป็นเพื่อนสนิทพี่เซย์โน เวลาเลี้ยงสายหรือนัดเลี้ยงเหล้ากันในสาขาหรือนอกรอบทีไรฉันก็ไปกับธามตลอด บางทีฉันก็พ่วงยัยพรีมไปด้วย ตอนพวกเราอยู่ปี 1 น่ะอายุยังไม่ถึงหรอก แต่พวกเรามักจะไปดื่มกันที่ร้านนั่งชิลซึ่งพี่เจ้าของรู้จักกับพี่เซย์โน พวกเรามักจะได้อภิสิทธิ์นั้นเดี๋ยวนั้นเลยทีเดียว

“ไปดิ แต่รอบนี้อาจมีเพื่อนสาขาอื่นไปด้วยอีกสองคนนะ แต่ก็ยังไม่แน่เหมือนกัน”

“โอเค จะได้เตรียมตัวไง ไปเป็นจอมผลาญเหมือนเดิม” ฉันพูดอย่างภาคภูมิใจ ก่อนหัวของฉันจะถูกขยี้ด้วยน้ำมือของพี่เทคสุดหล่อ “ผมเสียทรงหมดเลยเนี่ย เดี๋ยวน้องขายไม่ออกนะ” พอฉันโวยวายออกไปแบบนั้นพี่เซย์โนก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา มันน่านัก มันน่าตลกอะไรขนาดนั้น

“ฮ่าๆๆๆๆ ใครได้เอ็งไปนี่ปวดหัวยันชาติหน้า”

“ผมก็ว่างั้นอะพี่” พอไอ่ธามกลับมาปุ๊บก็มาเสริมปั๊บ แบบนี้ฉันจะแปรพรรคสนับสนุนผู้ชายคนอื่นที่เข้ามาจีบยัยพรีมให้หมดเลยคอยดู หน็อย!

จากนั้นพี่เซย์โนก็เรียกธามออกไปคุยอะไรสักอย่าง อยู่ระยะที่ไกลพอที่จะไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน สักพักพวกเขาสองคนก็กลับมา

“ไปก่อนนะน้องพรีม แล้วศุกร์นี้เจอกันไอ่น้องเวร” พี่เซย์โนหันไปพูดกับพรีม และวกกับมาพูดลาฉัน ก่อนจะขยี้หัวฉันแล้วจากไปพร้อมเสียงหัวเราะ

----------------------------------------------------------------------------------

ตัวละคร

สารบัญ

chapter 2