(Devil alive) ชีวิตสามัญของร่างทรงปีศาจ

8.4

เขียนโดย DevilTails

วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 11.40 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  11.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2563 12.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

12) ผีหลอก(อ้ากกกกกกกกกก)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ก่อนวันงานหนึ่งวัน

ก่อนวันงาน สมาชิกชมรมหลายคยจะค้างที่โรงเรียน และวันนั้นมีคนนอนโรงเรียนแน่ๆมี ผม ไอฮอท มีต้น พี่ต้า พี่อั้ม อีกสองคน ขอกลับบ้าน

หลังเลิกเรียน ผมก็ตรงดิ่งไปห้องพักอาจารย์ทันที เพราะอุปกรณ์ที่จะนอนค้าง อยู่ในห้องนั้นหมดเลย เมื่อผมมาถึง ก็ต้องมานั่งรอ คนอื่นๆ กว่าจะมากัน 4 โมง 5โมง ถึงจะครบทุกคน(จริงๆก็ไปครบหรอก พี่ต้นดันลืม และกลับบ้านไปแล้ว แต่อาจารย์โทรไปตาม เลยกำลังเดินทางกลับมา) 

พวกผมซ้อมกันไปเรื่อยๆจนดึกดื่นเพราะยังไงก็นอนโรงเรียนอยู่แล้ว ดึกจนถึง 4 ทุ่ม 

"เห้ย! ทุกคนพี่กลับก่อนน่ะ ดึกแล้ว" พี่ติ๊บพูดขึ้นมา และเก็บของเตรียมตัวกลับ

"กลับด้วยดิ" พี่แบล็คขอกลับด้วย 

"งั้นผมไปส่งน่ะพี่"พี่ต้าเสนอตัวไปส่งพี่ติ๊บ กับพี่แบล็ค 

"เออ กุไปส่งตัว"พี่อั้มเสนอตัวไปอีกคน

"งั้นแกสองคนก็ซ้อมไปก่อนละกันน่ะ"พี่ต้าพูดขึ้นมา

"ครับ/ได้ฮ่ะ" ฮอทกับผมพูดตอบหระ 

และพี่ 4 คนก็ออกจากห้องไป 

ในระหว่างที่ซ้อมไปได้สักพัก ยังไม่ถึงสิบนาทีเลย ผมสังเกตเห็นมียายแก่ๆยื่นอยู่หน้าห้องซ้อม 

เนื่องจากห้องซ้อมเป็นห้องกระจง และทำแพงทางเข้า ติดกระจงใสไว้ เป็นหน้าต่างเปิดปิดได้  เวลาแอร์เสีย

ผมหันหลังไปหาไอฮอท ที่กำลังนั่งพักเหนื่อยอยู่ เมื่อฮอทเห็นหน้าผม ผมส่งสัญญาณให้มองไปนอกห้องซ้อม และถามมันว่า

"เห็นเหมือนกันมั้ย" 

มันตอบแบบเบาๆว่า 

"อืม กุก็เห็น"

ในเมื่อผมกับมันเห็นเหมือนกันทั้งคู่ ผมคิดในแง่ดี อาจเป็นป้าภารโรงก็ได้ แต่ผมไม่แน่ใจ เลยตะโกนกลางห้องว่า

"ถ้าอยากดูก็เข้ามา แต่อย่ามาหลอกกัน แค่ดูก็พอ!!"

ผมพูดออกไป เพราะไม่แน่ใจ ว่าใช่คนหรือผี ถึงปีศาจอย่างผมจะเห็นผีได้ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าผมมองไม่เห็นมนุษย์นิ เพราะงั้นจึงไม่สามารถแยกออกได้หมด ว่าคนไหนผี คนไหนคน

หลังจากพูดจบ ผมก็ซ้อมต่อไป แต่ยังระแวงอยู่บ้าง แต่พอหันไปอีกที ป้าคนนั้นหายไปแล้ว ผมก็โล่งใจ แต่คนโล่งใจก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะอีกสักพัก ป้าคนนั้น มานั่งอยู่บนเก้าอี้ที่อยู่ในห้อง ที่อยู่่ตรงหน้าต่าง ผมเชื่อแล้วว่านั้นไม่ใช่คน ผมรีบตรงไปหาไอฮอท ที่นั่งอยู่หลังห้อง ฮอทถาม

"มึงจะกลัวทำไม มึงก็จัดการวิญญาณไปดิ"

"มึงลืมอะไรเปล่า คืนอะไร คืนเดือนมืด พลังมึงกะกุจะลดลงหวบห้าบเลย เช็คพลังมั้งป่ะเนี้ย"ผมตอบกลับได้ฮอททันที ในคืนเดือนมืดง่ายๆคือคืนที่พระจันทร์โดนบดบังจนมิดแสง พลังของเหล่าปีศาจอย่างพวกผมจะลดลง ร่วมไปถึงเผ่าพันธุ์อื่นๆด้วย เว้นวิญญาณ ที่จะมีพลังเพิ่มขึ้น

"เออว่ะ เป็นแบบที่มึงพูดจริงด้วย ว่าทำไมแป้งถึงไม่มาหากุเลย"ฮอท บ่นกับตัวเอง

"แล้วจะเอายังไงต่อ"ฮอทถาม

"งั้นนั่งสมาธิกัน"ผมเสนอวิธี

"เอางั้นก็ได้"ฮอทตกลง

จากนั้นผมสองคนก็ไปนั่งทำสมาธิกลางห้อง โดยนั่งข้างกัน ฮอทนั่งอยู่ทางซ้ายมือผม ในขณะที่หลับตาสิ่งที่ไม่คาดคิดคือ ในห้องที่เปิดแอร์เย็น แต่แขนกลับร้อนเหมือนมีคนเอาไฟมารน ผมพยายามทนต่อไป จนไม่ไหว และลืมตาขึ้นมา สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือ ควันสีดำรูปร่างคล้ายคน กำลังลอยในท่าทางเหมือนคนนอนตะแคง โดนหัวหัวไปทางไอฮอท และช่วงลำตัวอยู่ตรงหน้าผม ห่างจากหน้าผมไม่เกิน 50 ซม. คือใกล้มาก และแขนผมที่ร้อนก็เกิดจาก กลุ่มควันสีดำที่อยู่ปลายเท้าควันดำนั้น พันรอบแขนผมอยู่ ผมรีบหันไปทางที่ฮอทนั่ง ภาพที่เห็นคือ ฮอท ลืมตาอยู่ และกำลังช็อคกับภาพที่เห็นจนนิ่งไป เพราะหน้าของควันรูปคนนั่น กำลังยื่นหน้าเข้าหามัน ผมรีบสบัดแขนให้หลุดจากควันที่พันแขนอยู่ และไปเขย่าตัวไอฮอทอย่างแรงจนมันได้สติกลับมา ผมรีบจับมือมัน ลุกขึ้น และวิ่งออกจากห้องทันที วิ่งตรงไปที่ห้องพักอาจารย์ และนั่งในห้องนั้น รอพี่สองคนกลับมา พวกผมสองคนคุยกันเล็กหน่อย จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนพี่ทั้งสองคนกลับมา

"ทำไมพวกมึงมาอยู่นี้หระ"พี่อั้มถาม

"พี่ลองมาเจอแบบพวกผมมั้ยหระ"ผมตอบพี่อั้มไป

"มึงเจออะไรกัน"พี่ต้าถามด้วยความสนใจ พวกผมจึงเล่าให้ฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้น

"อ๋อ เรื่องนี้เคยเกิดกับพี่ติ๊บแล้ว แต่ไม่หนักเท่านี้ แต่กุไม่เชื่อน่ะว่าพวกมึงจะโดน เพราะฟังดูแล้วเหมือนเล่าเกิดจริงอะ" พี่ต้าพูด

"ไม่เชื่อไม่เป็นไรพี่ พวกผมรู้อยู่แก่ใจ"ฮอทตอบ

"งั้นไปกัน ไปซ้อมกันต่อ"พี่อั้มชวน เนื่องจากพวกผมช่วยไม่ได้ เลยต้องกลับไปที่ห้องซ้อม

พอมาถึงห้อง พี่ต้าก็สั่งผมกับฮอท ไปนั่งกลางห้อง หันหน้าเฉียงเข้าหากัน และพี่ต้าก็ ปักเทียนไว้สามด้าน ห่างจากเข่าพวกผมนิดหน่อย ปักสามมุม เป็นรูปสามเหลี่ยม ระหว่างเทียนมีพวกผมนั่งอยู่ แปลว่ามันจะเหลือที่ว่างอยู่ที่นึง ผมเลยบอกกับฮอทว่า

"อ่าว แล้วพี่ต้าจะว่างที่นึงไว้เพื่ออะไรว่ะ"

"ไม่รู้เหมือนกัน กุยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่เขาจะทำอะไร"ฮอทตอบ 

หลังจากนั้นพี่ต้าก็ปิดไฟในห้องลง จนห้องมืดสนิท มีเพียงแค่ไฟจากเทียนเท่านั้น 

"นี้คือการรับน้องของพวกพี่"พี่ต้าพูด 

"ท่องตามไอต้ามันน่ะ"พี่อั้มที่นั่งดูอยู่ก็พูดขึ้นมา 

ผมกับห้องก็ท่องคำปฏิญานตนกลางแสงเทียน แต่ระหว่างนั้น ผมเห็นควันสีดำแปลกๆ ลักษณะคล้ายมือ ปรากฏออกมาจากทางด้านซ้ายของไอฮอท แล้วค่อยๆปรากฏชัดจนเป็นรุปร่างคนกำลังคลานจากทางตอนซ้ายของไอฮอท ไปยังที่ที่ว่างอยู่ ตรงนั้นคือ ด้านซ้ายของฮอท ด้านขวาของผม หลังจากที่ควันนั้นมานั่ง ผมกับฮอท พยายามทนเต็มที่ ทำเป็นไม่เห็นบ้างหระ คุยกันให้ไม่เหงาบ้างหระ แต่ยิ่งเงียบ ควันยิ่งพยายามเอาหน้าเข้ามาใกล้พวกเราทั้งสองคน สลับไปมา และแล้วพี่ต้าก็เปิดไฟขึ้น ควันนั้นก็หายไป เหลือไปเพื่อความหลอนที่เกิดขึ้น พวกผมก็ซ้อมต่อไป จนเที่ยงคืน และแล้วพี่ต้นก็มาถึง พวกเราซ้อมกันอีกนิดหน่อยก็กลับไปที่ห้องพักอาจารย์ ระหว่างทาง ต้องผ่านสนามบาส ผมได้เห็นเงาสีขาว ใช่ครับเงาสีขาวในความมืดสนิท เดินทะลุจากประตูที่ปิดอยู่ และเดินผ่านหน้าพวกเราไปเฉยๆ ผมทำเป็นไม่เห็นแล้ว เข้าห้องพักอาจารย์อาบน้ำและก็แอบมองไปยังสนามบาส ซึ่งเงานั้น ยืนมองมาทาง้องพักอาจารย์ยิ่งไม่เลิกลา แต่เงานี้แทนที่จะหน้ากลัว กับทำให้ผมรู้สึกปลอดภัยที่มา และพวกผมก็นอนจนถึงเช้า

*นี้แค่คืนแรกยังเป็นขนาดนี้ แล้วเราต้องนอนโรงเรียนถึงสองคืน ไม่หลอนตายเลยหรอเนี้ย* 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา