เธอ เขา และรักเรา

7.7

เขียนโดย Sub~Yo

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.37 น.

  14 ตอน
  0 วิจารณ์
  12.43K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 22.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ความรู้สึกนี้ มันอะไรกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ คุณป้ายิปซี ทิ้งระเบิด แล้วก็ไป ผมกับกันต์ก็ยังไม่ได้พูดไรกันต่อจนกินข้าวเสร็จ
"จะกลับเลยไหมฟลุ๊ค" เป็นกันต์ที่พูดกับผมก่อน
"อืม ก็ดีนะ อยากกลับไปนอนละ"
"นายนี่ ท่าทางจะชอบนอนนะ 55+"
"เฮ้ยไม่ขนาดนั้น อาจจะใช้พลังงานเยอะมั้งวันนี้"
"อืมๆ เดี๋ยวเราไปจ่ายเงินก่อน แล้วกลับกัน"
"เออ มาหารด้วยนะ"
"เฮ้ย ไม่เป็นไร วันนี้เราพานายมาเหนื่อย เราเลี้ยงเอง"
"เอางั้นเหรอ" "อืม เอางั้นแหละ"
เมื่อกันต์จัดการจ่ายค่าอาหารเสร็จแล้ว เราก็พากันเดินออกมาจากร้าน เพื่อหารถกลับบ้าน


~ TR ~ TR ~ เสียงโทรศัพท์ของผมดัง ผมจึงหยิบขึ้นมารับ
>> ฮัลโหล ครับยาย ไม่ลืมครับ วันเสาร์หน้าผมกลับบ้านจะซื้อไปให้นะคร้าบบบ
~~~ ปรี๊นนน ~~~
"ฟลุ๊ค ระวัง" พร้อมกับมือที่สอดมาตรงเอวเพื่อดึงผมให้พ้นจากรถที่ขับมา
"เฮ้ย เป็นไรไหม เดินไม่ดูรถเลยนะเรา" กันต์บอกผม ที่ตอนนี้ยังยืนกอดผมอยู่
"เอ่อ... ขอบใจวะ ว่าแต่ปล่อยได้แล้วละม้าง"
กันต์มองมือที่กอดเอวผม แล้วสะดุ้งปล่อยมือ
"เฮ้ย เอ่อ เอ้ย ขอโทษที"
ว่าแต่ทำไมกันต์ต้องหน้าแดง แล้วทำท่าเขินๆ แบบนึ้ด้วยละ มันพาผมเขินไปด้วย อยู่ดีๆ ก็มีคนมากอดแถมยังเป็นผู้ชาย แล้วความรู้สึกจั๊กจี้กับลมหายใจที่รดต้นคอเมื่อกี้นี้อีก แต่ทำไมผมกลับไม่ได้รู้สึกแปลกอะไรเลยละ ไม่ได้รังเกียจ กลับใจเต้น ผมเอามือจับที่ หน้าอกข้างซ้ายตัวเอง ตึก ตึก ตึก ... แม้แต่ตอนนี้ก้อยังคงใจเต้นไม่หาย

 

หลังจากส่งฟลุ๊คขึ้นรถ และแยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนี้ผมก็อยู่ที่ห้องนอนของตัวเองแล้ว ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆ เหตุการณ์วันนี้ตั้งแต่เช้าที่คุยงานกับฟลุ๊คจนถึงเย็นที่เรามากินข้าวด้วยกันจนเจอคุณป้ายิปซี
"คุณป้ายิปซีเหรอ" ผมพึมพำกับตัวเอง ผมนะเหรอมีดวงคู่ครองเป็นผู้ชาย แถมยังเคยเป็นคู่กันมาแต่ก่อน แล้วยังไปคล้ายกับดวงของฟลุ๊คอีก ท่าทางของป้ายิปซีอีก เหมือนรู้อะไรมากกว่านี้แต่ไม่ยอมบอก ผมพาลคิดมาจนถึงตอนที่ดึงฟลุ๊คมากอดไว้ เพื่อหลบรถที่วิ่งมา ผมทั้งเขิน ทั้งรู้สึกตื่นเต้น ที่สำคัญ ใจผมเต้นแรงจนกลัวว่าฟลุ๊ค จะได้ยินด้วยซ้ำ
"หึยย เขินวะไอ้กันต์เอ้ยย เห้อออ คิดเยอะไปละ นอนดีกว่า"

 

เมื่อผมแยกกับกันต์ ตลอดทางที่ผมกลับห้องตัวเอง ความคิดที่วนเวียนในหัวผมตอนนี้มันยุ่งเหยิงปนเปไปหมด ความรู้สึกที่กันต์เข้ามากอดผมเมื่อกี้ แม้จะเพื่อช่วยผมจากรถที่ขับมา แต่ทำไมมันทำให้ผมตื่นเต้น ใจเต้น ได้ขนาดนี้วะ แล้วคำทำนายนั่นอีก ก็ตรงกับของผมซะเหลือเกิน แล้วถ้ามันเกี่ยวกับความฝันนั่นละ
"ถ้าผมเป็นผู้หญิงที่ชื่อวาด แล้วกันต์คือผู้ชายที่ชื่อเปรม มันจะเป็นยังไงละทีนี้" โอ้ยย ไปไม่เป็นเลยผม

~ตริ้ง ตริ้ง~ ใครไลน์มากว่า
@Gun ฝันดีนะ เป็นกันต์นั่นเอง พร้อมทั้งส่งสติ๊กไลน์ นอนหลับฝันดีมาให้ผม
@Fluke ฝันดีเช่นกัน ^__^

แม้จะแค่คำพูดสั้น แต่ก็ทำให้ทั้งคู่ฝันดีจริงๆ แล้วละคืนนี้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา