Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน
เขียนโดย 
นาย_หน้าหวาน
วันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 20.45 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 17.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) นึกว่ารอด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหมับ! โครมม
หือออ-_-* จำได้ว่าผมไม่ได้ออกแรงดึงยัยนี่เลยนะเห็นตัวเล็กๆงี้หนักเอาเรื่อง เมื่อไหร่จะลุกหล่ะยัยเอ๋อ!
จ้อง~ จ้อง ~
o///o
>\\\\<
อึนยอน:"จ้องขนาดนี้เอากลับบ้านเลยมั้ย? " ยังไม่หยุดจ้องอีกนะ สงสัยตอนล้มทับสมองกระทบกระเทือนแน่ๆ
นาอึน:"มะ ม่ะ ไม่ เอาาา ย่ะ " หึ ยัยปากไม่ตรงกับใจ..
"ไปหาอาจาร์ยกันได้แล้ว เสียเวลา.. "
อึนยอน:"ก่อนอื่นช่วยลุกออกไปก่อนได้ป่ะ หนัก! "
นาอึน:"ปากเสีย! >๐< " คนตัวเล็กพูดเคืองๆ
งอลล (~< )
เชอะ! ฉันไดเอตมาทั้งชีวิต เพื่อให้นายพูดแบบนี้หรอ!!อยากฆ่าคน หงุดหงิดๆ >~<"
หลังจากออกมาจากห้องน้ำ สองคนก็เดินไปที่ห้องพักครู
เอี๊ยดดดดดดด ตึม!
ทั้งสองเดินเข้ามาก้มหน้าก้มคาทันทีที่เห็น ชายแก่นั่งตรวจงานอยู่ บรรยายกาศในห้องก็มาคุ ซะเหลือเกิน.
ครู ยู :" ทำไมมาช้า ห้ะ! พวกเธอมัวทำอะไรกันอยู่เมื่อเช้าก็มาสาย มาพบครูก็มาสายอีก! ลงโทษหนักเลยดีมั้ย.. "
คนตัวเล็กพยายามเอาตัวเข้าแทรกที่แผ่นหลังกว้างของคนตัวสูงเพื่อระงับความกลัว ต่อชายแก่ตรงหน้า.
เอี๊ยดดดด
ชายหมุ่นท่าทางทะมัดทะแมงใส่ชุดพละกางเกงวอมเดินเข้ามาภายในห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้มทำให้ บรรยากาศในห้อง จากที่มาคุก็ค่อยๆบรรเทาลง
??? :"อ่าาาา มาทันจริงๆด้วย ^^ ครูยูครับ พอดีว่าเด็กพวกนี้เป็นนักเรียนของผม" พูดพลางเดินมาแทรกระหว่างกลาง แล้วกอดคอทั้งคู่ (นี่จะกอดหรือจะหักคอ TT )
ครู ยู:"โอ้ยยยย อิฉันไม่รู้อะค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ขอโทษจริงๆคะ ครูลี "
ครู ลี:"งั่นผมขอ พาเด็กสองคนนี้ไปข้างนอกนะครับ ^~^"
แอ๊ดดดปึง!
ครู ลี:" ทำหน้างง..รู้จักครูมั้ยเนี้ย"
:" ไม่ครับ//ค่ะ " ประสานเสียงกันตอบดี
ครู ลี:" ครู ชื่อ ลีจุนซู เรียกสั้นว่าครูลี นะ ครูเป็นที่ปรึกษาประจำชั่นม.4/5 ที่พวกเธออยู่นั้นแหละ "
หงิกๆ ทั้งสองคนพยักหน้า
ครู ลี:"เมื่อเช้า.. ที่ มาสาย คงมีธุระกันสินะ ^^ งั่นครูขอลงโทษเบาๆก็แล้วกัน "
คุณครูหน้าหล่อเดินเข้ามากระซิบข้างหู ทั้งคู่
....
" เอ๋? !!!! " ทั้งคู่มีสีหน้าตกใจอย่างมาก
" ทำความสะอาดห้องครู! ให้เสร็จก่อน6โมงเย็น "
ครู ลี:"ช่ายแล้วจ้าาา ^~^ ตั้งใจช่วยกันทำนะห้องครูออกจะรกนิดนึง เพราะเป็นห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาหน่ะ"
"ไฟว์ติ้ง นะเด็กๆ "
" ครูไปทำแผนการสอนของเทอมนี่ก่อนนะ "
อาจาร์ยลียิ้มให้ ก่อนเดินหายไป ทิ้งให้ทั้งสองคนมองตากันปริบๆ
................................................................
17:25
-นาอึน-
ฮื่อๆ มันเป็นอย่างงี้ได้ยังไง อุส่านึกว่าคุณครูลีจะมาช่วยซะอีก ที่ไหนได้.. หึ
เริ่มจากตรงไหนดีหล่ะเนี่ย.. ไอ้คนตัวสูงๆก็ไม่มีท่าทีว่าจะขยับตัวทำอะไรเลย ให้ตายเหอะ!