สะดุดรักคุณชายวายร้ายกับยัยสาวเอ็นจิเนียร์

7.3

เขียนโดย แยมเบอร์รี่

วันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.36 น.

6 ตอน

0 วิจารณ์

7,220 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2559 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เร็วๆสิยัยตุ๊กตาผีชักช้าอืดอาด”

“นายเดินตัวเปล่าแต่ฉันต้องมาแบกกระเป๋าเสื้อผ้าของนายเนี่ยนะ แล้วยังมาบังคับให้เดินเร็วอีก”

“บ่นหรอ เห้อออ จะผ่านกระประเมินพฤติกรรมไหมน้า^^”

เพราะกาแฟเจ้ากรรมทำให้ฉันต้องมาเป็นเบ้ไอ้หมอนี่= =* เพื่อจะให้ที่บ้านรู้ไม่ได้ฉันจึงต้องอดทนอดกลั้นตั้งแต่เวลานี้จนสิ้นเทอม1เพื่อการได้ไปต่อของนักศึกษาทุนของฉัน อยากจะรู้จริงๆพ่อไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่ทำไมถึงซี้กับอธิการขนาดนี้นะ

ณ.หอคณะ Supperstar ตอนนี้ฉันอยู่ในหอของคณะ spperstar หอนี้มีทั้งหมด10ชั้น ภายในตึกดูหรูหราอลังการ แถมมีห้องซ้อมเต้น ห้องอัดเสียง และห้องพักผ่อนภายใน เหมือนกับโรงแรม7ดาว+ ยังไงยังงั้น

“นี่เอากระเป๋าฉันขึ้นไปเก็บบนห้องด้วยนะ ห้อง502” หมอนั้นพูดพร้อมส่วกุญแจ

“แค่นี้มันก็มากพอแล้วนะสมบัติของนายนายก็จัดการเองสิ = =”

“นี่เธอมีปัญหาหรอตัวเองอยู่ในสถานะไหนกันห้ะยัยบ้า - -*”

“วุๆๆๆ” ฉันทำหน้าม่พอใจก่อนจะเดินไป เพราะสิ่งที่ฉันทำได้คือเพียงแค่แสดงีหน้าเท่านั้นจริงๆ ฉันเดินที่ลิฟเพื่อขึ้นไปเก็บของให้ไอ้หัวหวอกนี่ - -

Ping!

เมื่อลิฟเปิดออก

“สวัสดีครับ^^” ทันใดนั้นฉันได้เจอกับผช.ผมสีดำ คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ส่วนสูงราวๆ180หุ่นนายแบบมาก พูดทักทายฉันด้วยน้ำเสียงสุภาพ หู้วววววว ละลายยยย >////<

“เอ่อ.. สวัสดีค่ะ -////-”

“เราเคยเจอกันครั้งนึงที่หอประชุมจำได้ไหม^^”

“เอ่อ … -///-”

“หน้าแดง้ชียวไม่สบายหรือป่าครับ เอ๋..นั่นมันกระเป๋าของกาเอลนิ??”

“ใช่คะ เอ่อ ว่าแต่คุณรู้จักไอ้หัว.. เอ้ย กาเอลด้วยหรอค่ะ??”

“ครับ ผมเพื่อนสนิทเอล แมทครับคุณ…^^ ”

“เอวาค่ะ เดี๋ยว เพื่อนสนิท??”

“ครับว่าแต่คุณไปเอากระเป๋าเอลมาได้ไงครับ^^” โอ้ววว ผช.สุดแสนจะสุภาพหน้าตาดีคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกะไอ้หมอนั่น0[]0 สุดหล่อนายไปคบกับคนแบบนั้นได้งายยยยยย ><

“เน้ ยังไม่ไปอีกหรอยัยตุ๊กตาผี - -”

“อ่าวเอล เกิดขึ้นเนี่ย” แมทหันไปถามไอ้หัวหงอก

“ไว้ฉันจะเล่าให้ฟังนะแมท เร็วสิๆนี่เธอต้องให้ฉันออกแรงเดินใช่มะ ตามมายัยบ้า”

“บ้าอำนาจจังโว้ยยยย”

“หยุดบ่นแล้วเดินตามฉันมา ไว้เจอกันนะแมทนายไปห้องรวมก่อนเลย”

“มันจะดีหรอเอล เอวาฉันช่วยไหม”

“ไม่ได้ห้ามช่วย! ” หมอนั่นพูดเสร็จก็รีบดึงฉันขึ้นลิฟ

“ว้าย”

“เห้ เอล!”

ในลิฟ

“นี่ ทำไมนายกับเพื่อนนายต่างกันคนละขั่วแบบนี้ล้ะ”

“พูดมาก”