[The Ghost] - นายหรือผีที่น่ากลัวกันล่ะ?

"ชีต้าร์ ถ้าลูกเปิดเทอมเเล้วลูกต้องย้ายไปเรียนกับพี่ไชน์นะ"

"ทำไมหนูต้องย้ายด้วย = ="

"จะได้ไปเรียนพร้อมกันไง"

พี่ไชน์ซึ่งเป็นพี่ชายของฉันพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มดีใจเเต่ฉันไม่อยากย้ายหรอกนะไม่อยาก

หาเพื่อนใหม่ไม่อยากสนิทเเต่ทำไมพี่ไชน์ต้องมาพูดเเทรกโดยที่ฉันจะเถียงเเม่ด้วยเนี้ย

โรงเรียนที่พี่ไชน์อยู่ก็น่าเรียนอยู่หรอกเเต่มันมีผีด้วยนี่หน่า...เพราะฉันไปศึกษาเรื่องพวก

สิ่งที่มองไม่เห็นนะเเล้วโรงเรียนของพี่ไชน์ก็ติดอันดับที่2ของประเทศเชียวนะ! เรื่องไรให้

ฉันไปเรียนกับพี่ด้วยถ้าบอกเเม่ไปว่าโรงเรียนพี่ไชน์มีผีเเม่คงหาว่าฉันเป็นประสาทเเน่ๆ

เลยเเต่ไม่บอกดีกว่า..เอาไงเอากันถ้าปฎิเสธเเม่เเล้วคงโดนเทศน์เเน่ๆงั้นตามใจท่านก็เเล้วกัน

"ก็ได้ค่ะ" 

"ดีมากต้องอย่างนี้เเหล่ะลูกเเม่ ^^"

ฉันยิ้มเเหยะๆไปเพราะไปไม่ถูกทางเเล้วพี่ไชน์ก็นั่งยิ้มอะไรสักอย่างเเล้วลุกขึ้นจากโต๊ะ

อาหารฉันก็ได้เเค่เงียบๆเหม่อๆ เฮ้อ! ไปหาเล่นเกมส์เเนวผีดีกว่าฉันลุกขึ้นเเล้วเดินขึ้นห้อง

ทันที

08.16 นาที

"ต้าร์ตื่นๆๆๆๆ มันสายเเล้วนะ =A="

มือหนาๆเขย่าไหล่ฉันเเรงๆเเล้วบีบเเก้มฉัน งื้มๆ!~ อะ..อะไรกันเนี้ย

ฉันลืมตาเเล้วลุกขึ้นมานั่งมองคนที่ปลุกก็คือพี่ไชน์ +O+)

ทำไมมาปลุกตอนที่ฉันหลับสบายด้วยเนี้ยพี่ไชน์มองหน้าฉันเเล้วยิ้มฉันมองกลับเพื่อยิงคำ

ถามเเต่พี่ไชน์มักจะรู้ทันว่าฉันจะถามไร

"วันนี้เเกบอกจะไปดูโรงหนังนิ"

"บอกตอนไหนง่ะ ? =O="

"ก็บอกเมื่อวานตอนเย็นไงล่ะ - -*"

"จำไม่ได้!!~" 

ฉันนั่งนึกเเล้วมันนึกไม่ออกเเล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำทันทีเมื่อวานฉันบอกพี่ไชน์ไปตอนไหนว่ะ

ว่าจะไปดูหนังเนี้ยเเล้ววันนี้เขาฉายหนังอะไรหรอ? เเต่ก็ช่างเหอะเพราะฉันนึกไม่ออกอยู่ดี

ในขณะที่ฉันอาบน้ำมีภาพเเละเสียงโผล่ขึ้นจากหัวฉัน

'ชีต้าร์ ถ้าลูกเปิดเทอมเเล้วลูกต้องย้ายไปเรียนกับพี่ไชน์นะ'

'ทำไมหนูต้องย้ายด้วย = ='

'จะได้ไปเรียนพร้อมกันไง'

เอ่ะ!! เหตุการณ์นี้มันมาจากไหนนะ..ย้ายเรียนไรนะ?? ฉันนึกเเล้วเเช่อ่างในน้ำย้ายเรียน

ย้ายเรียน..ฉันนึกอีก

ภาพที่พุดขึ้นมาเป็นภาพตอนที่ฉันตอบตกลง

'ก็ได้ค่ะ'

'ดีมากต้องอย่างนี้เเหล่ะลูกเเม่ ^^'

ฉันนั่งยิ้มเเหยะที่โต๊ะรับประทานอาหหาร..เหตุการณ์นี้มาจากไหรนะ...ฉันนั่งนึกเเล้วเอา

น้ำมาลูบที่เเขนเบาๆพร้อมกับนั่งนึก

ปิ๊งป่อง!?

"นี่มันฝันนิ!! ฝันว่าได้ย้ายโรงเรียน!?" 

ฉันกับตัวเองพูดเบาๆเเล้วถลึงตาโตตกใจมันเป็นเเค่ฝันเเต่มันก็ไมได้เป็นจริงนี่หน่า =_=)

ฉันคิดมากเเน่ๆฉันสบัดหัวไปมาเเล้วอาบน้ำต่อ

1 ชั่วโมงผ่านไป

ฉันเดินออกจากตัวบ้านเเล้วไปยืนรอที่รถ BMW Z4 เป็นรถคู่ใจของพี่ไชน์ฉันทำได้เเค่ยืน

มองรถพี่ชายของตัวเอง ม.ปลายเเล้ว

ขับรถพวกนี้ด้วยหรอถึงฉันเห็นหลายครั้งหลายรอบก็ยังไม่ชินอยู่ดี

"ป่ะ! ไปกันเลย^^"

พี่ไชน์กดเปิดประตูรถเเล้วเดินมาฉันจึงเดินไปนั่งในรถของพี่ไชน์

เเล้วนั่งเล่นโทรศัพท์ส่วนพี่ไชน์ขับรถออกจากตัวบ้านเเล้วมุ่งหน้าขับรถไปในเมืองเพื่อ

เที่ยวอีก 2 วันจะเปิดเทอมสงสัยเที่ยวต้อนรับ

เปิดเทอมเเน่ๆเลย =A=

"พี่ไชน์เน็ตหนูหมดว่---- โอ้ย!!"

"ตบปากเข้าให้พูดว่ะกะใคร ห๊ะ! = =" 

พี่ไชน์ถอนหายใจเเล้วกดเปิดโทรศัพท์ตัวเองเพื่อปล่อนฮอตสปอร์ตให้ฉัน T^T ฮือ...ใอ้พี่

ชายบ้าตบเเรงเกินไปเเล้ว!!

ฉันนั่งหน้าบูดเงียบๆเเล้วเล่นเน็ตของพี่ไชน์

45 นาทีผ่านไป

ขณะนี้อยู่ในโรงหนังครับ = = ซึ่งหนังเป็นเเนวสยองขวัญฉันนั่งตัวเเข็งทื่อขนลุกถือป๊อป

คอร์นเพราะฉากที่เห็นในหนังคือนางเอกโดนผีอำ น่ากลัวจังเลย = = เหอะๆตรงไหนบ่า

เบื่อจะตาย T^T

พี่ไชน์ก็นั่งดูนิ่งๆสีหน้านิ่งๆเเลดูไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่

ฉันกินป๊อปคอร์นเเล้วดูหนังเเบบไม่มีอารมณ์จะอิน คนในโรงหนังกริ๊ด กร๊าด ก๊า!! เพราะ

กลัว หรือ ตกใจง่าย เเต่ฉันนะหรอนั่งนิ่ง

กินป๊อปคอร์นเอร็ดอร่อยทั้งๆที่มีฉากเลือดสาดน่ารังเกียจ

พอจบหนังเเนวสยองขวัญพี่ไชน์พาฉันกลับบ้านทันที

ตกเย็น

ได้เวลาอาหารเเล้วทั้งวันก็กินเเต่ขนม ไอศกรีม กินโน่นนี่ หิวชะมัดเลยฉันนั่งโต๊ะอาหาร

เเล้วมองอาหารที่น่ากินต่างๆ น้ำลายจะไหลเเล้วขอกินล่ะนาาา >O< อ้ามม!! อร่อยจัง

เลย (สงสัยฉันคงหิวเเรง)

"อะเเห่ม!! เเม่มีไรจะบอก^^" เเม่นั่งมองฉันเเล้วยิ้มส่วนพ่อนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ซึ่งไม่

ค่อยสนใจเท่าไหร่

"มีอะไรหรือป่าวค่ะ = = ?" 

"ชีต้าร์ ถ้าลูกเปิดเทอมเเล้วลูกต้องย้ายไปเรียนกับพี่ไชน์นะ"

อะเดะ!? ฉากนี้มันคุ้นๆ..ฉันนึกเเล้วพูดคุยกะเเม่ต่อ

"ทำไมหนูต้องย้ายด้วย = =" เดี้ยวๆคำพูดฉัน ? คุ้นๆ

"จะได้ไปเรียนพร้อมกันไง" พี่ไชน์พูดเเล้วยิ้มดีใจ

ฉันไม่อยากย้ายหรอกนะไม่อยากหาเพื่อนใหม่ไม่อยากสนิทเเต่ทำไมพี่ไชน์ต้องมาพูดเเท

รกโดยที่ฉันจะเถียงเเม่ด้วยเนี้ยโรงเรียนที่พี่ไชน์อยู่ก็น่าเรียนอยู่หรอกเเต่มันมีผีด้วยนี่

หน่า...เพราะฉันไปศึกษาเรื่องพวกสิ่งที่มองไม่เห็นนะเเล้วโรงเรียนของพี่ไชน์ก็ติดอันดับ

ที่2ของ------เห้ย!!!!!!! คำพูดทั้งหมดนี้มันเหมือนในฝันนี่หน่า ฉันนึกเเล้วนึกคำพูดไม่

ออกเลยเงียบสักพัก..

"ก็ได้ค่ะ" 

"ดีมากต้องอย่างนี้เเหล่ะลูกเเม่ ^^"

ฉันยิ้มเเหยะๆไปเพราะไปไม่ถูกทางเเล้วพี่ไชน์ก็นั่งยิ้มอะไรสักอย่างเเล้วลุกขึ้นจากโต๊ะ

อาหารฉันก็ได้เเค่เงียบๆเหม่อๆ เฮ้อ! ไปหานอนดีกว่าฉันลุกขึ้นเเล้วเดินขึ้นห้องทันที

ณ ห้องนอน

ฉันนอนนึกความฝันที่ฉันฝันซึ่งมันเป็นเรื่องจริงวันนี้..สงสัยคงเรียกว่า เดจาวู เป็นฝันบอก

เหตุสินะ..งั้นเเสดงว่าฉันเริ่มสัมผัสอะไรได้เเล้วสินะ...ฉันค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับขนลุก

เหมือนมีคนจ้องมาทางฉัน..เเต่ขนฉันเริ่มลุกเเล้วฉันต้องรีบนอนเเล้วให้ผ่านพ้นคืนนี้ไปเร็วๆ