รักร้าย สงครามป่วนหัวใจ!!

Frame  Talk

ดีครับ แหม่ เจอกับผมตัวต่อตัวแบบนีร้ สาวๆคงดีใจกันแย่ (แน่น๊อน พี่เฟรม!! กรี๊ดดด!!)

ฮ่ะๆ ครับ ตอนนี้ผมอยู่หลังโรงเรียน เซนต์รูดล์อฟ หรือ โรงเรียนดล์อฟ ที่รู้ๆกันนั่นแหละครับ

แหม่ ตอนนี้ทุกคนกำลังสนุกกับปาร์ตี้กันใหญ่เลย แต่ผมเห็นคนๆหนึ่ง ที่ไม่ได้พิเศษไปกว่าใคร

'เฟรนชิพ'  

เธอเป็นน้องสาวบุญธรรมของผมนี่แหละ  ตอนแรกที่เห็นเธอนะ บอกตามตรงเกลียดสุดๆ 

เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ  มีคราบสีแดงๆติดที่เสื้อ ซึ่งผมพึ่งมารู้ตอนโตอีกทีว่า เป็น คราบเลือด

เธอเข้ามาในบ้าน และได้มาเป้นน้องของผมและฟิล์ม เราสองคนเกลียดเธอมาก พอเธอมา ก็มีแต่คนสนใจเธอ เพราะอะไรหน่ะหรอ เฮ้อ ก็เพราะครอบครัวของเรามีแต่เด็กผู้ชาย พอมีผุ้หญิงก็เห่อกันใหญ่น่ะสิ  แต่พออยู่ไป อยู่มา สนิทติดกันหยั่งกับปาท่องโก๋ ^o^

และเฟรนนี้แหละ เป็นคนเปลี่ยนผม จากที่นิ่งๆเงียบๆ  กลายเป็นเฮฮาปาร์ตี้มากกว่าใครๆเลยเชียว

"เฟรน เป็นไรป่าว เห็นกินแต่เป๊ปซี่??" ผมถาม ก็ปกติเห็นดื่มแหลก แต่คราวนี้มาแปลกแฮะ

"ป่าวอะ แค่คิดอะไรนิดหน่อย"หืม น้องคนนี้คิดเยอะไปมัั้ง ผมนี่เหนื่อยแทน

"คิดเรื่องอะไรละ หื้ม??" ผมถามแล้วโอบไหล่ น้องสาวคนนี้ให้มาพิงที่ไหล่ (แอบงุงิ๊ป้ะเนี่ย)

"ไม่รู้สิ วันนี้เหมือนมีลางสังหรณ์แปลกๆ"ตัวเล็กบอก ลางสังหรณ์น้องผมไม่เคยพลาดจริงๆ พวกคุณคิดว่าผมจะชวนน้องให้อยู่ในปาร์ตี้ที่มีแต่ผู้ชายอะหรอ ไม่มีทาง เว้นซ้ะแต่มีเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ละนะ

"คิดมากไปแล้วน่า"ผมพุดจบ ก็ลูบหัวตัวเล็กเบาๆ

"เฮ้ย พี่เฟรม มานี่เร็ว!! "อ้าว ไอเตจเรียก ผมมองหน้าตัวเล็กนิดหน่อยก่อนตัวเล้กจะพยักหน้า ผมเลยลุกไปหาไอเตจ ปล่อยให้ตัวเล็กนั่งดูดาวไป

Porsche  :

สวสัดีครับ ผม อดิเรก ศักดินานนท์ ปอร์เช่ ผมเป็นลูกครึ่ง ไทย-เยอรมัน  ปอร์เช่ก็มาจากภาษาเยอรมัน ที่อ่านว่า พอร์เช่อ แต่ในเมื่อผมเกิดที่ไทยเลยใช่ปอร์เช่ แทน

ผมกำลังเดินไปทางที่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่  เธอมีสีผมและสีตาสวยมากเลยละ เอาตามตรงก็ไม่เคยชมใครขนาดนี้หรอก  ผมรู้จักกับเธอตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วละ ก็ไอเฟรมเพื่อนผมน่ะสิ มันนัดพวกผมไปดูหนัง  แต่มันดันลืมไปว่า ไอฟิล์มกับพ่อและแม่ของมันไปดุงานตั้งแต่เช้า ก็เลยเหลือน้องอีกคนไว้ ไอเฟรมก็เลยต้องเอาน้องมาด้วย ตอนที่ผมกับไอเซ็นเจอกับเฟรนชิพครั้งแรก เธอก้ไม่ได้กลัวอะไรพวกผมหรอก เธอน่ารักดี แต่บางทีก็รู้สึกว่าจะเย็นชาจนปรับอารมณ์ตามไม่ถูกเลย

"เป็นอะไรรึป่าว หืม??"ผมถามเธอ เธอหันมามองก่อนจะตอบว่า

"ป่าวหรอก แค่คิดอะไรเพลินๆอะ"เธอตอบ แต่ผมรนู้สึกว่าเธอจะโงนเงนแปลกๆ 

"ง่วงหรอ??" ผมถามต่อ จากที่ดูอาการแล้วอะนะ

"ไมอะ จะให้นอนตักรึไง??" แหม่ ดูทำหน้าทำตาเข้า พูดแล้วก็ทำหน้ากวนบาทาใส่ เฮ้อ 

"อืม" ผมพูดจบ ก็จับหัวยัยตัวดี ให้ลงมานอนที่ตักผม จะว่าไป ตรงนี้ก็วิวดีเหมือนกันนะเนี่ย

โรแมนติก มาก  ดาวเต้มไปหมดเลย นึกว่าแถวนี้จะไม่เห็นดาวซ้ะอีก

อ้าว หลับซ้ะและ ลมหายใจอย่างสม่ำเสมอของร่างบางทำเอาร่างสูงอดยิ้มไม่ได้เลยทีเดียว

"อ้าว คนสวยหลับซ้ะแล้ว กะจะชวนไปแด๊นซ์ซักหน่อย"ไอเซ็นเดินมาพร้อมแก้วคอกเทลสองแก้ว วันนี้มันเบาๆแฮะ ปกติ จะดื่มเหล้ายังกับสาดน้ำ หึ เพาะร่างบางคนนี้อยู่งั้นหรอ ไม่ไหวเลยจริงๆ

"แล้วตกลง พวกแกให้คนสวยอยู่ทำไมว้ะ??"ไอเซ็นถามต่อแล้วนั่งลงข้างๆ

"ไม่ได้อยากให้อยู่หรอก ที่อยากให้อยู่น่ะ หัวหน้าแก๊ง แบล็คซาตานต้องหากละ" ผมบอก

"หืม ไอ้หน้าอ่อนที่ชื่อมาร์ตินอะไรนั่นน่ะหรอ??"ไอเซ็นถาม พร้อมหันไปมองมาร์ติน ที่เหมือนจะเริ่มเมานิดๆ ไอพวกนี้ก็จริงๆเลย มอมเหล้ามันละสิท่า -_-

"งั้นไปถามความจริงกันเลยดีกว่า คนสวยหลับไปแล้ว คงจะยอมบอก"ไอเซ็นว่า ผมเลยช้อนตัวร่างบางขึ้น แล้วเดินไปทางกลุ่มปาร์ตี้กันแทน

"อ้าว ยัยเฟรนหลับแล้วหรอ??"พอพวกผมเดินมาถึง พี่ฟิล์มที่เห้นก่อนเลยทัก

"อืม พาเข้าเรื่องเถอะไอฟิล์ม"ผมบอกน้องไอเฟรม ไอนี่ก็อีกคน นิ่งๆเงียบๆ รั่วบางที จนตามไม่ถูกเหมือนกัน ไอฟิลืมเดินไปหาไอเฟรมก็จะพยักหน้าแล้วพาเข้าเรื่องทันที

"มองหน้าผมกันทำไมหรอครับ ?? " ยังจะถาม 

"ป่าวหรอก แค่อยากรู้ว่าหัวหน้าแบล็คซาตานมายุ่งอะไรกับน้องสาวของฉัน ?? " เฟรมถาม  อันที่จริงได่ข่าวว่าสองคนนี้เพื่อนกันตั้งแต่ประถม แต่พออยู่ มัธยมแยกกัน มาเจอกันอีกทีตอน ม.ปลาย

"หืม รู้กันเร็วจริง ดูเหมือนเฟรนจะยังไม่รู้เลยนะ " แหม่ ไม่ต้องพาดพิง 

"แล้ว นายมีจุดประสงค์อะไร ?? " ผมถามบ้าง แล้ววางร่างบางตรงหน้าลงบนแคร่ไม้ด้านหลัง

"ป่าว ก็แค่....ถ้าได้เฟรนมาเป็นแฟนละก็ ฉันก็ถือว่ามีแต่ได้กับได้ ทั้งทักษะชวนชื่นชม ทั้งหัวใจที่น่าสน แบบนี้คงไม่พลาด " มันน่าต่อยซักหมัด ไอฟิล์มเตรียมเข้าไปชก แต่ไอซีม่อนล็อคตัวไว้ซ้ะก่อน

"ขอแนะนำให้แกเลิกยุ่งกับน้องของฉันซ้ะ !!! " เฟรมพูดเสียงดัง

"อื้อ เสียงดัง " เฮือก!!  พวกผมใจหายวูบ  เมื่อเสียงหวานๆ ปนหงุดหงิดดังขึ้น  พวกผมรีบหันไปมองร่างบางด้านหลังทันที  ตอนนี้ลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิเรียบร้อย

"อ้าว ตื่นแล้วหรอเฟรน ?? " แกรมมี่ถาม ไม่ต้องห่วงไอนี่มันเข้าหน้าเก่ง ปรับได้ทุกสถานะการณ์

"อื้อ ทำอะไรกันอยู่อะ แล้วกี่ทุ่มแล้วเนี่ย ??" ถามทั้งที่ยังงัวเงียอยู่

"ก็ตามประสาผู้ชายแหละ ตอนนี้ก็ 5 ทุ่มกว่าๆแล้ว แยกย้ายกันกลับบ้านเถอะ " เมฆว่า

"เออ ดีนะวันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน ไปเที่ยวบ้านพวกตรูมั้ย ไอปอ ?? " แหม่ เรียกชื่อซ้ะ เสียหมด

"เออ ไปดิ " ผมตอบแทนไอ 3 ตัวด้านหลัง

"คิดอกุศลอยู่รึป่าวนั่น น้องคนเดียวในบ้านเลยนะ ผู้หญิงอะ ?? " เออ ก็จริง

"ชนะสายดำมา คงไม่ต้องกลัวหรอก " อ่า ลืมไป น้องเฟรน ชนะคาราเต้ สายดำ ที่พึ่งไปเรียนมาเมื่อ 2 วันก่อน ไม่อยากเชื่อ เรียนแค่ 1 วันครึ่ง ชนะคาราเต้สายดำซะแล้ว

พวกผมพยักหน้า พร้อมเหงื่อตกน้อยๆ  แล้วพวกเราก็แยกย้ายกลับทันที

เรื่องทำความสะอาด มีหน่วยเก็บกวาดคอยบริการอยู่แล้ว