ความรักและเสียงเพลง

 กริ้งงงง เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำให้เด็กสาวที่หลับ

อยู่บนเตียงนอนอันหนานุ่มและแสนสบายต้องตื่นขึ้น

แสงแดดจากหน้าต่างยามเช้า ทำให้ผมสีดำสนิทของเธอ

ดูเป็นประกาย ตาสีน้ำทะเลและผิวที่ขาวราวหิมะ

ทำให้เธอดูงดงามราวกับภาพวาด เธอลุกขึ้นไปอาบน้ำ

แต่งตัวเพื่อที่จะไปโรงเรียน

ณ โรงเรียนเซนโรรี่

"นั้นควีนนี่นา" "สวยสมตำแหน่งควีนจริงๆ"

"สวยมากอะ" "น่ารักเว่อร์" "อิจฉาอ่ะ" 

นั้นคือเสียงของเหล่าหญิงชายที่พูดกันต่างๆนาๆ

คงสงสัยใช่มั้ยล่ะว่าพวกเขาพูดถึงใครกัน

งั้นฉันจะบอกให้ คำตอบคือ.....ฉันเอง เป็นไงล่ะ อึ้งมั้ย

มันก็ต้องแน่อยู่แล้วล่ะ ก็ฉันทั้งสวย รวย เก่ง หรือจะเรียก

ได้ว่าเฟอร์เฟ็กไงล่ะ ฉันไม่ได้โม้นะ ก็ตระกูลฉันน่ะ

รวยมากกก ส่วนความฉลาดน่ะเหรอ IQ เกิน100 จร้า

อุ้ย! ลืมไปโม้มากไปหน่อย ฉันชื่อโฟร์ อยู่ ม.5 

ห้องS (ห้องพิเศษน่ะ) น้อยคนนักที่จะได้อยู่ห้องนี้

คนที่จะได้อยู่ห้องนี้ต้องฉลาดมาก ขอเน้นว่ามากกก

คงอยากรู้ใช่มั้ยล่ะว่าทำไมทุกคนถึงเรียกฉันว่าควีน

ก็โรงเรียนนี้น่ะ ทุกปีจะมีการเลือกหญิงชาย

ที่หล่อสวยที่สุดในโรงเรียนมาเป็นคิงและควีน

ขอบอกเลยนะว่าจะมีสิทธิพิเศษให้ด้วย

"โฟร์ อรุณสวัสดิ์จ้ะ ^○^ "

ผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาทักเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

เธอมีผมสีคาราเมลยาวประมาณบ่า ผิวขาว ตาสีมรกต

" ไง อรุณสวัสดิ์จ้ะไม "

ฉันยิ้มตอบไม ไมเป็นเพื่อนสมัยฉันอยู่ ม.1 น่ะ 

แต่อยู่ๆก็ได้เป็นกันแบบงงๆน่ะ ไม่รู้ไปเป็นเพื่อนกัน

อีท่าไหนก็ไม่รู้ ทั้งทีตอนแรกไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ

"นี่โฟร์ ไปหาฟานที่ห้องซ้อมดนตรีกันเถอะ"

"อืม ไปสิ ^-^ "

'ไปหาคนที่ฉันชอบที่สุดไงล่ะ'