พิมพ์นารา

     “เฮ้ย พวกแกเดี๋ยวรอตรงนี้แป๊บนึงนะ เดี๋ยวฉันไปเอากุญแจห้องที่จองไว้ก่อน”นิตบอกพร้อมกับเดินไปที่เคาน์เตอร์

     ระหว่างรอฉันก็ยืนมองไปรอบๆโรงแรมเพื่อสำรวจ แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับเด็กชายคนหนึ่งซึ่งยืนอยู่คนเดียว เมื่อยืนมองนานแล้วเด็กชายก็ยังยืนอยู่คนเดียว

      “แก เดี๋ยวฉันมานะ”ฉันจึงหันไปพูดกับเพื่อนและเดินเข้าไปหา

     “สวัสดีครับ ทำไมถึงมายืนอยู่คนเดียวแบบนี้ละ พ่อกับแม่ไปไหน?”ฉันถามพลางย่อตัวลงเพื่อให้คุยกับเด็กชายได้ถนัด

      “ผมก็ไม่รู้ครับ ผมหาคุณแม่ไม่เจอเลยยืนรออยู่ที่เดิม”

     “แล้วพ่อหนูละ?”

      “ผมอยู่กับคุณแม่แค่สองคนครับ”

     “งั้นไปที่ประชาสัมพันธ์กัน เดี๋ยวพี่ให้เขาช่วยประกาศตามหาคุณแม่ให้”ฉันพูดพร้อมกับจูงมือเด็กชายไปที่ประชาสัมพันธ์ และยืนรอเป็นเพื่อน

     จนกระทั่งได้ยินเสียงเด็กชายร้องขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้าไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง

     “คุณแม่ครับ”เด็กชายกอดเธอไว้แน่น หลังจากทั้งสองแม่ลูกพูดคุยกันเสร็จ เธอก็หันมาพูดขอบคุณฉันเป็นการใหญ่

     “ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยเหลือนายพัส ไม่งั้นคงแย่แน่ ถ้าเจอคนไม่ดี”เธอพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉัน

     “อะ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ยินดีช่วย” ฉันตอบเสียงสั่นเล็กน้อย

      โอยย ตาเธอเซ็กซี่มาก มองแล้วหลง

      “งั้นเดี๋ยวพี่เลี้ยงข้าวเราเป็นการตอบแทนนะ ดูจากหน้าแล้วน่าจะเด็กกว่าพี่ แล้วชื่ออะไรคะ?”      โอยย พูดเพราะอีกยิ่งฟังก็ยิ่งชอบ

     “หนูชื่อนาราค่ะ ส่วนเรื่องเลี้ยงข้าวไม่เป็นไรค่ะ หนูแค่อยากช่วยแถมหนูก็มากับเพื่อนๆด้วย”ฉันตอบพร้อมกับชี้ไปทางกลุ่มเพื่อนที่ยืนรอฉันอยู่

     “งั้นพี่ขอเบอร์เราไว้ได้ไหม เผื่อวันหน้าพี่จะมีโอกาสตอบแทนเรา”

     “เอางั้นก็ได้ค่ะ” หลังจากให้เบอร์เสร็จแล้วฉันก็ขอตัวลา

      “ลาก่อนนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ”เมื่อพูดจบฉันก็วิ่งไปหากลุ่มเพื่อน

      “แหมมม วันนี้เป็นคนดีจริงๆนะเพื่อนเรา ตาหวานเชียวนะแก แถมมีแลกบงแลกเบอร์ไม่นึกว่าจะแกชอบผู้หญิง”

      “ทำไม ฉันก็เป็นคนดีทุกวันอยู่แล้ว มาชงมาชอบอะไรฉันก็ชอบผู้ชายปกติ อีกอย่างเขาก็มีลูกแล้ว แต่เขาสวยมันก็เคลิ้มเป็นธรรมดา”ฉันพูดพลางยักไหล่

     “ไปๆ เอาของขึ้นไปเก็บเดี๋ยวไปเที่ยวต่อไม่ทัน”นิตเอ่ยแทรก เมื่อมีทีท่าว่าฉันกับนันท์จะทะเลาะกันไม่เลิก

     ฉันชื่อนารา อายุสิบเจ็ดปี วันนี้ก็เป็นวันแรกของการมาเที่ยวเขาใหญ่ช่วงปิดเทอม กลุ่มเรามีทั้งหมดแปดคน หญิงหก ชายสอง เราก็แบ่งกันพักห้องละสองคน ที่จริงฉันก็เฉยๆกับผู้หญิงสวยๆนะ ฉันกรี๊ดแต่ผู้ชายหล่อๆมากกว่า แต่วันนี้รู้สึกแปลกๆ พอเจอเธอแล้วรู้สึกใจสั่น พอมองตาแล้วยิ่งรู้สึกหลง

      “เฮ้ย นารา เป็นไร เรียกตั้งนานแล้วไม่ตอบ เหม่ออะไรอยู่”

     "รึว่าเหม่อถึงพี่เขาอยู่”พอนันท์พูดจบ ฉันก็ได้ยินเสียงแซวจากเพื่อนๆ

     ‘อะไรของพวกแก ฉันแค่นั่งนึกอะไรเพลินๆ”

     “แหม อย่ามา คิดถึงก็บอก แล้วทำไมไม่ตอบตกลงพี่เขาไปละ จะได้ทำความรู้จักกันไว้”

     “ไอบ้า ไม่ได้คิดถึงโว้ยยย”ฉันเริ่มรู้สึกร้อนๆที่ใบหน้า

      “โอเคๆ ไม่คิดถึงก็ไม่คิดถึง แต่หน้าแกแดงหมดละนารา ฮ่าฮ่า”

      เพี๊ยะ

     “โอ๊ย ทำไมแกต้องใช้ความรุนแรงกับฉันด้วยเนี่ย”

     “สมน้ำหน้า ฮ่าฮ่า”

     “พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ไปที่อื่นต่อ” หลังจากที่ไปเที่ยวมาทั้งวันฉันจึงหมดแรง คืนนั้นฉันเลยนอนหลับสนิททำให้ฉันตื่นเช้ามาก เลยออกไปเดินเล่น เมื่อเดินลงมาชั้นล่างของโรงแรม ก็ได้ยินเสียงรียก

      “นารา”เมื่อฉันหันไปก็เจอเธอคนเมื่อวานเดินมากับเด็กชาย

      “เอ่อ สวัสดีค่ะ”ฉันทักทายพร้อมกับยกมือไหว้

     “สวัสดีจ้ะ นี่กำลังจะไปไหนเหรอแล้วกินข้าวรึยัง?”

     “ว่าจะไปเดินเล่นน่ะค่ะ ส่วนข้าวเช้ายังไม่ได้กิน”

     “งั้นไปกินกับพี่ก่อนมั้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง ตอบแทนที่เมื่อวานช่วยลูกพี่ไว้”

     “เอ่ออ”ฉันลังเลเล็กน้อย

     “ไปด้วยกันนะครับพี่ นะๆ”เด็กน้อยพูดพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอน ทำเอาฉันไม่กล้าปฏิเสธ      “ก็ได้ค่ะ”

     “งั้นไปกัน”จู่ๆเธอก็ยื่นมือมาดึงแขนฉันให้เดินไปพร้อมกับเธอด้วย ฉันเริ่มรู้สึกถึงความร้อนที่ใบหน้าและมันกำลังลามไปทั่วร่างกาย

     “เป็นอะไรรึเปล่าคะ ตัวแดงเชียว”

     “เอ่อ เปล่าค่ะ พอดีมันร้อน”เหอๆเป็นการแก้ตัวที่เบสิคมาก

     “อ่อ เป็นคนขี้ร้อนเหรอคะ นี่พี่หนาวจนขนลุกเลย ดูสิ”เธอพูดพร้อมกับยื่นแขนมาให้ดู

     ระหว่างรออาหารเธอก็ชวนฉันคุย

     “แล้วนารา อายุเท่าไรเหรอคะ?”

     “สิบเจ็ดค่ะ พี่ล่ะคะ?”

     “ยี่สิบเก้าจ้ะ อ่อแล้วพี่ลืมบอกชื่อตัวเองไป พี่ชื่อพิชญ์นะ”

     “อ่อค่ะ พี่พิชญ์ แล้วนี่มาเที่ยวกันสองคนเหรอะ?”

     “ใช่จ้ะ พานายพัสมาเปิดหูเปิดตา”

     “แล้วมาพักกี่วันแล้วอ่ะคะ?”

     “เมื่อวานมาถึงวันแรกเลยจ้ะ มาถึงก็มีปัญหาเลย เมื่อวานเลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย”

     “เอ่อ”

     “…”

     “อยากไปเที่ยวกับกลุ่มพวกเรามั้ย พอดีมีเพื่อนในกลุ่มคนนึงมาบ่อย เลยมีการวางแผนการเดินทางไว้หมดแล้ว พี่อยากมาร่วมด้วยมั้ยคะ?”พอพูดจบ ฉันก็เห็นว่าเธอลังเลเล็กน้อย

     “งั้นถามความสมัครใจจากพัสก็ได้คะ ที่จริงถ้าพี่ไปด้วยกันก็จะมีคนดูแลพัสเพิ่มนะคะ แถมมีเพื่อนเล่นด้วย”ฉันงัดทักษะการพูดเชิญชวนออกมาเต็มที่ให้เธอตอบตกลง

     “ว่าไงนายพัส?”

     “ก็ดีนะครับคุณแม่ ผมจะได้มีเพื่อนเยอะๆ”

     “งั้นก็ตกลงจ้ะ”ฉันได้แต่เก็บความดีใจไว้ข้างในไม่แสดงออกมาก