Your mine คุณเป็นของฉัน
เขียนโดย 
Raluppop•
วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.32 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2559 22.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) chapter 1 : พบกับโดยบังเอิญ..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอ๊ยยยย!! เจ็บจังเลย อะไรตกใส่หัวเนี่ย !! (TToTT) อย่าให้รู้นะว่าใครทำ"ณพีล" คนนี้จะไปตามถึงบ้านเลย! ทั้งๆที่ไม่ชอบสุงสิงกับใครแท้ๆ แต่เพราะเจอกับ "เทลล์" หนุ่มหล่อมาดเข้มคนนี้ตามจิกกัดไปซะทุกเรื่อง จะให้ฉันทำยังไงล่ะะ...ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในชีวิตฉันจะมาเจอกับคนแปลกประหลาดแบบนี้ แถมยังทำตัวหยิ่งยโสโอหัง เดี๋ยวจับมาสั่งสอนซะนี่ !! คอยดูนะ !!
Chapter 1 : พบกันโดยบังเอิญ..
ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานที่แบบนี้เลยแท้ๆ...... Bar clubZ เป็นสถานที่ที่ให้คนเศร้า เหงา ไม่มีความหวัง อกหัก มารวมตัวกันเพื่อแดนซ์กระจายคลายความเศร้าเหงาระทม 10 เปอร์เซ็นต์ของคนที่มา เป็นคนเหงา ส่วนอีก 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นคนที่อกหัก และไม่มีความหวัง และฉันเป็นหนึ่งในคนที่ไม่มีความหวัง (TToTT)
" เอาล่ะทุกคน ! วันนี้ใครอกหักขอเสียงหน่อยเร็ววว "
ป้าแว่นคือดีเจที่ร้าน Bar clubZ ความจริง...นางไม่ได้ชื่อป้าแว่นหรอกค่ะ นางชื่อ มิเชล ซึ่งเป็นคนรู้จักกับฉันที่ค่อยข้างจะสนิทกัน ฉันพยายามเล่าเรื่องให้มิเชลฟังทุกเรื่อง บางเรื่องฉันก็คิดว่าไม่ควรเล่า
" โอเคพีล งานฉันเสร็จละ เราออกไปกินไอติมกัน แล้วระหว่างที่เรากิน แกมีอะไรจะเล่าก็เล่ามา "
" ค่ะๆ " เราเดินทางไปกินไอติมอยู่ตรงร้านที่ไม่ห่างจากบาร์มากนัก (หน้าปากซอย)
" ว่าไง จะเล่าอะไร? "
" คือ... เรื่องมันเกิดเมื่อ 1 เดือนก่อนอ่ะ.. "
1 เดือนที่แล้ว
" ไปนะคะ แม่ "
" เดี๋ยวพีลลูก วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ? จะออกไปไหนละ "
" อ๋อ ออกไปทำงานกับโลนน์ค่ะ "
โลนน์คือเพื่อนที่ฉันรักและสนิทที่สุด ฉันเล่าให้โลนน์ฟังทุกเรื่อง และโลนน์ก็เล่าให้ฉันฟังทุกเรื่องเช่นกัน เราสนิทกันมาตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้เราอยู่ ม.5 เราไปมาหาสู่กันบ่อย มากกกก ย้ำว่า มากๆ นอนค้างก็มีนะะ...
" โอเคจ้ะ แต่ก่อนไป แม่อยากให้ลูกเอาของไปให้คนข้างบ้านก่อน "
" คะ? ข้างบ้าน? "
" เอ้า ก็คนข้างบ้านที่พึ่งย้ายมาอยู่ไงจ้ะ "
" ก้ได้ค่ะ แต่ว่ารีบหน่อยนะคะ เดี๋ยวโลนน์รอ "
ก็อก ก็อก
เงียบ.... (="=) ออกมาสักทีสิฟะคนกำลังรีบ !!
ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก
" มาแล้ว จะเคาะอะไรนักหนา "
ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนจากด้านหลัง แล้วพบว่าเสียงอันหล่อเหลานั้นมาจากใบหน้าที่หล่าเหลาเช่นเดียวกัน ผู้ชายผมสีดำคลับ ตาสีเทาควันบุหรี่ และกลิ่นอายของผู้ชาย ฉันดึงสติตัวเองกับมาก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้
" เอ่อ แม่ให้เอาของมาให้ "
" อืม "
"...."
"...."
"...."
" จะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย ? ไม่มีธุระแล้วก็ไปสิ "
(ห้ะ !! ไอ้คิ้วปลิงนี่ !!) (พูดในใจ)
" ค่ะ "
ฉันกัดฟันพูดไปอย่างฝืนทน และความรู้ที่ได้วันนี้คือ การตอบแทนจากการให้ มันไม่ได้ดีเสมอไป !
ฉันเดินกระทืบเท้าไปตามทางเดินฟุตบาศก์ จนกระทั่งไปพบโลนน์
" ไปทำอะไรมาย่ะ? เดินกระทืบเท้ามาเชียว "
" เปล่า ! "
" ฉันรู้นะ "
" เออ "
" แหม เห็นเป็นคนหยิ่ง ความจริงแล้วโกรธใหญ่เลยน้าาาา 555555555555 "
" หยุดล้อเหอะ ไม่ชอบเลยคนแบบนี้ "
" เหรอ..แล้วเค้าหน้าตาเป็นไง? "
" ห่วยแตก... " ฉันพูดแล้วกรอกตา
" เค้าหล่อ " นังเพื่อนรู้ทัน
" ทำงานไปเลยยยย !! "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
