นางพญาไร้ใจ

ในรัชสมัยของฮ่องเต้หลี่จง ในยุคก่อนประวัติศาสตร์ก่อนสมัยคริตส์กาลซึ่งเป็นฮ่องเต้ผู้ไร้ซึ่งคุณธรรม สนใจแต่เรื่องสุรานารี ไม่สนใจราชกิจและความเป็นอยู่ของราษฎรเป็นเหตุให้ประชาชนทุกข์ยากลำบาก และมีขุนนางกังฉินและประจบสอพลอมีอำนาจ  ฮ่องเต้องค์นี้มีองค์หญิงเป็นพระธิดาอยู่สองพระองค์ไร้ทายาทที่เป็นพระโอรสสืบอำนาจต่อ  ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานองค์หญิงคนโตเพราะเป็นเด็กสาวที่สมวัย พระชันษาแปดปีใบหน้ามีรอยยิ้มเจริญหูเจริญตา และไม่เคยขัดพระทัยฮ่องเต้   ซึ่งแตกต่างจากองค์หญิงลำดับที่สององค์น้องที่แม้จะมีสิริโฉมงดงาม และชันษาเพียงหกปี  แต่กลับมีบุคลิกเย็นชา และถูกมองว่าถือดีเพราะมีสติปัญญาเฉลียวฉลาดสามารถอ่านหนังสือและตำรายากๆ ตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียนจนอาจารย์ที่สอนพากันตกตะลึง  ราวกับว่านางมีความอัจฉริยะมาตั้งแต่เกิดและหลายครั้งยังชอบ กราบทูลเกี่ยวกับเหตุการณ์บ้านเมืองที่พระเจ้าหลี่จงรู้สึกเบื่อหน่ายและเกียจคร้านที่จะสนใจ โดยพระองค์มองว่าเป็นสตรีก็สมควรจะสนใจแต่เพียงโครงกลอน ดนตรี และการร่ายรำเพื่อปรนนิบัติสามี มิสมควรยุ่งเรื่องบ้านเมืองและราชสำนัก ดังนั้นจึงให้ความโปรดปรานพระธิดาองค์โตมากกว่า

องค์หญิงหลี่เหวินกำลังกวัดแกร่งเพลงดาบด้วยความแข็งกร้าวดุดัน แววตาเฉยชาเรียบนิ่ง      ข้างกายมีสาวใช้ที่เป็นเด็กหญิงวัยเดียวกันผู้อ่อนหวานและไร้เดียงสาคอยรับใช้ข้างกาย  และที่นั่นยังมีเด็กชายผู้หนึ่งแอบลอบมององค์หญิงองค์น้อยอยู่ด้วยความชื่นชมและหลงใหล     องค์หญิงหลี่เหวินหรือก็คืออดีตนักฆ่าสาวนามว่ามี่เหยี่ยนนั่นเอง  ด้วยความที่ก่อนมาเกิดนางไม่ได้ดื่มน้ำชายายเมิ่งลบความทรงจำ จึงทำให้ยังคงมีความจดจำตัวตนของนางในอดีตชาติได้ส่งผลให้นางมีความฉลาด   และมีความคิดอ่านเรียนรู้สิ่งๆต่างๆได้โตเกินวัย ซึ่งถึงแม้นางจะรู้ดีว่าสร้างความผิดแปลกและสงสัยให้กับผู้อื่นแต่นางผู้ไม่เคยสนใจต่อความรู้สึกของใคร และจะทำแต่ในสิ่งที่นางอยากทำนางไม่เคยเอาใจไปยึดติดอยู่กับความคิดหรือจิตใจของใคร สำหรับอดีตนักฆ่าผู้โดดเดี่ยวที่ได้รับการฝึกฝนมาใช้มีจิตใจเย็นชาเลือดเย็น ฆ่าคนตามคำสั่งนายใหญ่ไร้ความรักและความสงสารให้กับผู้ใด ไม่มีพ่อแม่ญาติพี่น้อง    และยังถูกทรยศหักหลังโดยเพื่อนสนิท  ในชาตินี้แม้ว่านางจะเกิดมาในชาติใหม่มีสถานะที่เป็นองค์หญิงสูงศักดิ์  แต่ก็ยังไม่ได้ทำให้ความรู้สึกนึกคิดของนางที่เคยมีในอดีตชาตินั้นเปลี่ยนแปลงไป   ในตอนนี้นางมีชีวิตและชาติกำเนิดใหม่นางไม่จำเป็นต้องเข่นฆ่าใครตามคำสั่งอีกแล้ว  และนางก็มีสิทธิ์ที่จะกำหนดโชคชะตาและทำในสิ่งที่นางคิดได้อย่างอิสระ  เพื่อเป้าหมายที่นางต้องการแต่ที่นางรู้สึกเห็นใจอยู่ไม่น้อยก็คือเด็กสาวรับใช้ข้างกายนามว่าไป๋เฟิง ที่เดิมทีนางสมควรจะได้มาเกิดในสถานะที่นางเป็นอยู่นี้  แต่โชคชะตาพลิกผันทำให้นางต้องกลายมาเป็นสาวใช้ข้างกายนาง  แม้มี่เหยียนจะไร้หัวใจแต่ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรในตัวเด็กสาวนางนี้  และแม้ว่านางจะเห็นใจอีกฝ่ายอยู่บ้างแต่นางก็ไม่ได้รู้สึกผิดหรือเสียใจกับความผิดพลาดที่ส่งผลต่อชาติกำเนิดของพวกนาง  

ที่นางพอจะทำให้เด็กสาวนางนี้ได้อยู่บ้างก็คือพยายามส่งเสริมสนับสนุน ให้สาวใช้นางนี้มีชีวิตที่ดีขึ้น  ส่วนนางที่ได้ชาติกำเนิดนี้มาไม่ว่าจะด้วยอะไรที่ทำให้เป็นไป นางก็ถือว่ามันเป็นสิทธิ์ของนางที่จะใช้ชาติกำเนิดที่มีให้มีประโยชน์ต่อสิ่งที่นางต้องการจะทำ  ในเมื่อชาตินี้นางมีอิสระไม่ต้องอยู่ภายใต้คำสั่งใครอีกแล้ว  ชีวิตนางจะขอพาตัวเองสู่ความสูงส่งด้วยสติปัญญาความสามารถของนางเอง   นางไม่ได้คิดว่านางแย่งชิงใครมาเกิด นรกลิขิตหรือจะสู้โชคชะตาลิขิต  ในเมื่อนางไม่ได้เอาชวิตและจิตใจไปผูกไว้กับผู้ใดนางจึงไม่กลัวที่จะทำในสิ่งต่างๆอย่างที่หวังและตามพึงพอใจของนาง เพราะไม่ว่าต่อจากนี้ชะตานางจะดีหรือร้ายเพียงใด  มันก็คือการตัดสินใจของตัวนางเองนางจะใช้สิทธิ์ที่นางได้รับให้เป็นประโยชน์ รวมถึงผู้คนที่แวดล้อมรายรอบที่นางพร้อมจะใช้ประโยชน์เพื่อให้เป็นไปตามที่นางหวังไว้  โดยยินดีที่จะรับเอาก้อนอิฐและความเป็นศัตรูที่พุ่งตรงมายังนาง