Aika บทเพลงแห่งรัก

          ในเช้าวันเสาร์ แสงแดดส่องกระทบลงบนแก้วน้ำที่ว่างอยู่บนโต๊ะ เป็นประกายแสงสะทอนเข้ามาที่เปลือกตา ดวงตาทั้งสองข้างค่อยๆลืมขึ้น สิ่งที่มองเห็นหลังจากที่ตื่นสิ่งแรกคือ แสงกระทบจากแก้วน้ำ ในตาสีน้ำเงินค่อยๆหลับตาลงแล้วเด็กหนุ่มค่อยๆพลิกตัวมาด้านข้างมองขึ้นมายังเพดาลสีขาวที่คุ้นเคยพลันนึกสิ่งที่จะทำในวันนี้ขึ้นมาในหัว
เด็กหนุ่มนึกสิ่งที่จะทำได้จึงลุกออกจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบมากินอาหารเช้า

  "..หลังจากที่กินเสร็จก็เก็บข้าวของขึ้นรถให้เสร็จก่อนเที่ยงหละ เข้าใจมั้ย.."
ชายแก่อยุประมาณ 60 ปีพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

  "...ขอรับท่านปู่..." เด็กหนุ่นพูดตอบด้วยท่าทีสงบนิ่งบรรยากาศที่โต๊ะกินข้าวค่อยๆเงียบลง เด็กหนุ่มรีบกินข้าวแล้วลุกจากวงข้าวและเดินตรงไปที่ห้องของตนเอง เด็กหนุ่มค่อยๆเก็บของอย่างเป็นระเบียบ

                            จนเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง

  " ของเตรียมหมดแล้วทุกอย่าง บัตรประจำตัว หนังสือที่โรงเรียนแจก เสื้อ กางเกง เงิน .....หนังสือของโรงเรียนหรอ อืมม "
เด็กหนุ่มหยิบ หนังสือเล่มบางออกมาแล้วนั่งอ่านในใจ

  " ฮิจิริคาวะ มาซาโตะ สถาบันซาโอโตะเมะ ม ปลาย ปี 1 ห้อง A คราส " มาซาโตะ (ขอเรียกชื่อนะจ๊ะ) นั่งมองหนังสืออยู่นานแล้วคลี่ยิ้มบางๆอยู่คนเดียวพลางคิดในใจ

  " อยากเจอเร็วๆจัง " ทันใดนั้นดวงตาสีน้ำเงินค่อยๆเปล่งประกายด้วยความสุข ดวงตาสีน้ำเงินเหลือบไปเห็นนาฬิกา ก็ตกใจเพราะเวลาเหลือเพียง 15 นาที เด็กหนุ่มรีบยกกระเป๋าไปที่รถสีดำ คันหรูที่จอดรออยู่

  "ออกรถได้" มาซาโตะพูดกับคนขับรถแล้วหันกลับไปมองบ้านทรงญี่ปุ่น สวยงามอย่างดีใจ ราวกับนกน้อยที่หลุดพ้นจากกรง ได้เป็นอิสระ
ในขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่ในหัวของมาซาโตะก็คิดย้อนถึวเรื่องอดีตขึ้นมาในหัว

  "มาซาโตะเดินไปตามถนนสีหน้าเศร้าสร้อยและดวงตาหม่นหมองเพราะถูกครอบครัวกัดกันออกจากดนตรีที่ตนรัก ทันใดนั้นเสียงเพลง ก็ดังขึ้นมา มาซาโตะค่อยๆหันหน้าไปดู ก็ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนร้องเพลงอยู่กับเด็ก มาซาโตะเห็นดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุขก็พลันนึกถึงตนเองและได้เข้าใจว่าคนเราควรเลือกในสิ่งที่ตนเองรัก มาซาโตะรีบตรงกับบ้านไปขออนุญาติพ่อและแม่ไปเาียนด้านดนตรี และมีเด็กสาวเป็นกำลังใจ"  หลังจากนั้นมาซาโตะ ก็ได้ไปสืบประวัติของเด็กสาวมาพบว่าจะไปเรียนที่สถาบันซาโอโตเมะเหมือนกัน ก็ยิ่งทำให้มาซาโตะดีใจ จนใจเต้นเร็วขึ้นและหน้าเริ่มออกเป็นสีแดง

                   - - - - - to be continued - - - - -