มหัศจรรย์เกมออนไลน์ทะลุมิติ

เนื่องจากจิตวิญญาณของนิจรินทร์ได้มารวมเข้ากับร่างในเกม    ที่ข้อมือของเธอจึงมีอุปกรณ์ติดตั้งคล้ายกับกำไลข้อมือ                 ที่มีไว้สำหรับผู้เล่นเกมออนไลน์จะต้องมีไว้เพื่อแจ้งค่าทักษะ       ความสามารถ    และค่าพลังในการปฏิบัติในแต่ละภาระกิจ      ซึ่งถึงแม้ว่าตัวของนิจรินทร์ในขณะนี้      จะไม่ได้อยู่ในโลกของเกมออนไลน์แล้ว                 แต่อุปกรณ์ที่ว่านี้ก็ยังคงติดตัวร่างจำลองของเธอในเกม  และยังคงทำงานได้ตามปกติ      เธอกดอุปกรณ์ในมือ ค่าทักษะและพลังต่างๆยังคงมีตัวเลขเป็นศูนย์        นิจรินทร์เดินเข้าไปพร้อมกับเหล่านางสนมคนอื่นๆ       ที่ต่างพากันมองมายังเธออยู่เป็นระยะด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด        แต่ตัวเธอกลับไม่รู้ตัว             และยิ้มให้กับนางสนมทุกคนอย่างเป็นมิตรด้วยคิดว่า เป็นผู้เล่นเหมือนกันกับเธอ              เพราะเธอเข้ามาเล่นเกมนี้ก็ด้วยความรู้สึกนึกอยากร่วมสนุกด้วย   และก็อยากจะศึกษาการใช้ชีวิตของคนจีนที่เป็นนางสนมในวัง                 แต่ก็รู้ตัวดีว่าเธอไม่เคยมีความรู้และเข้าใจเกี่ยวกับขนบธรรมเนียม           ประเพณีและวัฒนธรรมของจีนเท่าไหร่นัก          จะเคยเห็นก็ในหนังจีนอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้รู้ลึกซึ้งอะไรมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้คาดหวังเรื่องความเป็นผู้ชนะในเกมมาตั้งแต่แรก          และเธอก็จำเป็นต้องผูกมิตรกับผู้เล่นคนอื่นๆเอาไว้  เพื่อให้สอนหรือแนะนำความรู้ให้เธอ           ซึ่งนิจรินทร์คงไม่มีวันได้รู้เลยว่า  เนื่องจากเธอเป็นคนไทยแท้ที่ไม่มีเชื้อจีน   และยังเป็นสาวยุคปัจจุบัน  รูปร่างหน้าตาของเธอ    จึงผิดแปลกจากนางสนมในวังคนอื่น        จนทำให้ผู้คนมองด้วยความแปลกและริษยากับรูปร่างที่ดูอรชรอ้อนแอ้นเพรียวบาง       ดวงตาคมโตสองชั้น        นัยตาสุกใสแวววาว       ใบหน้าหวานซ่อนเปรี้ยวและสีผมที่ย้อมเป็นสีน้ำตาล     ทำให้เธอเป็นจุดสนใจอย่างไม่รู้ตัว

นางข้าหลวงทำการขานชื่อของเหล่านางสนมทีละคนจนกระทั่งครบ        แต่กลับไม่มีรายชื่อของเธอที่ใช้ชื่อในเกมว่า   นางสนม ลี่หลานเลย      ซึ่งความจริงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะนางสนมคนอื่นคือ             นางสนมในวังหลวงในสมัยถังของจริงที่มาเข้ารับคัดเลือกเป็นสนม               และพวกนางก็มีรายชื่อมาจากสกุลสูงศักดิ์ต่างๆในขณะที่นิจรินทร์นั้น       เธอคือหญิงสาวหลงยุคที่ทะลุมิติมาโดยไม่รู้ตัวเธอจึงไม่มีชื่อให้ขาน               และนั่นก็ทำให้เกิดความวุ่นวายในทันที

"นี่มันอะไรกันทำไมถึงไม่มีชื่อเจ้า  เจ้าเป็นหญิงสาวมาจากสกุลใดกัน"     นางข้าหลวงซักถามเสียงเข้มด้วยสีหน้าจับผิด              ทางฝ่ายนิจรินทร์ก็สับสนตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมเธอจึงไม่มีชื่อ              ก็เธอเป็นหนึ่งในผู้เล่นนี่นา  นุจรินทร์จึงได้แต่ตอบไปว่า       "ไม่รู้สิสงสัยจะผิดพลาดอะไรมั้ง  จะไม่มีชื่อฉันได้ยังไงล่ะ   แต่ไม่เป็นไรหรอกฉันแจ้งชื่อใหม่ก็ได้               ฉันชื่อลี่หลาน  เข้าเล่นเป็นสนมเหมือนกับพวกเธอนั้นแหละ"                  ซึ่งคำพูดและการใช้ภาษาที่แตกต่างจากคนอื่นของเธอยิ่งทำให้สถานการณ์วุ่นวายมากขึ้นไปอีก   "เจ้าใช้คำพูดอะไรกันรูปร่างหน้าตาก็ผิดแปลกยิ่งนัก            ชื่อลี่หลานไม่มีอยู่ในรายชื่อผู้มาคัดเลือก เจ้าเป็นใครกันแน่"        ในขณะที่เหตุการณ์กำลังวุ่นวายอยู่นั้นก็มีเสียงรายงานของขันทีดังขึ้น            "องค์จักรพรรดิ์ถังไท่จงเสด็จ"   สิ้นเสียงทุกคนต่างพากันหมอบกราบ              มีเพียงนิจรินทร์เท่านั้นที่ยืนจ้องร่างสูงใหญ่ที่ดูเปี่ยมบารมีความแข็งแกร่ง   รูปหน้าคมเข้ม        ใบหน้าในแบบหนุ่มจีนที่เธอเห็นว่าเขาหล่อสมชายและสง่างาม          และเธอก็ทำในสิ่งที่ทุกคนอึ้ง  เพราะนอกจากจะไม่หมอบคำนับเหมือนคนอื่นแล้ว      เธอยังเดินเข้าไปยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเองสีหน้าเป็นมิตร

"โห...คุณนี่มีความมั่นใจในตัวเองมากเลยนะคะเนี่ย         กล้าเลือกอาชีพเป็นจักรพรรดิ์ถังไท่จงเลยเหรอเนี่ย เล่นของสูงแฮะ            แต่ดูจากบุคลิกรูปร่างหน้าตาของคุณแล้วก็เหมาะกับการเป็นจักรพรรดิ์อยู่เหมือนกันนะ"    

จักรพรรดิ์ถังไท่จงจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าเอ่ยวาจาแปลกๆ พร้อมกับไม่ได้มีทีท่าเกรงอกเกรงใจเคารพนบนอบต่อเขา      รูปร่างหน้าตาก็ดูงดงามแปลกตาไปกว่านางสนมที่มาเข้าคัดเลือกคนอื่นๆ               และรูปหน้าของนางก็ไม่เหมือนหญิงสาวในแผ่นดินจีนต้าถัง             จึงรู้สึกสงสัยในตัวตนของนางจนสนใจขึ้นมา  นางข้าหลวงที่เห็นกิริยาบังอาจเช่นนั้นของเธอ           จึงส่งเสียงตวาด      "บังอาจนักฝ่าบาทเสด็จมายังไม่รีบทำความเคารพอีก"