The Lost Mind

          1 เดือนต่อมา โฮปุได้ออกจากโรงพยาบาล "Freedomia"...

          เป็นเวลาในช่วงเช้าที่สดใส โฮปุ ได้กลับมาพักฟื้นตัวอยู่ที่ห้องพักของเธอในค่ายทหาร บรรยากาศในห้องนั้นดูไม่ต่างอะไรกับห้องผู้ชายทั่วไปมากนัก เธอลุกขึ้นมาจากเตียงนอนและเดินไปที่กล่องใบหนึ่ง ซึ่งดูเก่า เมื่อเปิดเข้าไปข้างในกล่องนั้น มันคือปืนไรเฟิลของเธอเอง เธอหยิบปืนไรเฟิลคู่ใจของเธอขึ้นมาดู ปลายกระบอกปืนนั้นถูกผูกด้วยเครื่องรางอย่างหนึ่ง เธอกอดกับปืนแน่นพร้อมน้ำตาซึม

           "ฉันน่ะ...รู้สึกดีใจมาก ๆ เลย ที่ได้พบกับเธออีกครั้ง"

          เธอกอดปืนไรเฟิลกระบอกนั้นได้ซักพักหนึ่ง...

          "ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!" เสียงเคาะประตูที่ทำให้ โฮปุ ต้องรีบออกจากความฟุ้งซ่านในขณะนี้

          "เชิญค่ะ"

          เมื่อประตูได้เปิดเข้ามา นายพลครูซ นั่นเอง

          "หายดีแล้วงั้นเหรอ ? คุณตอนนี้ดูดีขึ้นมากเลยนะ"

          "แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ตอนนี้หนูพร้อมรับภารกิจได้เสมอ"

          ประโยคอันอวดเก่งของเธอนั้น ทำให้นายพลครูซหัวเราะออกมา ทำให้ ตัวของโฮปุเอง รู้สึกประหลาดใจ

          "ฮ่า ๆๆ ที่ผมมามันมีภารกิจแน่นอนอยู่แล้ว เตรียมใจไว้ให้ดี"

          โฮปุ รอฟังภารกิจ ด้วยใบหน้าอันมุ่งมั่น จนนายพลครูซต้องลูบหัวของเธอ

          "ใจเย็น ๆ ภารกิจนั้นง่ายแสนง่าย คืนนี้ มีงานเต้นรำ..ผมจะให้พบกับ คนคนนึง"

          โฮปุ มีสีหน้าดูเหมือนหน้าแตกเป็นอย่างมาก           

          "ท่านนายพลคะ !! อย่ามาพูดเล่นแบบนั้นสิ"

          "ฮ่า ๆๆ ผู้หญิงที่ดูห้าว ๆ อย่างคุณ เวลาโกรธมันก็ดูเป็นผู้หญิงอยู่ดีนั่นแหละ เอาล่ะ คืนนี้หนึ่งทุ่ม ผมจะให้คนมารับ แต่งตัวให้สวย เอ้ย! หล่อที่สุดก็แล้วกัน ซักพักผมจะให้คนของผมเตรียมชุดมาให้คุณเลือก เจอกันที่งาน โอเค้ ?"

          นายพลครูซ เดินจากไปในทันที โดยปล่อยให้โฮปุที่มีสีหน้าวีน ๆ อยู่เบื้องหลัง

          นายพลครูซ เดินออกไปที่สนามของค่ายทหารพร้อมทหารองครักษ์ที่ดูเหมือนว่าเป็นองครักษ์คนใหม่ของเขา องครักษ์คนนั้นสงสัยอะไรบางอย่าง จนถามขึ้นมา

          "นายท่านครับ ทหารหญิงคนนั้น เป็นใครเหรอครับ ผมรู้สึกว่าท่านมีอะไรเป็นพิเศษกับเธอนะครับ"

          นายพลครูซ จ้องเขม็งไปที่องครักษ์ ทำให้องครักษ์นั้นหน้าซีดอย่างชัดเจน

          "...ลูกสาว"