รักต่างแดน

ณ โรงเรียน

 "นางสาวพิชญา สว่างแสง"

 "ค่าาาา อาจารย์" ^^

 "คะแนน วิชาอังกฤษทำไมเธอถึงได้แค่นี้หะ คะแนนเต็ม40 เธอได้แค่ 8 นี่เธอไม่ใส่ใจเลยใช่มั๊ย"

  เอาแล้วไงชั้น ยัยอาจาร์ยประกาศเกียรติยศอันหน้าภูมิใจยิ่ง ให้แก่ประชาผองเพื่อนได้รับรู้ถึงความเก่งยิ่งเยี่ยมเข้าแล้ว -.-

 " อาจาร์ยค่าา ก็ข้อสอบมันยากนิค่าา สมองหนูไม่สามารถที่จะทำได้ พอหนูพยายามคิด มันก็ต่อต้านนน" (ทำตาแบ๊ว)

 " ชั้นเห็นคนอื่นเค้าทำได้ เธออย่ามาอ้าง!! ทั้งหมดนี่เป็นเพราะเธอไม่ใส่ใจเอง ชั้นจะแจ้งให้ผู้ปกครองเธอทราบ"

 "หะ! O0O ไม่นะค่าอาจาร์ย ได้โปรดอย่าบอกพ่อกับแม่หนูเลยนะคะอาจาร์ย ถ้าท่านรู้ท่านต้องไม่พอใจอย่างมาก อาจจะไล่หนูออกจากบ้าน แล้วหนูก็ต้องรอนแรมไม่มีที่อยู่ ต้องไปนอนใต้สะพาน ทีนี่หนูก็เจอพวกจิ๊กโก๋ พวกจิ๊กโก๋ก็รุมกระทึบหนู หนูก็ต้องพิการ ไปขายพวงมาลัยอยู่แถวตามสี่แยก แล้วหนูก็อาจจะถูกรถชนตายก็ไ้ด้นะคะอาจาร์ย ทีนี่ก็จะกลายเป็นข่าวใหญ่ อาจารย์ใจโหดนักเรียนสอบตกแจ้งพ่อแม่ถูกไล่ออกจากบ้านชีวิตบัดซบตายคาที่ นะคะอาจารย์"

 "เว่อร์" เสียงเพื่อนทั้งห้องและอาจารย์ต่างร่วมใจพูดพร้อมกันเลย--

 "ก็ได้ครูจะไม่บอกพ่อกับแม่เธอ แต่ทีหลังเธอต้องทำคะแนนให้ดีกว่านี้"

 "รับทราบคะอาจารย์" รอดแล้วชั้น อิอิ 

 "เอาวันนี้พอแค่นี้ก่อน"

 "นักเรียนทำความเคารพ"

 "ขอบคุณ คะ/ครับ อาจารย์"

  เห้อออออออออออออออออ ขอ เห้อ ยาวๆ นี่แหละชีวิตชั้น ต้องอยู่กับเกียรติยศอันเลิศเลอทุกครั้งเมื่อถึงคาบวิชาภาษาอังกฤษ เพราะอะไรนะเหรอ ก็ชั้นมันควายตัวแม่วิชาภาาาอังกฤษนะสิ (ยังลั้นล้าได้อีกเนอะ--") ไม่ใช่ว่าชั้นไม่ใส่ใจภาษาอังกิดนะ แต่สมองของชั้นมันรักความเป็นไทย มันเลยไม่สามารถที่จะรับรู้ภาษาอื่นได้เลย จริงจริ๊ง...นะ(เสียงสูง) อิชั้นขอแนะนำตัวก่อนหละกัน อีชั้นชื่อว่า นางสาวพิชญา สว่างแสง ชื่อเล่นว่า พีช อายุ17 ปี กำลังศึกษาอยู่ ม.5 เป็นหญิงสาวที่สวย น่ารัก ใจดี อ่อนไหวต่อโลกกก รักนวลสงวนตัวที่สุ๊ดดดด... (ความเป็นจริงเป็นอีดำขี้มโน นิสัยชอบกัดกับหมาแถวบ้านไปทั่ว เรื่องการเรียนนั้นอยากตาย แต่ถ้าเรื่องปู๋จาย แล้วสตรองงง ^0^) อิอิ วันนี้ชั้นมีนัดกับเอมมี่นางเพื่อนสุดเลิฟที่อยู่คนหละห้อง ชั้นอยู่ห้อง3สายวิทย์ นางอยู่ห้อง4 สายศิลป์ภาษา ซึ่งแน่นอนนางเก่งภาษาอังกฤษมากกกกก และนิพพานของนางก็คือ หนุ่มฝรั่งตาสีฟ้า ผมบลอน หน้าตาหล่อราวกับเทพบุตรจุติลงมาเกิด วันนี้เราสองคนเลยนัดไปลั้นล้าที่ทะเลแถวบ้าน เพื่อไปสอดส่องหนุ่มฝรั่ง ให้เป็นอาหารตาหน่อย อิอิ ^^ ชั้นเลยมารอมันที่หน้าโรงเรียนนี่หละคะ-- ร้อนมากบอกเลย

 "อี พีชชชช"

 "อี มี่ มมมม"

 "ไปเร็วแก ไปเร็วแก" พร้อมกระชากแขนอิชั้นไปด้วยแรง หลายล้านนิวตัน เจ็บนะคะอีขุ่นเพื่อน

T-T

 "เดี๋ยวๆๆ อีมี่ แกจะรีบไปไหนกระชากแขนชั้นซะเกือบหลุด"

 "เมื่อกี้แก เมื่อกี้ชั้นเห็นฝรั่งหล่อมากกกกกก"><

 "แล้ว" --"

 "ก็ตามไปดูไงแกกกก"><

 "แล้วแกจะไม่ไปทะเลแล้วใช่มั๊ย"

 "ไปสิ แต่ไปตามคนนี่ก่อน"

 "ไม่โว้ย!! ถ้าแกไปตามอิคนนี้ ที่ทะเลก็ไม่ต้องไป"

 "แกอ่าาา "

 "เลือก!!"

 "ไปทะเล ชั้นไม่ยอมเสียส่วนมากให้ส่วนน้อยหรอกนะ"

 "จ้า อีแม่นาง"

   แล้วอิชั้นกับนางเอมมี่ ก็พากันออกไปที่ทะเล ขอบอกเลยมาถึงแล้วไม่ผิดหวังจริงๆ เห็นปู๋จายถอดเสื้อ ซิกแพค เต็มไปหม๊ดดดดดดดดด  ช่างเป็นอาหารตาที่อิ่มเอมใจยิ่งงงนัก น่ากิ๊นนนน น่ากิน แอะ!! คิดไรอยู่ น่ากินเนี่ยหมายถึงอาหารที่พวกเรามาสั่งมาต่างหากกเนอะ

 "อีพีช"

 "หืม"

 "แกเสาร์เนี่ยไปเที่ยวไป"

 "ไปไม่ได้หวะแก แม่ชั้นให้ช่วยขายของที่ร้านอาหารนะ"

 "ก็ขอขุ่นแม่แกสิค้าาา"

 "ไม่มีทาง แม่ฉันไม่มีทางอนุญาติแน่นอน"

 "งั้นแกก็บอกแม่แกสิว่าไปสอบ"

 "สอบไร ??"

 "สอบเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน"

 "บ้า สอบเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเนี่ยนะ แกคิดว่าโง่อังกิดอย่างชั้นเนี่ยจะสอบได้เหรอ"

 "ชั้นก้ไม่ได้ให้แกไปสอบจริงๆ แค่ไปตอแหลใส่แม่แกเท่านั้นแหละ"

ชั่งเป็นเพื่อนที่ชี้นำเพื่อนไปทางที่ดีจริงๆ--

  "แล้วแม่ชั้นเชื่อเหรอ"

อีนี่ก็เอาด้วยเนอะ--

  "นี่ เอาไป"

  "อะไรของแก"

  "ใบเอกสารสมัครสอบ แก่เอาใบนี้ไปเป็นหลักฐานให้แม่แก แม่แกจะได้เชื่อ"

  "เห้ย! นี่แกลงทุนไปหาใบสมัครสอบมาเพื่อนให้ชั้นเอามาตอแหลกับแม่เลยเหรอ"

  "ป่าว พอดีครูเค้าแจกมามันเขียนวันที่สอบตรงกับวันเสาร์พอดี ชั้นเลยเอาให้แกไปอ้างกับแม่แก"

  "อีนี่"

  "อย่าทำให้เสียแผนหละ ชั้นกับแกจะได้ไปลั้นล้ากัน โอเค๊"

  "โอเช" ><

  แล้วเราสองคนก็ตบมือกัน แปะๆ!! จากนั้นก็จัดการสวาปามของกินอย่างเมามัน ชนิดลืมสวย แต่ก็ยังสวยอยู่ อิอิ พร้อมกับสอดส่องบรรดาปู๋จาย เอาซะอิ่มทั้งท้อง และทั้งใจกันไปเลยทีเดียว แล้วหลังจากนั้นอิชั้นก็แยกย้ายกับนางเอมมี่ พออิชั้นมาถึงหน้าบ้านก็หยิบใบสมัครนักเรียนแลกเปลี่ยนขึ้นมา พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด อิชั้นบอกตัวเองว่าต้องทำได้ แผนหนีเที่ยวครั้งนี้ต้องไม่ถูกจับได้ (รู้สึกเหมืือนจะไปออกรบ--") ชั้นจะต้องตอแหลได้อย่างแนบเนียน และต่อไปนี้ก็จะได้พบกับดารานักแสดงหญิงยอดเยี่ยมรางวัลตุ๊กตาผีทองแดงอย่างฉัน เอ่อออ.. รู้สึกตัวเองจะไร้สาระมาก ^^ แล้วฉันก็เปิดประตูเข้าไปในบ้าน