Rainbow University(2)บทรักยึดหัวใจนายต่างชาติ

9.3

เขียนโดย Greek

วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.59 น.

  8 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,518 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 21.11 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ไม่ใช่คนสวย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          “ทุกคนจัดแถว!!!” เสียงของพี่ว๊ากจอมโหดของคณะตะโกนมา จนหูฉันแทบอื้อ จะวางมาดดุทำไมวะ

          แต่ยังไงฉันก็ต้องยอมเข้าแถว เอามือแตะบ่าคนที่อยู่ข้างหน้าอย่างเบื่อหน่าย คนพวกนี้หน้าซีดทำไม ไม่เคยโดนใครตะโกนใส่หน้ากันรึไง

          “ขอต้อนรับน้องๆนะครับ พวกพี่อยู่ปี 2 ของคณะนิเทศศาสตร์ ขอให้น้องๆออกมาแนะนำตัวข้างหน้านี่ทีละคนนะครับ” ผู้ชายคนแรกก้าวออกไปข้างหน้าเพื่อแนะนำตัว จะอยากรู้จักไปทำไมกัน ถ้าอยากรู้จักจริงๆ ก็เดินมาถามเลยดิ จะให้ไปยืนตะโกนบอกทำไม เจ็บคอเปล่า

          “เรามัดหมี่นะ นั่นต้นข้าว ส่วนนี่...”

          “กลลี่คร้า”

          “แล้วเธอชื่ออะไรอะ” ที่นี่มีแต่คนหน้าตาดี ก็อย่างว่าอะเนอะ ที่นี่มหาลัยเอกชน คุณหนูทั้งนั้นที่มาเรียน แม้แต่กระเทยยังน่ารักเลย

          “เฌอ....ช่อ...ม่วง...ช่อม่วง” เกือบไปแล้ว เกือบเอาชื่อคุณหนูมาใช้แล้ว

          “ว๊ายหล่อน...ชื่อไทยจังเลยนะยะ” ฉันก็ว่างั้นแหล่ะ กลลี่แม่ชายใจหญิง

          “เฮ้ย!!! คุยอะไรกัน ไม่เห็นเหรอว่าเพื่อนแนะนำตัวอยู่หะ!!!” โดนด่ากันจนได้ ฉันและทุกคนรีบก้มหน้าทำเป็นเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสียงย่างก้าวของพี่ว๊ากเดินเข้ามาทางฉัน และก็หยุดที่ฉันจริงด้วย ซวยแล้ว

          “เมื่อกี้น้องคุยใช่ไหม” ทำไงดีวะ ตอบดีไหมอะ แม่จ๋าช่วยด้วยยย

          “พี่ถามไม่ได้ยินรึไง!!” เสียงไอ้พี่ว๊ากเริ่มดังขึ้น ทุกคนหันมามองกันเป็นตาเดียว น้ำตาจะไหล อย่านะ ห้ามมาอ่อนแอตรงนี้ เธอจะอ่อนแอที่นี่ไม่ได้นะเฌอมินทร์ เธอต้องเข้มแข็ง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด อย่ากลัว ถ้ามันด่าก็ต่อยหน้ามันเลย เอาวะ

          “พี่คุยกะหนูเหรอคะ” ฉันเงยหน้าและคุยกับไอ้พี่ว๊ากแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน

          “คุยกับหมามั้งครับน้อง ลุกขึ้น!” อ้าวโดนตอก เจ็บว่ะ ลองโดนฉันบ้างไหมจะได้เจ็บ

          ฉันนั่งเฉยไม่ทำตามที่ไอ้พี่ว๊ากบอก ฉันไม่ได้ลองดีนะ ก็พี่เค้าไม่ได้คุยกับฉันอะ พี่เค้าพูดเองนะ

          “น้องทำไมไม่ลุกล่ะค่ะ” คงจะทนดูไม่ไหวกัน พี่ผู้หญิงคนหนึ่งเลยเลยพูดขึ้นมา

          “ก็พี่เค้าคุยกับหมาไม่ใช่เหรอคะ หนูไม่ใช่หมาอะค่ะ” ไอ้พี่ว๊าหน้าซีดจ้า ใสใสนะคะ พูดตามจริงค่ะ

          ฉันได้ยินเสียงหัวเราะในกลุ่มรุ่นพี่และปี 1 ที่นั่งอยู่ด้วยกัน ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้ไอ้พี่ว๊ากมันอายนะ

          “ลุกขึ้น และเดินไปหน้าแถว ไปลุกนั่ง 20 ที ไป!” ตะคอกไม่พอยังชี้นิ้วสั่ง ฉันไม่ใช่ทาสนะ

          “ข้อหาอะไรเหรอคะ เรื่องที่หนูคุยกับเพื่อน หรือเรื่องที่พี่คุยกับหมา” เกิดเสียงหัวเราะดังลั่นกันเลยจ้า ก็ถามเหตุผล ฉันไม่ได้ว่าพี่เค้านะ ขำอะไรกัน

          “น้องชื่ออะไรครับ” ไอ้พี่ว๊ากพยายามควบคุมอารมณ์ และถามฉันอย่างสุภาพที่สุด

          “ช่อม่วงค่ะ”

          “น้องช่อม่วง รู้ไหมครับคนแบบไหนที่เรียนการแสดงของมหาลัยนี้กัน” คนแบบไหนยังไงอะ

          “ไม่รู้ค่ะ”

          “น้องสังเกตเห็นอะไรไหมครับ” ฉันส่ายหัวไม่รู้เรื่อง เห็นอะไรเหรอ

          “หน้าตาไงครับ ทุกคนหน้าตาดีหมด ยกเว้น...” คำท้ายที่ไอ้พี่ว๊ากเว้นมันหันมาทางฉัน มันว่าฉันไม่สวยงั้นเหรอ มากไปแล้วนะ

          คงเป็นเพราะสภาพฉันตอนนี้ดูไม่ได้ล่ะมั้ง ฉันพึ่งไปฝึกรด.มาต่างหาก ผิวของฉันก็เลยดำไหม้แดด หน้าก็หมองคล้ำเพราะไม่ได้ทาครีมอะไรในตอนฝึก แค่อาทิตย์เดียวเองนะ แถมตอนไปฝึกก็ไม่ได้กินอะไรเท่าไหร่ กลับมาฉันก็เลยกินเป็นสามเท่า น้ำหนักก็เลยขึ้น 8 โลในสามวัน จาก50 เป็น 58 โล เลยดูอ้วนในตอนนี้ แต่ฉันผอมง่าย ขาวง่ายนะ 2-3 เดือนมันก็จะกลับมาผ่องและผอมเหมือนเดิม ไม่เชื่อคอยดู

          “และทุกคนก็เป็นคนมีตังหมดยกเว้น...” ฉันอีกแล้ว แค่ฉันสอบชิงทุนเข้ามาเรียนก็ไม่ได้แปลว่าฉันจนซะหน่อย แหมดูถูกกันเข้าไป คอยดูนะฉันจะบอกอาจารย์เรื่องพฤติกรรมที่รุ่นพี่กระทำต่อรุ่นน้อง

          “และ....”

          “ต้อม!! พอแล้ว!!” พี่ผู้หญิงคนหนึ่งคงจะทนฟังไม่ได้เหมือนเดิม เลยตะโกนบอกให้ไอ้พี่ว๊ากมันหยุดได้แล้ว ไอ้พี่ว๊ากทำท่ามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เหมือนจะดูถูกและก็เดินไปนั่ง ปล่อยพี่ผู้หญิงที่ห้ามเมื่อกี้เดินออกมาแทน

          “อย่าไปใส่ใจที่ไอ้ต้อมมันพูดเลยนะ พี่ว่าน้องน่ารักออก นั่งลงเถอะค่ะ” พี่ก็สวยจังเลยนะคะ สวยทั้งหน้าตาและก็จิตใจ ไม่ใช่ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรงเหมือนไอ้พี่ว๊ากนั่น ชื่อต้อมงั้นเหรอ นายคือลิตรายแรกที่อยู่ในบัญชีดำของฉัน คิดผิดแล้วที่มาเล่นกับคนอย่างเฌอมินทร์

          “พี่ชื่อพิ้งกี้นะคะ เป็นรองหัวหน้าปี 2 วันนี้เราจะจับพี่รหัสกันนะ แล้วก็คู่หูบัดดี้ด้วย” ต้องมีบัดดี้ด้วยเหรอ พึ่งรู้นะเนี่ย

          “และที่สำคัญสาขาของเรามีนักศึกษาแลกเปลี่ยนมาจากจีนด้วย ออกมาแนะนำตัวหน่อยค่ะ” ผู้ชายร่างสูงดูข้างหลังแล้วอย่าเทห์ก้าวออกไปข้างหน้าแถว พอเค้าหันหน้ามา ฉันและคนข้างๆทั้งหลายต่างพากันหยุดหายใจ หล่อเป็นบ้าเลย พ่อคุณเอ้ยยยยย

          “ชื่อ หวัง หลี่เย่ครับ” ไม่เคยเห็นใครหล่อแล้วดูทรงอิทธิพลอย่างงี้มาก่อนเลย โหเฮ้งโคตรให้เป็นมาเฟียเลยอ่า นี่ถ้าฉันได้ทำหนังนะ ฉันจะติดต่อให้นายไปเล่นเป็นพระเอกเลย

          ตาคม จมูกเป็นสัน ปากรูปกระจับ ย้อมผมสีบลอนน้ำตาลอ่อน สูงมากประมาณ 180 กว่าๆได้ มีกล้ามเนื้อซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อนักศึกษานั่น อย่างกะหลุดออกมาจากนิยาย เทวดาบนดินชัดๆ แผ่นหลังน่าซบสุดๆ นี่ถ้ามีบดิการ์ดอยู่ข้างกายนะ ซี๊ดดดด สุดๆอ่า

          ใครจะโชคดีได้เป็นบัดดี้ของนายคนนี้วะเนี่ย อยากรู้จัง ที่แน่ๆนะอาจจะไม่ใช่คนไม่สวยอย่างฉันแน่นอน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา