ยัยนักฆ่ากับนายกรรมการคุมกฎจอมโหด

"โอ๊ะ..โอ..เด็กน้อยน่ารักที่ไหนเนี่ย...น่ารักจัง"

"นายเป็นใคร?"

"ฉันชื่อ เบียคุรันนะ"ยิ้มให้

"ไอ้เจ้าสัตว์กินพืช.."ฮิบาริ

"เบียคุรัน..."สึนะ

"ไอ้เจ้านี่"โกคุเดระ

"อันตราย!"ฉัน

"ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ โคลม?"มุคุโร่

"ท่าน...มุคุโร่"โคลม

"เมฆาเพิ่มพูน...อรุณกระตุ้น...สินะ?...ยืมพลังแหวนนายหน่อยละกัน เรียวเฮ พี่ฮิบาริ เดซี่"ฉัน

"อ๊ะ!!! แหวนถูกดูดพลังไปนี่!!!"ทัั้ง3+สึนะ

"น่าจะพอนะ..."ฉัน

"เห...คุณนี่ร้ายจริงๆนะ"เบียคุรัน

"เห็นฉันเป็นคนดีรึ?"ฉัน

ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม

     พลังของทั้ง2สู้กันไปมาอย่างสูสี

"เอ๋!!!! ทุกคนถูกดูดพลังไป"ทุกคนในวองโกเล่ยกเว้นฮิบาริและเรียวเฮ+6 บุปผาอาลัย

ตู้ม พลั่ก

     เสียงเบียคุรันปลิวไปไกล

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"ฉัน(คิด-เหนื่อยจัง)

"เธอใช้พลังได้ทุกธาตุสินะ?"รีบอร์น

"ใช่"ฉัน

"ถ้าเกิดเธอใช้พลังของแหวนวองโกเล่กับมาเลริงรวมกันก็จะทำให้เธอสลบ และถ้าเธอใช้ทั้งแหวนวองโกเล่ มาเลริง และจุกนมของอัลโกบาเลโน่รวมกันทั้งหมดก็จะทำให้เธอสลบไปหลายวัน...สินะ"

"ใช่"ฉัน

"เพราะงั้น...อย่าฝืนตัวเองล่ะ...ซากุระ"ฮิบาริ

"ค่ะ"ฉัน