My Sister รักนะครับ พี่สาวคนสวย

8.9

เขียนโดย แจมจัง

วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.20 น.

  13 chapter
  29 วิจารณ์
  17.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 09.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) เซอร์ไพรส์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     วันเสาร์ ที่ 09 เดือน xx ปี xx

 

     วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน ในที่สุดก็มาถึงสักที อุตส่าห์รอมาตั้ง 365 วันจากวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ก็อายุ 18 แล้วสิสไปรล์

     ซึ่งเป็นธรรมดาของทุกปีที่ฉันจะจัดปาร์ตี้ฉลองวันเกิดที่บ้านกับแม่และพี่เคน รวมถึงชวนเพื่อนๆมาปาร์ตี้กันอย่างเมามันส์ แต่ปีนี้ผิดแผน บ้านไฟไหม้ แม่ไม่อยู่ พี่เคนไปแคมป์ - -; แล้วตอนนี้ฉันก็อยู่บ้านเรย์จิซะด้วย ถ้าจะชวนเพื่อนมาปาร์ตี้ คงไม่เวิร์คแหงๆ ส่วนเรย์จิ ไม่รู้ว่าเจ้าตัวจะรู้แล้วรึยังว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน 

 

     แล้วตอนนี้เรย์จิอยู่ไหน สงสัยจะอาบน้ำอยู่ล่ะมั้ง

 

     "มอนิ่งครับ พี่สไปรล์คนสวย ^^"

     เรย์จิเดินออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งตอนนี้เขาเปลือยท่อนบนอยู่ กรี๊ดดดด ช่างกล้านักผู้ชายคนนี้ เลือดกำเดาแม่จะพุ่ง -.,-

 

     "งะไง มอนิ่ง" 

 

     "ทำไมตอบเสียงสั่นแบบนั้นล่ะ หวั่นไหวกับเรือนร่างของผมรึไง ฮ่ะๆ"

 

     "อีเด็กบ้า"

 

     "โธ่ พูดจาไม่น่ารักเลยนะครับ จับปล้ำเลยดีมั้ย"

 

     "บ้าหรอ! นี่นายไปหื่นมาจากไหนเนี่ย"

 

     "ฮ่าๆๆ ผมไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ เดี๋ยวพี่จะอดใจไม่ไหว"

 

     "ว่าไงนะ"

     เรย์จิไม่สนใจคำพูดของฉัน แถมยังเดินลอยหน้าลอยตาไปที่ตู้เสื้อผ้าแบบสบายใจเฉิบ

 

     "อ้าว แล้วพี่จะหันมามองทำไมล่ะ หันไปทางอื่นสิ จะดูผมแต่งตัวรึไงครับคนสวย :) "

 

     "เปล่านะ >///<" ฉันรีบหันหน้าหนี จะดิ้นตายอยู่แล้วเนี่ย

 

 

     "ผมว่าพี่ก็ควรไปอาบน้ำได้แล้วนะ"

 

     "อะ โอเค งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ" ฉันรีบหยิบผ้าเช็ดตัว และเดินเข้าห้องน้ำไป กลัวจะเผลอใจหันไปมองเรย์จิแต่งตัว ฮ่าๆๆ

     

     "เร็วๆล่ะ คิดถึง" ฉันได้ยินเสียงเขาพูดอยู่หน้าห้องน้ำ เล่นไม่เลิกแฮะ อีตานี่ - -;

   

     5 นาทีต่อมา

     ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวสีขาวที่ห่อร่างเปลือยเปล่าของฉันเอาไว้ 

 

     "พี่เนี่ยตัวขาวจัง"

 

     "นี่นายยังไม่ออกไปจากห้องอีกหรอ - -;"

 

     "แล้วพี่เห็นผมมั้ยล่ะ" เรย์จิทำหน้าตากวนประสาท แล้วก็เดินมาจับหน้าฉันไว้ จากนั้นก็โน้มคอลงมาประกบปากฉันแบบไม่ทันตั้งตัว เล่นเอาฉันแทบทรุด

 

     "นี่นาย!" 

     

     "ไปแต่งตัวได้แล้วล่ะครับคนสวยของผม"

 

     พูดจบเรย์จิก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งฉันให้ยืนงงอยู่ในห้องคนเดียว อยู่ๆก็เข้ามาจูบเฉยเลย จูบเสร็จก็ไป อะไรของเขา - -

 

     10 นาทีต่อมา

     หลังจากที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วฉันก็เดินไปหาเรย์จิที่กำลังนั่งจดจ่ออยู่กับหน้าจอโทรศัพท์

 

     "เสร็จแล้ว" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง ทำให้เขาเลิกสนใจโทรศัพท์แล้วหันมาหาฉัน พร้อมกับรอยยิ้ม 

 

     "พี่น่ารักมากเลยนะ" เรย์จิลุกขึ้นแล้วเดินมาหาฉัน  "กลิ่นก็หอม" เขาเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ เล่นเอาฉันขนลุกไปทั้งตัว

 

     "ขะ ขอบใจนะ มันเป็นน้ำหอมที่สั่งทำพิเศษ นายชอบหรอ"

 

     "ชอบสิ"

 

     "ฉันดีใจนะที่นายชอบ เพราะฉันก็ชอบ"

 

     "ชอบผมหรอ"

     ถามอะไรของเขาเนี่ย เขินนะเว้ย

 

     "ไม่ใช่แค่ชอบ รักเลยแหละ ><" ฉันนี่ก็เล่นไปกับเขาด้วยเนอะ 

 

     "เขินนะเนี่ย"

     ก็คงจะเขินจริงๆนั่นแหละ เพราะเขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แถมหน้าแดงไปถึงหูเลย โคตรน่ารักอะผู้ชายคนนี้

 

     "ฮ่าๆ ฉันก็เขินไม่แพ้นายหรอก"

 

     "แฮ็ปปี้เบิร์ดเดย์นะครับ พี่สาวคนสวย ^^"

 

     "นะนาย ว่าไงนะ O.o" ประโยคนี้ทำให้ฉันอึ้งมาก นี่เขารู้ด้วยหรอเนี่ยว่าวันนี้วันเกิดฉันอ่ะ 

 

     เรย์จิหยิบกล่องสีแดงเล็กๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วเปิดมันออก ซึ่งมันก็คือแหวน  นี่เขาจะขอฉันแต่งงานหรอ ฉันยังเรียนไม่จบเลยนะ -[]-

 

     "ของขวัญวันเกิด" เขาพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มที่ฉันคุ้นเคยมาให้ แล้วเอาแหวนมาสวมให้ฉันที่นิ้วนางข้างซ้าย 

 

     "นี่นายขอฉันแต่งงานหรอ -0-"

 

     "จองตัวไว้ก่อนน่ะ ผมรู้ว่าแหวนนี่มันอาจไม่ใช่แหวนราคาแพง แต่ผมสัญญาถ้าผมเรียนจบ ผมจะหางานดีๆทำแล้วเก็บเงินซื้อแหวนแพงๆมาให้พี่นะ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและใบหน้าที่จริงจัง ไม่แปลกใจเลย ที่ฉันหลงรักผู้ชายคนนี้

 

     "เรย์จิ.." หยดน้ำตาของฉันค่อยๆไหลลงมาอาบแก้ม ฉันดีใจมาก ดีใจจริงๆ ดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลยล่ะ ซึ้งเกินจะหาคำใดๆมาบรรยาย

 

     "ไม่ร้องสิ"เขาเช็ดน้ำตาให้ฉัน และดึงฉันเข้าไปกอด "พี่เป็นของผมแล้วนะ" เสียงกระซิบอันแผ่วเบา ทำให้ฉันเหมือนหลุดลอยไปในอากาศเลยล่ะ 

 

     "ฉันรักนายจัง"

 

     "ผมก็รักพี่นะ" 

 

     "นายรู้มั้ย วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขมากเลยนะ" ฉันพูดทั้งๆที่ใบหน้ายังซุกอยู่ที่อกของเรย์จิ

 

     "พี่มีความสุข ผมก็มีความสุขเหมือนกัน" 

 

     "แต่ก็เสียดายที่ไม่มีแม่กับพี่เคน และเพื่อนๆของฉัน ปกติทุกๆปีเราจะปาร์ตี้ด้วยกันน่ะ แต่ปีนี้มันซวยจริงๆ"

 

     "ใครว่าไม่มีล่ะ" เขายิ้ม ทำให้ฉันงงกับสิ่งที่เขาพูด 

 

     "นายหมายความว่ายังไง O.o"

 

     เรย์จิไม่ได้ตอบอะไร แต่เดินตรงไปเปิดประตูบ้าน 

 

     "เซอร์ไพรส์ ^^" 

 

     "แฮ็ปปี้เบิร์ดเดย์นะ สไปรล์" นั่นมันแม่ พี่เคน ซันนี่ แถมยังมีไอ้เปเปอร์แถมมาด้วยอีกคน 

 

     นี่มันเซอร์ไพรส์ที่น่าช็อคที่สุดที่ฉันเคยเจอมาในชีวิตนี้ -0-

 

     "กรี๊ดดด ขอบคุณทุกคนมากเลยนะ >o<" ฉันยิ้มกว้าง แบบมีความสุขสุดๆ 

 

     "เป็นไง ชอบมั้ย" เรย์จิถามฉันด้วยรอยยิ้มอันร่าเริงของเขา

 

     "ชอบมาก รักนายจังเลย" 

     ฉันกระโดดกอดเรย์จิ ซึ่งทำให้ทุกๆคนหัวเราะออกมาพร้อมกัน แถมยังแซวกันอีก โอ๊ย งานนี้โดนแซวถึงโรงเรียนแน่เลยฉัน >< 

 

     "แต่ฉันว่าก่อนอื่น เรารีบไปโรงเรียนกันเหอะ" ซันนี่พูดพร้อมกับก้มมองนาฬิกาสีฟ้าสดใสที่ข้อมือ

 

     "นั่นสินะ ฮ่าๆ"

     ฉันเห็นด้วยกับความคิดนี้ ไม่เข้าใจว่าจะมาเซอร์ไพรส์ตอนเช้าทำไม

 

     "เห็นรึเปล่าพวกเราลงทุนมาบ้าน(แฟน)เธอ เพื่อมารับไปโรงเรียนเลยนะเนี่ย" เปเปอร์เอามือตบบ่าฉัน แอบเห็นเรย์จิมองค้อนด้วยอ่ะ ฮ่ะๆ

 

     "ตอนเย็นเตรียมตัวฉลองครับ" พี่เคนยิ้มกว้าง อยากปาร์ตี้ใจจะขาดแล้วล่ะสิคุณพี่ ฉันก็อยากจะปาร์ตี้พร้อมกับทุกคนเหมือนกัน ><

 

  

 

    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา