ใจร้าย (Heartless)

10.0

เขียนโดย กาอี

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.46 น.

  11 ตอน
  11 วิจารณ์
  13.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ใจร้าย ตอนที่ 2 พบเจอ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ใจร้าย

 

ตอนที่ 2  พบเจอ...

 

 

ผับ XXX

 

 

ร่างหนาของซันเดินแทรกผ่านผู้คนที่กำลังเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกเคล้าคลอกับเสียงเพลงที่เปิดขึ้นดังกระหึ่มอยู่ภายในผับผ่านเข้าไปด้านในสุดของร้านที่มีร่างของเพื่อนตัวเองนั่งรออยู่

 

 

 

          “ รอกูนานมั้ย!!! “ เสียงคมเข้มของซันตะโกนถามเพื่อนของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปนั่งลงตรงที่ว่างข้างๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปแตะบ่าของวินเบาๆ

 

 

 

          “ ไม่ เพิ่งถึง “ วินตอบกลับเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มอย่างใจเย็น เจ้าตัวเพิ่งมาถึงผับก่อนหน้าวินไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ

 

 

 

          “ แล้วนี่มึง  มาคนเดียว “ ซันเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะเอ่ยปากถามวิน เพราะทุกครั้งที่มาเจอกันวินมักจะมีสาวหรือไม่ก็หนุ่มบางร่างเพรียวเข้ามานั่งคลอเคลียด้วยเสมอ

 

 

 

          “ แล้วมึงคิดว่ากูมากับใคร “ วินไม่ตอบคำถามแต่เป็นฝ่ายย้อนถามซันกลับ    ซันมองไปรอบๆโต๊ะก็พบว่ามีเพียงแค่เขาสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่

 

 

 

          “ ไม่รู้สิ ก็เห็นทุกทีต้องมีสาวๆหรือไม่ก็หนุ่มบางร่างเพรียวมานั่งด้วยตลอด “ ซันตอบกลับก่อนยกแก้วเหล้าที่ตัวเองผสมไว้ขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว

 

 

 

          วินยักไหล่เบาๆไม่สนใจคำพูดของซันที่ว่าตนเอง เพราะทุกครั้งที่มาผับคนพวกนั้นจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาวินก่อนเสมอและจบลงด้วยการขอมีเซ็กส์กับเขาทุกครั้งไป

วินถือว่าเป็นผู้ชายที่หล่อจัดคนนึงเลยทีเดียวด้วยรูปร่างที่สมส่วน สูงโปร่งใบหน้าคมคายทำให้เป็นที่สนใจของบรรดาเก้งกวางบ่างชะนีที่หวังเพียงแค่เข้ามาเชยชมเท่านั้น

 

 

 

“ มึงเอาสาวๆสักคนมั้ย มีแต่แจ่มๆทั้งนั้นเลย “ เสียงของซันพูดแทรกขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบระหว่างตัวเองกับวินที่พากันนั่งดื่มเหล้าด้วยกันมาได้ซักพัก ซันยกมือขึ้นมาลูบคางมองพวกสาวๆที่เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกอวดเลือนร่างกันอยู่บนฟอร์

 

 

“ ไม่ ขี้เกียจเอา “ วินตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง วันนี้เขาแค่จะมานั่งดื่มเหล้าฟังเพลงเพื่อผ่อนคลายเท่านั้น เพราะรู้สึกเบื่อๆพอดีกับที่ซันโทรมาชวนจึงตอบตกลง

 

 

 

“ หึหึ มึงนี่เย็นชาจริงนะ ระวังจะหาแฟนไม่ได้นะมึง “ ซันส่ายหน้าให้กับความเฉยชาของวินที่นับวันจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ที่ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันมา

 

 

 

“ อยู่คนเดียวก็ดี “ วินยักไหล่เบาๆก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อ

 

 

...

...

...

...

 

อีกด้านนึงของผับซึ่งมีร่างบางของเนมเต้นส่ายสะโพกยั่วสายตาเหล่าบรรดานักท่องราตรีทั้งหลาย หลังจากที่เนมกลับออกมาจากคอนโดของซันเจ้าตัวก็โทรชวนกลุ่มเพื่อนของตนให้ออกมาเจอกันที่ผับแห่งนี้เพื่อหาความสุขเฉกเช่นทุกๆวัน

 

 

 

“ เนมมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหนเนี๊ยะ ซดเหล้ายิ่งกว่าน้ำซะอีก “ เพื่อนในกลุ่มของเนมพูดแขวะขึ้นเมื่อเห็นว่าเนมนั้นกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวจนหมดแก้วราวกับว่าสิ่งนั้นคือน้ำเปล่า แล้วก็สั่งให้เพื่อนของตนชงเหล้าให้อีกเป็นแบบนี้ตั้งแต่ที่เจ้าตัวเข้ามาในผับ

 

 

 

“ กูเบื่อนิดหน่อย “ เนมตอบกลับเพื่อนของตัวเองก่อนจะถือแก้วเหล้าออกไปยืนเต้นส่ายสะโพกเบาๆเพื่อปลดปล่อยความเบื่อหน่ายในชีวิตของตัวเอง เนมเป็นเพียงผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงที่ถูกทอดทิ้งให้ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทยเพียงคนเดียวโดยที่พ่อและแม่ของเจ้าตัวนั้นทำงานอยู่ต่างประเทศนานๆถึงจะบินกลับมาหาเขาซักครั้ง ทำให้เนมกลายเป็นคนขาดความอบอุ่นเขาจึงต้องโหยหาความรักจากผู้ชายที่เข้ามาเพื่อเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป แต่ก็ไม่มีใครรักจริงสักคนมีแต่เข้ามาเพื่อหวังเพียงหลับนอนเท่านั้น

 

 

 

“ อ้ะ...แม่งเอ้ย!!! เสื้อกูเปื้อนหมดเลย “ เสียงคำหยาบอุทานดังออมาจากปากของเนมเมื่อมีใครไม่รู้เดินเข้ามาชนเจ้าตัวอย่างจังทำให้แก้วเหล้าที่ถืออยู่ในมือหกใส่เสื้อเชิตสีขาวตัวโปรดของเขา

“ กูไปห้องน้ำแปปนะ “ เจ้าตัวดูจะหัวเสียไม่น้อยจึงขอตัวมาเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบเหล้าที่ติดเสื้อออก

 

 

“ ทีแดกยังแดกได้ เปื้อนนิดหน่อยทำเป็นบ่น “ เพื่อนเนมอีกคนพูดแขวะขึ้นก่อนจะส่ายหน้าให้กับความเจ้าสำอางของเนม

 

 

 

          …

          …

          …

          …

 

          “ เห้ยไอ้วินมึงจะไปไหนวะ “ เสียงเข้มของซันเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าวินลุกขึ้นยืนเหมือนจะเดินออกไปไหนซักที่

 

 

         

          “ จะไปห้องน้ำ “ วินหันมาตอบกลับก่อนจะเดินเลี่ยงออกไป ทำให้ซันลอบถอนหายใจออกมาเบาๆในความเฉยชาของวิน

          “ เย็ยชาชิบหาย “ ซันพูดเอ่ยออกมาพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม ก่อนจะเดินออกไปหาล่าเหยื่อฆ่าเวลาเพื่อรอเจ้าเพื่อนตัวดีของตัวเอง

 

 

 

ห้องน้ำ...

 

 

 

          หลังจากที่เนมทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จแล้วเจ้าตัวก็เดินออกมายืนอยู่หน้ากระจกห้องน้ำเพื่อล้างมือและเสื้อที่เปื้อนคราบเหล้าพลันสายตาคู่สวยก็เหลือบไปเห็นวินที่เดินดุ่มๆเข้ามาใบหน้าที่หล่อคมช่างสะดุดตาของเนมเป็นอย่างมากทำให้นึกสนใจในตัวชายแปลกหน้าคนนี้ขึ้นมาทันที

 

 

          วินที่เดินเข้ามาโดยไม่ได้สนใจกับร่างเล็กที่ยืนล้างมืออยู่ถึงกับผงะเมื่อเนมเดินเข้ามาขวางทางเขาไว้ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ วินยืนนิ่งจ้องหน้าคนตัวเล็กกว่าคิ้วหนาขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยพร้อมกับคนตัวเล็กที่จ้องกลับก่อนจะเผยิอปากยิ้มขึ้นมาเมื่อได้มองหน้าของวินใกล้ๆ

 

 

 

          “ ต้องการอะไร “ วินเอ่ยปากถามออกไปเพราะอีกคนเอาแต่จ้องหน้าแล้วก็อมยิ้มไม่ยอมพูดจาครั้นจะเดินเลี่ยงไปอีกทางก็ถูกคนตัวเล็กดักเอาไว้ทำให้เขาต้องเอ่ยปากถามถึงจุดประสงค์ที่แท้จริง

 

 

 

          “ คืนนี้ไปนอนกับผมมั้ย “ เนมตัดสินใจพูดถึงสิ่งที่ตัวเองต้องการออกไป ทำให้วินชะงักกึกกับพูดของคนตัวเล็กตรงหน้าก่อนจะแสยะยิ้มมุมปาก ใครจะไปคิดว่าคนตัวเล็กๆน่ารักๆอย่างนี้จะกล้าเข้ามาขอให้เขาไปร่วมหลับนอนด้วย

 

 

 

 เนมยกมือบางขึ้นมาลูบไล้หน้าอกแกร่งพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปให้เมื่อเห็นรอยยิ้มของวินผุดขึ้นที่มุมปาก เนมไม่เคยเข้าหาใครก่อนถ้าไม่ถูกใจหรือสนใจในตัวของคน คนนั้นจริงๆ

 

 

         

          “ กูไม่เอาคนแปลกหน้า “ วินตอบกลับเสียงเรียบพร้อมกับเอื้อมมือหนาขึ้นมากำข้อมือเล็กของเนมก่อนจะสบัดออกทำให้เนมเซถลาเล็กน้อย

 

 

 

          “ ก็ลองมาทำความรู้จักกันไง บางทีพี่อาจจะติดใจผมก็ได้นะ “ เนมหัวเสียเล็กน้อยที่ถูกคนตรงหน้าปฏิเสธแต่ความอยากได้นั้นมีมากกว่าทำให้เนมผลักร่างของวินเข้าไปในห้องน้ำที่ยังว่างอยู่ก่อนจะหันไปล็อคกลอนประตู วินที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็

เซถลาตามแรงผลักเข้ามาก่อนจะถลึงตาใส่คนตัวเล็ก

 

 

 

 

          “ มึงจะทำเหี้ยอะไร “ เสียงเข้มตะคอกถามพร้อมกับจ้องหน้าด้วยความไม่ชอบในการกระทำของเนม ถ้าคนตัวเล็กตรงหน้าเข้าหาเขาแบบดีๆทำไมเขาจะไม่ดีด้วยแต่ที่ทำอยู่นี่มันทำให้วินไม่พอใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

          “: ชู่~~~ อย่าเสียงดังไปสิ “ เนมยกนิ้วเรียวขึ้นมาประกบปากของวินให้เงียบก่อนจะวาดแขนขึ้นไปโอบกอดคอ

          “ ผมชื่อเนมนะ แล้วพี่หละชื่ออะไร “ เนมแนะนำตัวเองให้วินได้รู้จักก่อนจะถามชื่อของอีกฝ่ายกลับ

 

 

 

          “ กูไม่จำเป็นต้องบอกให้แรดอย่างมึงรู้หรอกนะ หึหึ “ วินตอบกลับก่อนจะหัวเราะเบาๆในลำคอ

 

 

 

          “ แล้วพี่อยากลองให้แรดอย่างผมขี่ปะหละ “ เนมที่ได้ฟังคำพูดของวินก็ตอกกลับไปทันควันพร้อมกับกัดปากยั่ว ทำไมนะผู้ชายตรงหน้านี้มีดีอะไร ทำไมเค้าถึงต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อมาขอให้อีกฝ่ายไปกับตน

 

 

 

          “ ถ้ามึงอยากมาก ร่านมากมึงก็ไปขายตัวสิ แต่อย่างมึงกูว่าคงได้ไม่กี่บาทหรอก “ วินใช้สายตาไล่มองเนมตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะทำหน้าตาดูถูกคนตัวเล็กตรงหน้า

 

 

 

          วินเอื้อมมือขึ้นไปแกะแขนเนมที่เกาะคอเขาเอาไว้พร้อมกับผลักให้ถอยห่างจากตัว วินปลดล็อคกลอนประตูห้องน้ำก่อนจะเดินออกไปโดยไม่หันกลับมาสนใจคนตัวเล็กที่ยืนกำมัดแน่นด้วยความโกรธที่โดนดูถูก

 

 

 

          “ ผมจะทำให้พี่รักผมให้ได้ คอยดู “

 

 

 

 

 

 

 

…………………………………………………………………………………………

 

 

เนมทำไมดูแรดอย่างที่วินว่าเลยเนาะ

พี่วินนี่ก็เฉยชาจัง

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา