Finish ฉันกับนายมาเป็นแฟนกันเถอะ

-

เขียนโดย เรนโบว์รูน

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.07 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,528 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 19.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เรื่องในอดีต

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ใช่แล้วล่ะ

     คนที่อยู่ตรงฉันไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็คนที่ฉันบอกว่าฉันสารภาพรักกับเขาแล้วเขาหนีไปต่างประเทศนั้นแหละ 

คือแบบ... อึ้งมากอ่ะ

ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี้

แจ็ค...

        เขายิ้มนิดๆเมื่อมองมาเห็น เขาก็ดูอึ้งนะ แต่น้อยกว่าฉันมากอ่ะ ตอนนั้นแหละไม่รู้ผีที่ไหนเข้าสิงฉัน ทำให้ฉันต้องรีบพุ่งตัวขึ้นไปบนบ้านโดยด่วน 

ส่วนกีวีน่ะเหรอ.....อึ้งเป็นไก่ตาแตกไปเลยจ้าา

ปัง

แฮกๆๆ

     โอ้ยย เหนื่อย ฉันไม่เคยเหนี่อยมากแบบนี้มาก่อนเลย หัวใจเต็นแรงมากยังกับจะออกมานอกตัว

     เฮ้อออ อันที่จริงการที่บอกชอบใครมันไม่ใช่เรื่องยากนะสำหรับฉัน แต่....ฉันเองก็สงสัยเหมือนกันนะ ทำไม.....ฉันถึงบอกชอบหมอนั่น อย่าหาว่าฉันบ้านะ คือแบบ...ฉันไม่วันบอกชอบเพื่อนแน่ๆอ่ะ  ฉันกลัวเสียเพื่อน แต่สำหรับฉันในตอนนั้น...ทำไมถึงบอกชอบหมอนั่นนะ

 

5 ปีก่อน....

 

"แจ็คคคค "

"อะไรล่ะเรียกซะ"

     เขาดูรำคาญนิดหน่อย แต่ก็เดินมาหาฉัน ลืมบอกไปตอนนี้ฉันกับแจ็คอยู่ที่ลำธารแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ลำธารใสมาก เย็นด้วยแหละ

"ดูนี้สิ ปลาเยอะแยะเลยยย จับให้หน่อยดิ เค้าอยากกินนนน"

ฉันทำท่าน้ำลายเยิ้มปาก

"เธอนี้มันน ให้ตายสิ "

แล้วเขาก็ถอดเสื้อ ถอดเสื้อออ กริ๊ดด

"น่ะ นี้...นายถอดเสื้อทำไมเนื่ยยย"

"ก็ลงไปจับปลาให้ไง ถามแปลก"

     เขาทำหน้ามุ่ย แล้วเดินลงลำธารไป แล้วเริ่มทำการจับปลา โอ๊ะะ เห็นแบบนี้แจ็คก็จับปลาเก่งเหมือนกันแฮะ แปปเดียวก็ได้2ตัวแล้วอ่ะ แถมยังดิ้นได้อยู่เลย

"อ้าวว ยืนนิ่งอยู่ทำไมล่ะ ทำไมไม่ไปหาฟืนล่ะ ใจคอจะให้ฉันทำอยู่คนเดียวเลยหรือไง"

"แล้วทำไมต้องไปหาฟืนอ่ะ"

"เธอจะกินดิบๆดิ้นๆแบบนี้เลยหรือไง"

เออจริง ฉันมันโง่เอง ขอโทษที

"เคๆ รอแปป"

     ไม่ถึง5นาทึ พวกเราก็นั่งกินปลาแบบเอร็ดอร่อย โอ๊ะะ คิๆๆ ดูนั่นสิปลาติดฟัน ติดปาก เละไปหมดเลย ไม่น่าเลยแจ็ค 555

"หน้านายเต็มไปด้วยปลาหมดแล้ว"

     ฉันเอื้อมมือไปเช็ดหน้าให้แจ็ค เขาเอียงหน้าไปมา มองดูแล้ว น่ารักอ่ะ พอดูไปดูมาเนี่ยแจ็คก็หล่อดีเหมือนกันนะ ขาว สูง เท่ เรียนเก่ง เล่นกีฬาก็ยอด

"แจ็ค.... ฉันชอบนาย"

"เธอว่าอะไรนะ"

"ฉันชอบนายไม่ได้ยินเหรอ"

       เขาดูเหวอไปเลย ฉันก็แค่พูดความในใจออกไปแค่นั้นเอง โอ๊ะะะ นี้ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย ก็ฉันชอบเขานี้น่าาาาา ฉันผิดเหรอ

"ฉันชอบนาย มาเป็นแฟนกัน"

"..."

เงียบไมอ่ะ กลัวนะ

"ขอโทษนะ ฉันอยากเป็นเพื่อนแบบนี้กับเธอมากกว่า คือ... เรื่องแบบนั่นน่ะ..."

อกหัก อกหัก ได้ยินมั้ย ว่าฉันอกหัก

     แล้วแจ็คก็กลับไป วันรุ่งขึ้นฉันได้ยินข่าวว่าแจ็คไปต่างประเทศ ตอนนั้นฉันคิดว่าเป็นเพราะฉันบอกชอบเขา เขาเลยหนีไป ฉันร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน 1 อาทิตย์เต็มๆ ตาบวมมาก

ถึงตอนนี้.....

     เขายังจะจำเรื่องนั้นได้มั้ยนะ เป็นเพราะคำพูดกับความคิดตอนที่ฉันยังเป็นเด็กแท้ๆเลย ที่ทำให้ฉันต้องเสียเพื่อน แต่ฉันก็ชอบเขานะ ไม่รู้ทำไม 

แต่ว่า....

การที่ถูกฉันบอกชอบเนี่ย มันถึงต้องไปต่างประเทศเลยเหรออ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา