วันๆของฉันก็เป็นอย่างงี้แหละ

Seri Take

"โทษทีจ๊ะ พอดีว่าพี่เห็นแมลงสาบ"หา???แมลงสาบ ไหนๆ

ขวับ!!

กรี๊ดดด!!!ตรงเป๊ะๆ อะไรจะแม่นปานนั้น ถ้าโดนหน้าฉันจะถึงตายไหมเนี้ย -0-;;

ฟิ้ววว!!!

เฮ้ย!!มีดมาาาา หลบๆ><

ครืดดด!

โดนอะไรอีกล่ะ

ฟิ้ววว!!!

โอ๊ย!!มีดกลับมาแล้ว หลบอีกรอบ><

โหย!!แค่เปลี่ยนเดือนตรงปฎิทินต้องใช้มีดเลยหรอ ใช้มือก็พอม้างงงง

"คือ พี่ขี้เกียจเดิน"

เก็ทล่ะค่ะToT พี่ฉันจะน่ากลัวไปถึงไหน

"อ๊ะ!!จะสายแล้วล่ะ ไปเตรียมตัวเรียนพิเศษกันเถอะ"

"อ่า...ค่ะ"

"อืม เจอกันหน้าบ้านนะ เรื่องข้าวพี่ทำให้เรียบร้อยแล้ว อย่าลืมหยิบไปล่ะ"

"ค่ะ"

"อ๊ะ!!!ฮิคกี้มาพอดีเลย ดี...ฉันจะได้ไม่ต้องอธิบายซ้ำ"

"เจ๊จอมขี้เกียจ...= ="

"ว่า...ไง...นะ"พี่ยูกิโกรธซะแล้วววว!!! พี่ฮิคกี้ตายไม่ดีแน่เลย

"เอาเถอะ วันนี้ฉันอารมณ์ดี"อารมณ์ดีที่ได้ฆ่า(แมลงสาบ)รึปล่าวค่ะTOT

เอาเถอะนะ อย่างน้อยวันนี้ฉันยังแค่(เฉียด)ตาย วันอื่นล่ะฉันจะรอดรึเปล่านะTuT

End Seri Take

Hikki Take

ผมกับเจ๊และน้องสาวคนสุดท้องเดินไปโรงเรียน เพราะโรงเรียนของพวกเราไม่ไกลจากบ้านซักเท่า

ไหร่ มันไม่ได้ไกลเลยซักนิด  แต่ตลอดทางเจ๊เอาแต่พูดว่า...

"เมื่อยอ่าาา เมื่อไหร่จะถึงซักที ตะคริวกินขาฉันไปหมดเเล้วนะ เมื่อยๆๆๆๆๆTOT"

"เจ๊!!!เลิกบ่นซักที ผมจะบ้าตายก็เพราะเสียงเจ๊เนี่ยแหละ"

"ก็มันเมื่อยจริงๆนี่นา..."เอาตรงๆปกติผมไม่เคยเห็นเจ๊ง้องแง่งเป็นครั้งแรกเลยด้วยซ้ำไป วันๆเอา

แต่...ตื้บผม แกล้งผม แกล้งน้องสาวนิดๆให้ตกใจ และ อื่นๆ

"นิซัง ก็ทนหน่อยสิค่ะ เพิ่งจะเดินไปแค่5นาทีเองนะค่ะ อีกไม่ไกลหรอกค่ะ"น้องสาวคนสุดท้อง

โพล่งขึ้นมาบ้าง คงเพราะทนเสียงเจ๊ไม่ไหวนั้นแหละ เจ๊เนี่ยนา ชอบทำตัวเป็นเด็กๆไปได้

"ฮัดชิ้ว ฮัดชิ้วววว"เจ๊จาม คงเพราะผมนินทาล่ะมั้ง

"ใครนินทาฉันเนี้ยยย ฟืดด อย่าให้จับได้นะ จะจับเย็บปากซะให้เข็ด"เจ๊คงไม่รู้หรอก

"นายนินทาฉันใช่ไหม ฮิคกี้"เป็นแกสเปอร์รึไงนะ

"มองแบบนั้นนายคงกำลังคิดว่าฉัน คือ แกสเปอร์ สินะ เปล่าหรอก สีหน้านายมันฟ้อง"สรุป

ใครให้ตาทิพย์ยัยยูกิมาฟะ ผมล่ะอยากจะรู้(กรี๊ดดด!!นายเรียกฉันว่า'ยูกิ'ก็วันนี้นี่ล่ะดีใจฝุดๆเบย!)

"เจ๊พูดเองเออเองอีกแล้วนะ สรุปผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนรึปล่าวเนี้ย"

"ฮึ่ย..."

"เถียงไม่ออกล่ะสิ"

"กะ...ก็แล้วไง!!!"ยูกิเท้าเอวพร้อมชี้หน้าผม ชี้เพื่อออ???(เรียก'ยูกิ'บ่อยๆจะดีมากเบยนะ นิจัง)

"อ๊ะ!!ถึงโรงเรียนแล้วล่ะค่ะ"

ณ ห้องเรียนม.4 ห้องA ของโรงเรียน Nanami Senyosent School

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันมีชื่อว่า ยูกิโนะชิตะ ยูกิโนะ ค่ะ จะเรียกว่า ยูกิ ก็ได้ ฝากตัวด้วยค่ะ"

ซุบซิบ บลาๆ แบะๆ(เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์เกิดขึ้น)

ทางด้านห้องม.5 ห้องA

"ยินดีที่ได้รู้จัก ผมชื่อว่า ฮิกิงายะ ฮะจิมัน จะเรียก ฮิคกี้ ก็ไม่ว่ากัน"

"ห้วนจังนะ..."อาจารย์พูดขึ้น

อีกด้านนึงป.6 ห้องA 

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉัน ทาจิบานะ ซีริ ค่ะ จะเรียกว่า ซีริ ก็ได้ค่ะ ฝากตัวด้วยค่ะแล้วก็ช่วยแนะนำ

ฉันด้วยนะค่ะ^^"ซีริซังพูดพร้อมรอยยิ้มสดใสประดับบนใบหน้า

ถ้ามองไม่ผิดผู้ชายทั้งห้องต่างคนต่างยิ้มแล้วล่ะ =_=;;

12.00 น. เป็นเวลาพักเที่ยง

"คุณยูกิโนะครับ ไปทานอาหารด้วยกันไหมครับ"

"เฮ้!!ฉันต่างหากที่มีสิทธิ์ ไม่ใช่แก"

"ฉันชวนคุณยูกิโนะ ก่อนพวกนายนะ!!!"

"บลาๆๆ"

'ไปตายซะ!!ไอ้พวกโรคจิต งี่เง่าเต่าทะเล!!!'<<ความคิดของยูกิโนะ

ซึ่งทางผมก็ไม่แพ้กันหรอก

"คุณฮิคกี้ค่ะ ถ้าไม่รังเกียจไปทานข้าวกับฉันไหมค่ะ"

"อร๊าย!!!หล่อน น้ำหน้าอย่างหล่อนเหมาะไปเคียงคู่กับเขาที่ไหน ฉันต่างหาก!!!"

"บ้านป้าเธอสิ!!! ฉันต่างหาก!!"

"บลาๆๆ!!!"(ตรงนี้ยูกิขอแต่งนะผมไม่ได้แต่ง//ฮิคกี้)(ช่ายแบ้ว เค้ารับประกัน!!!//ยูกิ)

ทางด้านซีริก็เหมือนกัน

"น้องครับ สนใจไปทานข้าวกับผมไหมครับ"

"เอ๋!!เออ...คือ..."

"ฉันต่างหากโว้ยยยย!!! หน้ากะปิทะเลแบบแกไม่เหมาะกับน้องเค้าหรอก!!!"

"ว่าไงนะ พูดงี้มาไฝว้กันป่าววะ!?"

"เอาดิ!!!"

"บลาๆๆ"

"อย่าทะเลาะกันเพราะฉันเลยนะค่ะTUT"

End.

จบไปก่อน ไรท์ทั้งสามเมื่อยค่าาาาา//ยูกิ