[Yaoi]love at...รักเกิดได้ทุกที่
เขียนโดย 
namasaki
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.23 น.
แก้ไขเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ตอนที่ 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 3
Win talk
ตอนนี้อารมณ์ผมก็เย็นลงแล้ว และพวกผมกำลังมุ่งหน้าไปสู่ชะอำกันแต่ผมยังไม่ได้บอกไอ้เหนือหรอกนะว่าจะไปไหนและตอนนี้มันก็หลับอยู่ ถึงเมื่อตอนเย็นผมจะพูดไปแบบนั้นแต่ผมก็ยังเป็นสุภาพบุรุษอยู่นะ(เพราะมันยังเจ็บอยู่ไง ค่อยไปจัดการที่เดียวที่นั่นเลย) ผมยังไม่ได้แนะนำตัวสินะผมชื่อวิน อยู่ปีสอง แน่นอนผมห่างจากมัน2ปี ทำไมผมถึงรู้นะหรอก็เพราะผมเคยเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนของมันนะสิ ตอนนั้นผมอยู่ม.6มันน่าจะอยู่ม.5นี่แหละ และผมก็ไม่คิดว่าจะมาติดมหาลัยที่เดียวกัน เอาละๆนอกเรื่องมาพอสมควรกลับมาปัจจุบันกันดีกว่า ผมก็ขับรถมาได้สักพักแล้วก็แวะเข้าปั๊มๆหนึ่งเพื่อที่จะซื้อของและเข้าห้องน้ำ
“เหนือตื่นๆๆ มึงจะไปเข้าห้องน้ำไม” ตอนหลับมันก็น่ารักอยู่แต่พอมันโวยวายเท่านั้นแหละเค้าของความน่ารักหายหมดเลย
“หือ ถึงแล้วหรอ” เหนือมันพูดด้วยความสลึมสลือ
“ยัง กูแวะปั๊มก่อน มึงจะไปเข้าห้องน้ำไม”
“ไปดิ ปวดฉี่จนจะราดแล้วเนี่ย”
“งั้นมึงก็รีบไป กูจะไปซื้อในเซ่เว่นมึงจะเอาไรไม”
“เอาไรก็ได้ที่มันกินได้อะ”
พอมันพูดเสร็จมันก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำสงสัยจะปวดมากจริงๆ ผมก็เลยเดินไปเซ่เว่นเพื่อที่จะซื้อของมากินระหว่างทาง ระหว่างที่ผมกำลังจ่ายตังค์อยู่นั้นก็มีแรงสะกิดทางข้างหลังผมก็เลยหันไปก็เห็นว่าเป็นไอ้เหนือมันยืนสะกิดผมอยู่ก็เลยถามมันไป
“มีไร”
“มึงเอาอันนี่ด้วย” ผมก็เลยมองในมือมันก็เห็นว่าเป็นขนมจุกจิกทั่วไปและก็มีโค้กอีกสอขวด
“มึงกินไรเยอะแยะวะ แล้วไอ้น้ำโค้กนี่กินทำไม”
“ก็กูอยากกินอะ”
“เออ เอามาๆจะได้คิดตังค์ทีเดียว แล้วอย่าเสือกกินที่เดียวหมดละน้ำโค้กอะ”
พอทำอะไรเสร็จหมดแล้วพวกเราก็เดินทางต่อโดยมีไอ้เหนือนั่งกินขนมอยู่ข้างๆและมันก็ป้อนผมเป็นระยะไม่ใช่ไรหรอกที่มันป้อนอะ เพราะโดนผมบังคับให้ป้อนแค่นั้นแหละ
“มึงๆ แล้วเราจะไปไหนกันอะ”อยู่ๆไอ้เหนือมันก็ถามขึ้นมาเพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบไป
“ไปชะอำ แล้วต่อไปอะมึงก็เรียกกูว่าพี่วินซะเพราะกูแก่กว่ามึงหนึ่งปี”
บทสนทนาก็จบลงแค่นั้นเพราะไอ้เหนือมันหลับไปอีกรอบ หลังจากที่ขับรถไม่นานแล้วก็มาถึงที่หมายกันแล้ว
“เหนือๆตื่นได้แล้วถึงแล้ว”
“ถึงแล้วอ่อ”
“อืม เอาของที่ซื้อมาไปเก็บ เดี๋ยวกูจะโทรสั่งให้เข้าเอาข้าวมาส่งมึงจะกินอะไร”
“เอาพัดกะเพร่าทะเละ ต้มจืดวุ้นเส้น ต้มยำทะเล ข้าวเปล่าด้วย แล้วที่เหลือมึงจะก็มาเพิ่มอีกแล้วกัน ”
“กูคงไม่สั่งแล้วหล่ะ ไอ้ห่าที่มึงสั่งมาจะกินหมดรึเปล่าก็ไม่รู้”
หลังจากที่ผมโทรสั่งข้าวเสร็จแล้วผมก็ไล่ให้ไอ้เหนือไปอาบน้ำก่อนระว่างที่รอข้าวมาส่งพอมันอาบเสร็จผมก็เข้าไปอาบต่อคุณไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำไมผมถึงอาบต่อได้เพราะบังคับให้มันนอนห้องเดียวกันแหละ อิอิ(ไรท์:นี่แกเนี่ยชอบบังคับจริง) พอพวกเราอาบเสร็จข้าวก็มาส่งพอดีผมก็เลยให้เอาไปไว้หน้าศาลาหน้าบ้านแทนเพราะเราจะได้รับลมชมวิวได้อีกด้วย
“มึงไอ้พี่วินนึกไงพามาทะเลเนี่ย”
“ก็ไม่นึกไง แค่มาพักแล้วก็มาลงโทษเด็กที่ชอบหนีด้วย”
“ถ้าไม่หนีผมก็โดนอีกอะดิ แล้วมีเรียนด้วยแล้วอีกอย่างที่อยากให้พี่รู้ไว้ว่าผมไม่ได้ขายตัวเข้าใจไหม ผมแค่ยืนรอเพื่อนเท่านั้นเอง”
“รู้แล้วน่า ดูจากเมื่อคืนก็รู้แล้วรัดซะขนาดนั้น”
“โอ้ยยไอ้พีวินบ้า มันใช่เรื่องเอามาพูดไหมนะห่ะ>/////<”
“หึหึ”
ตอนนี้พวกเราก็ก็กินข้าวก็เสร็จแล้วผมก็เลยพาไอ้เหนือมาเดินเล่นริมชายหาดเพื่อรับลมแทนที่พวกเราจะไปนั่งเอื่อยเชื่อยให้ห้องแทน
“นี่ไอ้พี่วินในเมื่อรู้ว่าผมไม่ได้ขายตัวแล้วจะเลิกยุ่งกะผมปะ”
“พูดเหมือนไม่อย่างให้เลิกยุ่งอย่างงั้นแหละ”
“ก็ใช่นะสิ พี่ได้ผมแล้วก็ต้องรับผิดชอบดิ ถ้าพี่ไม่รับผิดชอบนะผมจะฟ้องปวีณาให้มาจับพี่เลย”
“หึหึ ถึงมึงอยากให้กูปล่อยกูก็ไม่ปล่อยหรอก กูก็อยากลองพิสูจน์อะไรบ้างอย่าง”
“พิสูจน์ไรง่ะพี่บอกหน่อย”
“เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ แต่ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเอง”
.....................................................................................
อัพให้แล้วน๊า คอมเม้นติเตียนได้น่า ไรท์ไม่ถือ ไรท์ก็อยากรู้ว่ามีอะไรต้องแก้ไขหรือป่าวนะคะ ขอบคุณคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
